محبوب‌های خاطره‌ساز

ب‌ام‌و 518

ب‌ام‌و به عنوان یک برند خودروسازی آلمانی که از قدیم تبحر زیادی در ساخت خودروهای اسپرت داشت، ابتدا با محصول خاطره‌انگیز 2002 که یک کوپه جمع و جور و کوچک بود در بازار ایران شناخته شد. ولی محبوبیت و فراگیر شدن آن به عرضه دو مدل خانوادگی 518 و 520 باز می‌گردد. در واقع این دو محصول که دو تیپ متفاوت از نسل نخست سری5 محسوب می‌شوند، به لطف بهره‌گیری از ظاهر جذاب و خوب در بین خودروهای آن دوره، سیستم تعلیق بسیار نرم و راحت، فضای داخلی کافی برای استفاده خانوادگی، شتاب و کشش خوب به نسبت چهار سیلندر بودن، مصرف سوخت مناسب در قیاس با خودروهای خانوادگی آمریکایی و... به خودرویی فراگیر و محبوب در بین مردم تبدیل شد. البته 518 و 520 خودروهای نسبتا لوکس و گران قیمتی در آن دوره بودند.

تویوتا کارینا

کارینا و کورونا دو مدل محبوب از برند تویوتا هستند که سال‌ها پیش در بازار کشورمان جولان خوبی می‌دادند. در واقع این خودروها که در اواخر دهه 1350/ 1970 به بازار ایران عرضه شدند، به دلیل استهلاک و مصرف سوخت بسیار پائین، گزینه‌های بی دردسر برای قشر متوسط ایران محسوب می‌شدند. البته در واقع دو نسل از کارینا وارد بازار ایران شد که یکی مربوط به مدل‌های پائین‌تر از سال 1977 و یکی مربوط به سال‌های 1977 تا 1979 است؛ با این حال نسل دوم این خودرو بسیار فراگیرتر و محبوب‌تر بود. کارینا با پیشرانه‌های مختلف 4/1 تا 0/2 لیتری در بازار جهانی حضور داشت اما چیزی که در ایران به چشم می‌خورد از موتور چهار سیلندر 8/1 لیتری هشت سوپاپ بهره می‌برد که این موتور به یک گیربکس چهار دنده برای تأمین نیرو محرکه متصل است.

شورولت نوا

نوا یکی از کم دردسرترین و کم‌خرج‌ترین خودروهای کلاسیک بازار ایران است که روزگاری روی خط تولید جنرال موتورز ایران یا همان پارس خودروی فعلی قرار داشت. این سدان خانوادگی آمریکایی که با موتور شش سیلندر در بازار کشور حضور دارد و البته نمونه‌های کوپه و هشت سیلندر آن نیز به ندرت وارد ایران شدند، یک خودروی کاملا بی‌آزار بوده و بسیاری از مالکان آن معتقدند نوا به هیچ خرج اضافه‌ای برای نگهداری نیاز ندارد. نکته جالب اینجا است که شش تیپ از نوا در بازار ایران حضور دارد و دو نوع جعبه دنده سه سرعته دنده‌ای یا سه سرعته اتوماتیک نیز برای آن در نظر گرفته شده بود. امکاناتی مثل فرمان هیدرولیک، کولر، شیشه بالابرهای برقی هر چهار در، تنظیم آینه جانبی از داخل و... نیز مواردی وسوسه‌انگیز برای خریداران نوا به شمار می‌رفت. البته موضوع اینجاست که نوا علی‌رغم بدنه بزرگش، فضای داخلی چندان وسیعی ندارد.

بیوک ایران

برادر دوقلوی شورولت نوا، بیوک ایران است که از اواسط دهه 50 تا اواسط دهه 60 روی خط تولیدی مشابه نوا قرار داشت. این خودرو که از نظر کلاس و ابعاد دقیقا مشابه نوا محسوب می‌شود، با موتوری قوی‌تر یعنی نمونه هشت سیلندر 5700 سی‌سی تولید می‌شد و به همین خاطر افرادی که به دنبال یک خودروی پرقدرت و جوان‌پسندتر بودند اصولا سراغ بیوک می‌رفتند.

