ترس از مرگ پای دار مکافات

به گزارش جام‌جم، محمد ثلاث، 30 بهمن و در پی تجمع غیرقانونی آشوبگران در گلستان هفتم خیابان پاسداران، با راندن اتوبوس به سمت مامورین ناجا آنان را هدف تهاجم عمدی خود قرار داده که منتهی به شهادت سه نفر از ماموران به اسامی گروهبان یکم رضا امامی، گروهبان یکم محمدعلی بایرامی و سرباز وظیفه رضا مرادی شده بود. محمد ثلاث پس از تصادف توسط ماموران در داخل اتوبوس دستگیر شد و پس از انتقال به بیمارستان در همان دقایق ابتدایی به جرم خود اعتراف کرد و گفت: به‌دلیل عصبانیت پشت فرمان نشستم و حرکت کردم.

در ادامه متهم در پلیس آگاهی و نزد بازپرس پرونده به حمله به سمت ماموران و شهادت سه نفر از آنها اقرار کرد و صحنه تصادف را بازسازی کرد.

با صدور کیفرخواست پرونده برای محاکمه به دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد و محمد به ریاست قاضی کشکولی و به صورت علنی محاکمه شد. در این جلسه اولیای‌دم درخواست قصاص قاتل را مطرح کردند . محمد هم در اعترافاتش با قبول حمله مرگبار به سمت ماموران گفت: روز حادثه نیروی انتظامی به ما حمله کرد و سرم را شکستند که این کارشان من را عصبانی کرد و من از شدت عصبانیت با اتوبوس به سمت آنها حمله کردم.

در حالی که برخی طرفداران اغتشاشات خیابان پاسداران پس از دستگیری محمد‌ثلاث مدعی شده بودند، در زمان حادثه فرد دیگری پشت فرمان بوده است، قاتل در دادگاه این موضوع را رد کرد و ادامه داد: من خودم پشت فرمان اتوبوس بودم و فرد دیگر ی در اتوبوس نبود. مالک خودرو را نمی‌شناسم و چون قبلا کار رانندگی کرده بودم توانستم آن را روشن کنم و به سمت ماموران ناجا حرکت کنم.

ثلاث در آخرین دفاعیات خود گفت: من عاشق اعدامم. این‌ها را نمی‌گویم که من را اعدام نکنند، من عاشق اعدام هستم. من با ماشین رفتم و می‌خواستم حادثه را رد کنم. عمداً روی آنها نرفتم، وجدانم راحت است. مرگ سه مامور خواست خدا بود و ۵۰ نفر هم می‌مردند، خواست خدا بوده است.

پس از آخرین دفاع محمد ثلاث قضات دادگاه او را از بابت سه فقره قتل عمدی به سه بار قصاص نفس محکوم کردند که درخواست فرجام‌خواهی محکوم‌علیه ۳ اردیبهشت امسال از شعبه 39 دیوان عالی کشور مردود شناخته شد.

با استیذان حکم از سوی رئیس قوه قضاییه، شمارش معکوس برای اجرای حکم آغاز و سحرگاه 28 خرداد برای زمان اجرا ی حکم مشخص شد.

ترس هنگام قصاص

مادر شهید رضا امامی که در محل اجرای حکم حاضر بود به جام‌جم گفت: روز یکشنبه به ما خبر دادند که قرار است قاتل پسرم سحرگاه دوشنبه اعدام شود. ساعت پنج صبح به زندان رجایی شهر رفتیم. در محوطه خانواده شهدای دیگر هم بودند. ابتدا قاتل بنیتا را اعدام کردند و بعد از آن نوبت به ثلاث رسید. قاتل را به محل اجرا ی حکم آوردند . محمد ثلاث طوری نشان می‌داد که انگار از اعدام نمی‌ترسد. هیچ حرفی با ما نزد. موقع اجرای حکم، ترس وجودش را گرفت و پاهایش شروع به لرزیدن کرد.

پشیمان نیستم

پدر شهید بایرامی هم درباره آخرین حرف‌های قاتل قبل از اجرای حکم گفت: ثلاث خیلی خودش را بی‌تفاوت نشان می‌داد. حتی از اولیای‌دم درخواست بخشش نکرد و وقتی قاضی از او پرسید؛ از کاری که کردی پشیمانی؟ در پاسخ گفت: نه پشیمان نیستم. قاتل در حضور اولیای‌دم اعدام شد و بعد از مرگش ما از زندان بیرون آمدیم. از قوه قضاییه تشکر می‌کنیم که قاتل را زود قصاص کردند. خانواده‌اش دوبار برای جلب رضایت به مقابل خانه‌ام آمدند اما من با آنها صحبت نکردم. این مرد سه مامور جوان را شهید کرد و از ما عذرخواهی هم نکرد.

ثلاث را داخل اتوبوس دستگیر کردیم

یکی از همکاران سه شهید که در محل حادثه حضور داشت هم به جام‌جم گفت: آن روز برای کنترل اوضاع به مقابل کلانتری 102 پاسداران رفتیم. در آنجا متوجه حرکت اتوبوس به سمت خودمان شدیم. فکر کردیم اتوبوس همکارانمان است. راننده ناگهان تغییر مسیر داد و به سمت ما آمد. بعد از برخورد با چند مامور متوقف شد. وقتی وارد اتوبوس شدیم با ثلاث روبه‌رو شدم. او را دستگیر کردیم. در ادامه به‌عنوان شاهد ماجرا از من تحقیق شد و ثلاث را شناسایی کردم. قاتل در تمام تحقیقات به این قتل اعتراف کرد.حتی در دادگاه هم بودم و آنجا قبول کرد ماموران را زیر گرفته است.