آلبوم در پایان راه است

او با آن صدای پر کشش و محزونش، با آن ملودی‌های بابک بیات فقید ما را می‌برد به عمق لذت از موسیقی. آن هم موسیقی لبریز از شعر، لبریز از حس و لبریز از هنر. حالا حمید حامی گاهی تک‌آهنگ‌هایی منتشر می‌کند. البته خیال دارد همین تک آهنگ‌ها را به همراه برخی قطعات منتشر نشده، در قالب یک آلبوم منتشر کند. با این خواننده گفت‌وگویی انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید.

از آخرین قطعه یا آلبومی که در دست انتشار دارید برای مخاطبان ما صحبت کنید.

تک آهنگی دارم به اسم «خواب بابا» که یک لالایی مادرانه برای فرزند شهیدش است که جسدش مفقود شده. شعر این قطعه را یغما گلرویی سروده، ملودی خودم است و تنظیمش را آقای تاجبخش انجام داده است. در این قطعه از سازهای زهی مانند پیانو، ویلون آلتو و فلوت استفاده کردیم. کار ضبط شده و میکس نهایی آن فردا انجام می‌شود و تا آخر هفته هم منتشر می‌شود. این قطعه برخلاف برخی کارهای دفاع مقدسی که شعاری است، فضای جدیدی دارد. این قطعه تقدیمی به شهدای دفاع مقدس است. فکر می‌کنم خروجی خوبی خواهد داشت و مورد توجه قرار می‌گیرد. البته این روزها با توجه به این‌که مردم یکسری موسیقی‌های بی پشتوانه و بی‌بنیان را گوش می‌دهند، به همین دلیل نمی‌توان خیلی پیش‌بینی کرد. ولی قطعه تاثیرگذاری است. هم شعرش و هم بقیه مسائل مثل ملودی و تنظیم. این دومین قطعه‌ای است که امسال منتشر می‌کنم و اگر از اسفند پارسال حساب کنیم سومین قطعه است. تا پایان سال هم قطعات دیگری منتشر خواهم کرد. دو قطعه آخرم تهیه‌کننده داشت، چون ضبط تک آهنگ‌ها بدون تهیه‌کننده امکان‌پذیر نیست. چون انتشار
تک آهنگ درآمدزایی ندارد.

آلبومی از این قطعات منتشر نخواهید کرد؟

در ادامه، قطعات منتشر شده را به همراه چند قطعه منتشر نشده کنار هم قرار می‌دهیم تا به صورت آلبوم منتشر کنیم. ما قید درآمدزایی از آلبوم را زدیم. آلبوم‌های من پرهزینه است؛ هم به لحاظ عوامل تولید و هم هزینه‌های دیگر. بنابراین سخت است مثل همیشه کار کنم. امیدوارم تا آخر سال این اتفاق بیفتد و بتوانم آلبومی منتشر کنم.

کسانی که در زمینه موسیقی فعالیت می‌کنند به دو دسته تقسیم می‌شوند. گروهی که معتقدند زمانه مرگ آلبوم رسیده است و تک آهنگ منتشر می‌کنند و دسته دوم که هنوز قائل به انتشار آلبوم هستند. شما به کدام گروه تعلق دارید؟

من اگر اعتراف کنم یا نه، فرقی به حال داستان نمی‌کند. آلبوم اگر نمرده است، اما خیلی کمرنگ شده است. اما هنوز بارقه‌هایی از امید وجود دارد تا اتفاقی که برای فیلم‌های شبکه نمایش خانگی افتاده، در آینده برای آلبوم هم بتواند بیفتد. اما چون دسترسی به آلبوم راحت است و در تلفن‌های همراه گوش کردن آن در همه جا امکان‌پذیر است، مثل فیلم نیست. به خاطر همین برخی تک آهنگ منتشر می‌کنند. من آلبوم منتشر خواهم کرد چون حتی اگر در تیراژ کم هم منتشر شود و به دست علاقه‌مندان برسد و آرشیو شود برایم کافی است و حتما این کار را می‌کنم.

مدتی است در زمینه کنسرت هم کم‌کار هستید. از برنامه هایتان برای اجرای کنسرت بگویید.

به خاطر ممنوعیت و محدودیت فعالیت من در تالار وحدت، فعلا برنامه‌ای تا سه ماه آینده ندارم، مگر آقای مرادخانی و آقای طالبی در ارشاد، رویکردشان نسبت به خوانندگان پاپ- کلاسیک تغییر کند.