البته بیوک ایران (که در بازار جهانی تحت دو نام آپولو یا اسکای‌لارک شناخته می‌شود) نیز همچون نوا در تیپ‌های متفاوت به بازار کشور عرضه شد که هر کدام امکانات و مشخصات ظاهری متفاوتی داشتند. در این بین نسخه بی3 که بیش از دیگر تیپ‌ها در بازار حضور دارد از کولر، هیدرولیک فرمان، بالابرهای برقی هر چهار شیشه، بخار‌زدای شیشه عقب، قفل مرکزی و... بهره می‌برد و تیپ‌های بالاتر نیز در برخی نکات فنی و ظاهری با این تیپ تفاوت داشتند.

پیکان

زمانی که نام خودروهای مردمی و خاطره‌انگیز ایران به گوشمان می‌خورد، بدون شک پیکان سردمدار این قبیله خواهد بود! این خودرو که محصول مشترک شرکت ایران ناسیونال (ایران خودروی فعلی) و گروه صنعتی روتس بریتانیا (مالک برند تالبوت) به شمار می‌رود، با شعار بسیار مشهور «هر ایرانی، یک پیکان» پا به عرصه گذاشت و از سال 1346 تا 1383 با تیپ‌های متفاوت روی خط تولید خودروساز ملی کشور قرار گرفت. پیکان آنقدر فراگیر بود که به ندرت می‌توان کسی را یافت که حداقل یک بار تجربه سواری با آن را نداشته باشد. انواع مختلفی مثل استیشن، کارلوکس، جوانان، کار، دولوکس، وانت، اتوماتیک، سپر جوشن و... از این خودرو وارد خیابان‌های کشور شد که نمونه‌های بسیار تمیز و دست نخورده آن از جمله خودروهای کلاسیک با ارزش و پرطرفدار در بازار محسوب می‌شود.

بنز معماری

بنز معماری یا همان دبلیو114/115 (کد اتاق به صورت تخصصی) یک سدان سایز متوسط خانوادگی است که در حد فاصل سال‌های 1347 تا 1355/ 1968 تا 1976 روی خط تولید این خودروساز اشتوتگارتی در آلمان، آرژانتین و... قرار داشت. این مرسدس بنز خانوادگی که از نظر ابعاد بیرونی و حتی داخل کابین شباهت بسیار زیادی به هموطنش یعنی ب‌ام‌و 518 دارد، از همان سواری نرم، امکانات و ظاهر لوکس بهره می‌برد. این خودرو در دوره خود طرفداران بسیار زیادی بخصوص در بین معمارها داشت؛ به همین خاطر بسیاری از افراد این بنز را تحت عنوان «معماری» می‌شناسند. عمده بنزهای معماری وارد شده به ایران از دو تیپ 220 و 230 هستند که 220ها اکثرا مدل پائین بوده و با کد دبلیو114 شناخته می‌شوند و 230ها نیز اکثرا مدل بالا بوده و با کد دبلیو115 شناسایی می‌شوند.

پژو 504

یکی دیگر از خاطره‌انگیزترین خودروهای موجود در بازار ایران، پژو 504 است که عمدتا این خودرو را با سواری بسیار نرم و راحت و استهلاک خیلی پایین‌اش می‌شناسند. این خودرو نیز که عمدتا در نیمه دوم دهه 1350/ 1970 وارد بازار ایران شد، تیپ‌های مختلفی داشت که هر کدام امکانات متفاوتی را به خریدار عرضه می‌کردند. همچنین لازم به ذکراست که نمونه‌های سدان چهار در، وانت بار، کوپه، استیشن و حتی کروک از این خودرو در بازار جهانی حضور دارد که عمده نمونه‌های موجود در ایران از نوع سدان و تعداد محدودی استیشن هستند. 504‌های موجود در بازار کشورمان از پیشرانه چهار سیلندر 0/2 لیتری و حتی 8/1 لیتری بهره می‌برند و این در حالی است که شرکت پژو برای این خودرو تنوع موتورهای قابل سفارش بیشتری (حتی شش سیلندر) در نظر گرفته بود.

