اتفاقی که با آن آشنا هستیم

او هم مانند دیگر بازیکنان حرفه‌ای، با چارچوب‌ها و استانداردهای بین‌المللی آشناست چون فوتبال حرفه‌ای با کسی تعارف ندارد. اگر در ایران بازیکن حق دارد به صورت همزمان با 5 تیم مذاکره کند و با دو تیم قرارداد ببندد، در فوتبال حرفه‌ای همه حدود خود را می‌شناسند و از حریم خود بیرون نمی‌روند. اگر تراکتورسازی، پرسپولیس، استقلال پرونده‌های قطور انضباطی در فیفا دارند و از پنجره نقل و انتقالات محروم می‌شوند به این دلیل است که فوتبال ما اصولا با قانون میانه‌ای ندارد و ترجیح می‌دهد مشکلاتش را با کدخدامنشی حل کند. اگر برای حل مشکل مهدی طارمی و اشتباهی که این بازیکن و باشگاهش مرتکب شدند، کار به مذاکره روسای جمهور دو کشور ایران و ترکیه کشید، به این دلیل است که حکم قانونی را برنمی‌تابیم، اعتنایی به قانون نمی‌کنیم و اهمیتی برای آن قائل نیستیم. این روزها وقتی داستان‌های سریالی انتقال سامان قدوس به اوئسکای اسپانیا و رن فرانسه را می‌شنویم، از خود می‌پرسیم سامان قدوس که با فرهنگ حرفه‌ای اروپا بزرگ شده و کاملا به آن آشناست چرا باید مرتکب چنین اشتباه فاحشی شود؟ دو باشگاه به گونه‌ای برآشفته شده‌اند و هر‌کدام تهدید به شکایت می‌کنند که گویی با هر‌دو تفاهمی همزمان صورت گرفته است. این موارد فقط در فوتبال ایران دیده می‌شود ودر فوتبال حرفه‌ای ردی از آن وجود ندارد. این‌که چنین اتفاقی رخ می‌دهد فقط یک معنا دارد: شاید در اردوهای تیم ملی، بازیکنان لیگ برتر، ژن ایرانی او را بیدار کرده باشند. این‌که این روزها هم اوسترسشوندز سوئد (باشگاه فعلی سامان)، اوئسکای اسپانیا و رن فرانسه هر 3 شاکی هستند حکایت از این دارد که اتفاقی غیرحرفه‌ای رخ داده است. اتفاقی که البته ما با آن کاملا آشنا هستیم.

رضا پورعالی

ورزش