در حالی‌که بازوی رسانه‌ای رژیم صهیونیستی و برخی شبکه‌های خارجی، به‌نادرستی حملات تروریستی این رژیم را صرفاً به مواضعی علیه فرماندهان نظامی و دانشمندان هسته‌ای محدود می‌کردند، در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه علیه جمهوری اسلامی ایران، مردم عادی نیز بارها هدف حملات تروریستی قرار گرفتند. مطابق پروتکل‌ها و کنوانسیون‌های بین‌المللی، حمله به اماکنی چون بیمارستان‌ها، پناهگاه‌ها و زندان‌ها ممنوع است و کشوری که مرتکب این عمل شود، جنایتکار جنگی محسوب می‌شود. رژیم صهیونیستی در دوم تیرماه سال ۱۴۰۴، زندان اوین تهران را هدف موشک‌های خود قرار داد. در این حمله‌ی جنایتکارانه، تعداد زیادی از غیرنظامیان و هم‌وطنان ما از جمله خانواده‌های زندانیان، زندانبانان، مددکار، خیّری که برای آزادی زندانی آمده بود، پزشک و پرستار زندان به شهادت رسیدند. در این گزارش با یکی از شهدای این حادثه آشنا می‌شویم؛ شهیدی که زندگی‌اش با واژه‌هایی چون عشق، تعهد و فداکاری معنا می‌یافت و حتی در واپسین لحظات زندگی، به دیگری زندگی بخشید.

دیده‌بان حقوق بشر، حملات رژیم صهیونیستی به زندان اوین در جریان جنگ ۱۲ روزه علیه ایران را «جنایت جنگی آشکار» توصیف کرد.

دادستان کل کشور: همه مسئولان در همه سطوح و در همه نهاد‌های قضایی، اجرایی، نظامی و انتظامی خدمتگزار و جان‌فدای مردم هستند و مردم نیز به این موضوع واقف هستند، لذا هر کجا که نیاز باشد از مسئولان خود حمایت می‌کنند.