کادیلاک ایران

چیزی که ما تحت عنوان کادیلاک ایران می‌شناسیم، در بازار جهانی با عنوان «سِویل» به فروش می‌رسید. این خودرو که یک سدان خانوادگی لوکس محسوب می‌شود، یکی از خودروهای بسیار خارق‌العاده در دوران خود است؛ در واقع شاید جالب باشد بدانید کادیلاک ایران از سیستم سوخت‌رسانی انژکتوری به همراه رایانه مرکزی بهره می‌برد و همچنین با توجه به این که خودروی گران قیمت و لوکسی بود، امکانات زیادی از قبیل سیستم تنظیم ارتفاع خودکار، کولر و تهویه مطبوع اتوماتیک، سه عدد فندک مجزا، شیشه‌های رفلکس، کروز کنترل، تایمر برف پاک کن، ساعت دیجیتالی، بالابرهای برقی هر چهار شیشه، تنظیم غربیلک به صورت تلسکوپی به همراه بشکن، دزدگیر، تنظیم برقی صندلی‌های جلو و... را در خود جای داده بود! کادیلاک ایران یا همان سویل به صورت استاندارد از پیشرانه هشت سیلندر 7/5 لیتری به همراه گیربکس اتوماتیک سه سرعته بهره می‌برد. همچنین دفرانسیل آن از نوع کلاچ‌دار است.

جیپ آهو

بیابانگردان قدیمی و علاقه‌مندان به طبیعت با این خودرو به طور کامل آشنا هستند. محصولی از خانواده اس جِی جیپ که در واقع «واگونیر» نام دارد، در دهه‌های 50 و 60 شمسی در داخل کشور روی خط تولید قرار داشت. در بسیاری از متون خارجی از این خودرو به عنوان نخستین شاسی‌بلند لوکس جهان یاد شده است. البته نمونه‌های موجود در کشور به دلیل ارزان سازی، بسیاری از امکانات نسخه‌های خاص خارجی را نداشتند و به همین خاطر جیپ آهوهای موجود در ایران را نمی‌توان آنچنان لوکس دانست. جیپ آهوهای موجود در ایران تماما از پیشرانه‌های شش سیلندر 2/4 لیتری بهره می‌برند و به همین خاطر مصرف سوخت چندان بالایی در برابر خودروهای بیابانی هم‌دوره دیگر خود مثل بلیزر ندارند. همچنین سواری راحت این خودرو، جیپ آهو را به یک خودروی خانوادگی نسبتا خوب نیز تبدیل کرده است.

شورولت بلیزر

این غول دو تنی آمریکایی نیز یکی دیگر از خودروهای ماندگار بازار ایران است. بلیزر یک شاسی بلند آفرودی قدرتمند خانوادگی است که از اواسط دهه 1350/ 1970 به بازار کشورمان عرضه شد و در بازار ایران و جهان انواع مختلفی دارد. انواع دو در، کروک، چهار در (تحت عنوان سابربن شناخته می‌شود)، وانت (کاستوم) و... نمونه‌های شش و هشت سیلندر، اتوماتیک و دنده‌ای و... از این خودرو را هنوز هم می‌توان در خیابان‌ها و همایش‌های مختلف دید که اصولا با تایرهای بزرگ و ارتفاع دستکاری شده (لیفت شده) رخ نمایی می‌کنند. بلیزر نیز در بین شاسی‌بلندها خودرویی نرم و راحت است که به لطف بهره‌گیری از فضای داخلی وسیع، کیفیت سواری خوبی به شما ارائه می‌کند و برای استفاده خانوادگی مناسب است. اما در صورتی که قصد خرید یک دستگاه بلیزر را دارید، مساله مصرف سوخت وحشتناک در نمونه‌های هشت سیلندر و استهلاک نسبتا بالای این خودرو را باید در نظر بگیرید.

معید حمیدی
جام‌جم