پاسخ به پرسش‌های شما

با سلام، من آدم زود رنج، خیلی حساس و درونگرایی هستم، به اهداف مهم زندگی‌ام نرسیدم و این باعث شده هر روز بیشتر از قبل ناراحت و ناامید باشم. دوست خیلی صمیمی ندارم که با او حرف بزنم و درد و دل کنم. چند ماهی است پدرم را هم از دست داده‌ام و بشدت احساس بی‌پشتوانگی می‌کنم. از طرفی قبولی در آزمون دانشگاه هم برایم خیلی مهم است اما تمرکز و حوصله درس خواندن ندارم.

کد خبر: ۱۱۲۴۹۹۴

فقدان پدر باعث فشار روانی شدیدی بر شما شده که قابل درک است و به نظر می‌رسد با توضیحاتی که دادید وارد سیکل افسردگی شده‌اید. کمی به خود زمان سوگواری درونی بدهید چون فقدان عزیز جایگاه مهمی در شخصیت هر فرد دارد و واکنش شما نیز طبیعی است. همدردی ما را بابت از دست دادن پدر خود بپذیرید. باید بررسی کاملی روی اهداف خود داشته باشید تا بدانید کدام برای شما اهمیت داشته و کدام از اهمیت کمتری برخوردار بوده است. اهدافتان را دسته بندی کنید و با اولویت قرار دادن یکی (مانند قبولی در آزمون) به سمت رسیدن به آن و تامین منابع لازمش قدم بردارید.

داشتن دوست صمیمی به بیان احساسات و خوب شدن حال و بیرون رفتن از افسردگی کمک می‌کند. از میان کسانی که با آنها خواسته و علاقه مشترک دارید افرادی را برای گفت‌وگو در همان زمینه‌های مشترک برگزینید و وارد گفت‌وگو و رابطه بیشتر شوید.

سلام، رفت و آمد‌های مکرر خانواده همسرم باعث ایجاد اختلاف در خانواده ما شده است. من و همسرم یک سال است ازدواج کرده‌ایم و تهران زندگی می‌کنیم. خانواده همسرم در قزوین زندگی می‌کنند و برای هر کاری از خرید و دکتر گرفته تا تفریح و کار اداری به تهران و منزل ما می‌آیند. من در خانواده کم جمعیتی بزرگ‌ شده‌ام که همیشه رفت و آمدها با اطلاع بوده است، اما خانواده همسرم بدون اطلاع و اجازه که آیا مهمان می‌خواهید یا نه به منزل ما می‌آیند و این باعث آزار شدید من شده است. لطفا راهنمایی بفرمایید چطور برخورد کنم؟

دو نفری که با هم ازدواج می‌کنند، از فرهنگ و آداب و تربیت‌های اجتماعی متفاوتی وارد یک زندگی مشترک می‌شوند و گاهی کاری که در یک خانواده معمول و مرسوم است، برای طرف مقابل پذیرفته نیست. این اختلاف داشتن در زندگی امری کاملا طبیعی است و مشکل محسوب نمی‌شود، شیوه حل اختلاف است که مهم می‌نماید. در مورد این مشکل بهتر است با همسر خود گفت‌وگو کنید. اگر هم بنا باشد که مدیریت ارتباط و رفت و آمد صورت بگیرد بهتر است این مساله را همسرتان با خانواده‌اش مطرح کند. لحن و نوع بیان شما در این گفت‌وگو بسیار اهمیت دارد. سعی کنید با دستور و الزام صحبت نکنید تا باعث موضع‌گیری همسرتان نشود. همچنین این اطمینان را به همسرتان بدهید که قصد شما محدود کردن روابط خانوادگی همسرتان با خانواده‌اش نیست، اما رفت و آمدهای سر زده باعث شده نیاز شما به زمان خلوت با همسرتان نادیده گرفته شود. بازگو نکردن این موضوع که باعث آزار درونی شما شده به ایجاد خشم در رابطه با همسرتان می‌انجامد. پس سعی کنید در کمال آرامش درباره دلیل ناراحتی خود با همسرتان گفت‌وگو کنید.