توانمندی دانش‌آموزان در گرو پوست‌اندازی مدارس

وضع موجود نشان می‌دهد درحوزه کودک و نوجوان بویژه درمدارس باید یک‌سری اقدامات انجام شود که این البته به معنی نفی نقش خانواده‌ها نیست.

درواقع به نقش مدرسه تاکید می‌کنم زیرا این مکان می‌تواند با اعمال برخی تغییرها در ساختارها و رویکردها به عنوان یک نهاد قدرتمند عمل کرده و مانع به انحراف رفتن کودکان و نوجوانان باشد. به طور مثال مدارس باید در مسائل اعتقادی، رویکردی مشارکتی پیشه کنند به این معنا که به دانش‌آموزان اجازه حرف زدن و طرح سوال بدهند و در فضایی مبتنی بر پرسش و پاسخ به ابهامات پاسخگوی آنها باشند.

همچنین سیستم آموزشی می‌تواند از طریق کتاب‌های درسی، مسائل دینی را به نحوی آموزش دهد که تعلیمات دینی منجر به رفتارهای دینی شود. افزون بر این با ارائه مهارت‌های زندگی به دانش‌آموزان مفاهیمی همچون صبر، احترام به دیگران و هدفمند بودن در زندگی را به آنها بیاموزد.

از سوی دیگرمدارس می‌توانند نقش دانش‌آموزان در گردش کار مدرسه را پررنگ‌تر کنند و با ترویج کار گروهی و رویکردهای اجتماعی، حس تعلق به مدرسه را در آنها تقویت کنند.

این موارد به نتیجه نمی‌رسد مگر این که سبک‌های آموزشی و نحوه ارائه معلمان نیز از وضع کنونی خارج و با جذابیت بیشتری ارائه شود تا بتواند بر رفتار و کردار دانش‌آموزان اثر بگذارد. در این میان اما نباید از نقش نهادهایی همچون صداوسیما غافل شد که نقشی بی‌بدیل در روشنگری و آموزش دارد؛ بویژه آموزش خانواده‌هایی که نه دوره نوجوانی را خوب می‌شناسند و نه روش‌های مدیریت چالش‌های این دوران را.

صدا و سیما همچنین می‌تواند با تولید برنامه‌های جذاب ویژه نوجوانان به بسیاری از شبهات آنها پاسخ دهد و راه را بر بسیاری از کجروی‌ها ببندد.

حبیب‌ الله مسعودی‌ فرید - معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی