جام جم نوا: آدرس‌اش را پیدا کرده بودم. می‌خواستم بروم و ببینم‌اش. دیدن خواننده‌ای که سال‌های سال است در ذهن و زبان مردم سرزمین من جایش را حفظ کرده و برخلاف بسیاری دیگر، هیچ تاریخ مصرفی هم ندارد. می‌گویند «جواد» است. می‌گویند از مد افتاده است. حتی بعضی‌ها خجالت می‌کشند با صدای بلند بگویند که طرفدارش هستند. بله، جواد است؛ «جواد یساری». مردی که سال‌هاست خودش است. با یکی از همکاران‌ام آدرس در دست رفتم به محله شاپور. سرراست بود. همین‌طور که در کوچه راه می‌رفتیم و چشم‌مان به تابلوی مغازه‌ها بود، به «میترا سپهری»‌ گفتم اینجاست! «‌فروشگاه یساری». چشم انداختیم و از پشت شیشه دیدیم‌اش که با تلفن حرف می‌زد. وارد شدیم، سلام کردیم، نشستیم و گپ زدیم. گرم و صمیمی ‌و مهربان. دلش گرفته بود ‌اما همچنان خودش بود و و می‌گفت: «من همین‌ام». ماحصل دیدار با «جواد یساری» را در ادامه بخوانید…