تله‌های سبز!

بلعیده شدن در یک چشم به هم زدن: «بلدرورت» که در فارسی آن را گیاه مثانه دار ترجمه کرده‌اند، معمولا در فضاهایی با رطوبت بالا مثل دریاچه‌ها و رودخانه‌های نزدیک به دریا رشد می‌کند.‌

در واقع ایده‌آل این گیاه مکان‌هایی است که آب در آن جریانی آرام و عمقی کم دارد. دلیلش هم این است که بلدرورت فاقد ریشه است و باید در آب شناور باشد، اما نه آبی که با شدت جریان پیدا کند و به گیاه آسیب بزند.

معمولا شاخه‌های این گیاه تا حدود یک متر رشد می‌کند و برگ‌ها آنقدر زیاد است که گاهی ساقه‌ها را کامل می‌پوشاند. اما این که در فارسی نام گیاه مثانه‌دار را برای آن انتخاب کرده‌اند به این دلیل است که برگ‌های بلدرورت کیسه‌های کوچک و سبکی دارد که به آن مثانه یا bladder می‌گویند و دقیقا نقطه تماس گیاه یا یه اصطلاح تله و دام مورد نظر همین مثانه‌ها هستند که به دلیل توخالی بودن و نداشتن خروجی کار را برای حشره تمام می‌کند.

حشرات در محل‌های نزدیک به رودخانه و دریاچه‌ها فراوانند و به محض تماس آنها در تله باز می‌شود و با شدتی عجیب حشره را می‌مکد. برخی آن را به جاروبرقی هم تشبیه کرده‌اند.

وقتی حشره وارد گیاه می‌شود ساقه‌ها با ترشح آنزیم‌های تجزیه‌کننده قوی عملیات بلع را با هضم کامل می‌کنند.

ونوس معروف: مگر می‌شود از گیاهان گوشتخوار نوشت و سراغی از «ونوس» معروف نگرفت؟! این گیاه تقریبا مشهورترین نوع گیاهان گوشتخوار است و اغلب مردم تصورشان از گیاه گوشتخوار همین جناب ونوس است. زادگاه و اصالتش آمریکاست، ولی این روزها در اغلب نقاط دنیا حتی در همین ایران خودمان آن را در گلخانه‌ها به صورت مصنوعی پرورش می‌دهند. دام این گیاه از دو عدد برگ تشکیل شده که شبیه یک صدف زیبا باز و بسته می‌شود.

زمانی که حشره‌ای این برگ‌ها را لمس کند، دهانه‌های آن بی‌درنگ بسته می‌شود و تا زمان هضم کامل حشره، بسته باقی می‌ماند. در واقع مثل یک زندان می‌ماند که ذره ذره جانور گرفتار را درون خودش هضم می‌کند.

نسیبه سادات میرباقر/ مهندس کشاورزی