یعنی افرادی که نام بردید، مانع برگزاری کنسرت شما در تالار وحدت می‌شوند؟

نه، فکر می‌کنم شخص وزیر نامه زده است. این فلسفه باید برای مردم و مسئولان جا بیفتد که خوانندگان پاپ ـ کلاسیک با خوانندگان پاپ فرق دارند؛ همان‌طور که خواننده پاپ و خواننده کلاسیک متفاوت هستند. من خواننده پاپ ـ کلاسیک‌ام و فکر می‌کنم به دلیل اجراهای ضعیف برخی، خوانندگان پاپ ـ کلاسیک هم با یک چوب رانده شده‌اند. به هر حال من علیه چنین جریانی مقاومت می‌کنم، چون تالار وحدت خانه من است.

در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی اتهام‌هایی به شما وارد شد که در اجرای زنده، لب‌خوانی کردید. واقعا این‌طور بود؟

شیطنتی شده بود در رسانه‌ها و فضای مجازی و صحبت‌های بنده راجع به پلی‌بک کردن خوانندگان در اجراهای زنده را به خودم منتسب کردند. می‌خواهم بگویم، بنده به‌دلیل بیماری در کنسرت آخرم در سالن میلاد تصمیم گرفتم قسمتی از قطعات را به‌صورت پلی بک اجرا کنم، اما این اتفاق به‌خاطر این‌که فکر کردم مردم را گول می‌زنم، نیفتاد و خدا را شکر سربلند از کنسرت بیرون آمدم. متاسفانه برخی شیطنت کردند و این‌طور وانمود کردند که من پلی بک کرده‌ام. مطمئن باشید در ادامه هم هرگز پلی بک نمی‌کنم و اجرا خواهم کرد؛ برخلاف بسیاری دیگر از خوانندگان که پلی بک اجرا می‌کنند.

شما تجربه همکاری با آهنگسازان بزرگ کشورمان مانند مرحوم بابک بیات را در کارنامه دارید. همین طور تجربه همکاری با مجید انتظامی در یک سمفونی مهم (سمفونی ایثار) را دارید. آیا باز هم چنین تجربه‌هایی را تکرار می‌کنید؟

موقعی که کار ارکسترال به‌صورت سمفونی اجرا می‌شد، علتش این بود که بودجه‌های زیادی در نظام هنری کشور هزینه می‌شد. در نتیجه تعداد آثار هم بیشتر بود، اما حالا در نهادها و سازمان‌هایی مثل ارشاد یا بنیاد شهید (که قطعه سمفونی ایثار را منتشر کرد) مثل قبل سرمایه‌گذاری نمی‌شود. امیدوارم این اتفاق بیفتد، چون خواننده‌های کلاسیک (اپرایی) تعدادشان زیاد می‌شود. امیدوارم در مقابل این افزایش تعداد خوانندگان، بستری هم برای عرضه باشد.

از خوانندگان نسل دهه 70 تا نسل دهه 90

اواسط دهه 70 بود که به صورت رسمی،‌ شاهد ظهور موسیقی پاپ پس از انقلاب بودیم. خوانندگان زیادی در آن دوره فعالیت خود را آغاز کردند؛ خوانندگانی که اگر آن روز چهره‌های جوانی بودند، حالا برای ما با عنوان خوانندگان نوستالژیک شناخته می‌شوند. چهره‌هایی مثل خشایار اعتمادی، محمد اصفهانی، علیرضا عصار، حمید غلامعلی، محمدرضا عیوضی، مانی رهنما، قاسم افشار، امیر کریمی، امیر تاجیک و البته حمید حامی. حامی درباره این که چه شد که به عنوان خواننده‌ای از آن نسل حضورش در عرصه موسیقی کمرنگ شد، می‌گوید: من از ابتدا تا امروز فعالیتم بیشتر شده که کمتر نشده. در این سال‌ها شاهد حضور خوانندگان جدیدی هستیم که کارشان عامه پسندتر است؛ چه به لحاظ شعر و چه از نظر ملودی. در مقایسه با آن نسل، مردم بیشتر اینها را گوش می‌دهند. همان‌طور که سرانه مطالعه افت تصاعدی داشته، درک از موسیقی هم افت کرده است. من نمی‌خواهم از اشعار و موسیقی روزمره و دم دستی و آسان استفاده کنم. درک و فهم اشعار و کارهای من نه این که دشوار باشد، اما من از اشعار و ملودی‌های پیچیده تری استفاده می‌کنم.

سجاد روشنی