پشت هر خبری، یک درام نهفته است

متاسفانه مثل هر حرفه دیگری، برخی افراد وارد این شغل مهم و تاثیرگذار شده اند که حکم سیاهی لشکر در فیلم و سریال‌ها را دارند و حتی لطماتی هم به این حرفه وارد می‌کنند. خاطره بامزه‌ای در این زمینه دارم که اشاره به آن در روز خبرنگار خالی از لطف نیست. بعد از پخش سریال «یوسف پیامبر» ساخته زنده‌یاد فرج‌الله سلحشور بود که یکی از خانم‌های جوان خبرنگار با من تماس گرفت و با تاکید گفت: سلام خانم شاه حسینی! گفتم: سلام علیکم. ادامه داد: من چند سوال راجع به ساخت سریال «یوسف پیامبر» دارم. گفتم عزیزم، من دخالتی در ساخت این سریال نداشتم و آقای سلحشور کارگردان این کار بودند. به من گفت: «ببخشید خانم شاه‌حسینی، مگر شما آقای سلحشور نیستید؟!» من هم گفتم:«نمی‌دانم، شما چه فکری می‌کنید.» هنوز که هنوز است و بعد از چند سال این جمله را هضم نکرده‌ام. اول فکر کردم یکی از دوستان یا همکاران است که شوخی می‌کند، اما ظاهرا مزاحی در کار نبود.

به جز آسیب‌هایی از این جنس و خبرنگارانی از این دست، خبرنگاران بسیاری داریم که پر از دانش و شناخت در زمینه سینما و فرهنگ و هنر هستند و نگاه و دیدگاه دارند و وقتی برای سوالی تماس می‌گیرند، سر ذوق می‌آییم و صحبتمان به درازا می‌کشد.

اگر خبرنگاری که برای گزارش و انتقال اخبار به جنگ می‌رفت، صاحب اندیشه بود، حتی یک خبر عادی را با استفاده از دانش و تجربیاتش به خبری خواندنی و شنیدنی تبدیل می‌کرد و به نقل خبر صرف بسنده نمی‌کرد. در سینما هم خبرنگاران هرچقدر شناخت داشته باشند و این مقوله و فضا را بشناسند، خیلی می‌توانند موثر باشند. من چون در حوزه خبرنگاری جنگ کار کرده‌ام، همیشه خبر را مثل یک خمپاره 120 می‌دانم که افتاده و منفجر شده، حالا باید دید از دود و غبار این انفجار چه چیزی بیرون می‌آید. آن خبرنگاری که بیرون می‌آید، از دل این اتفاق چه چیزی به ما می‌دهد. این است که خبرنگاری را به حرفه و هنری جذاب و رازآلود تبدیل می‌کند. این خبرنگار است که به ما می‌گوید پشت آن غبار چه بوده، چون به نظرم پشت هر خبری، یک درام نهفته است. شاید به این دلیل است که برخی خبرنگارها بویژه خبرنگاران حوزه سینما بتدریج جذب سینما و فیلمسازی می‌شوند و فکر می‌کنند حالا می‌توانند نگاه و رسالت خود را در رسانه‌ای دیگر ادامه دهند.

انسیه شاه‌حسینی

خبرنگار سابق و کارگردان سینما