جمشید مشایخی درباره فیلم «رفقای خوب» به جام‌جم می‌گوید

دیگر فرصت جبران ندارم

این روزها فیلمی متفاوت از فضای این سال های سینمای ایران به اکران درآمده که حال و هوای دهه شصتی دارد. نه خبری از خیانت در آن است، نه خشونت، نه عشق‌های آبکی و... .«رفقای خوب» دهمین اثر سینمایی مجید قاری‌زاده است و با آن‌که این سینماگر در کارنامه سینمایی خود فیلم‌های متنوع دارد، ولی دغدغه و توجه او به مسائل و موضوعات اجتماعی و خانوادگی نقطه محوری این فیلم را شکل داده است.
کد خبر: ۹۵۴۵۳۴

او سال 64 ملودارم دوست‌داشتنی «پدربزرگ» را با محوریت جمشید مشایخی در همین سبک و سیاق رفقای خوب ساخت، گرچه طی سال‌های بعد کوشید تا به موازات تغییر و تحولات اجتماعی پا به پای رویدادهای جامعه و سینما گام بردارد، ولی توفیق چندانی نیافت، به گونه‌ای که فیلم ماقبل آخر او «پسران آجری» تولید سال 85 با استقبال زیاد روبه‌رو نشد و قاری‌زاده را برای مدتی از نظر فیلمسازی خانه‌نشین کرد.

قاری‌زاده در این فیلم با یاری جمعی از هنرمندان پیشکسوت از جمله جمشید مشایخی، داریوش اسدزاده، محمد کاسبی، عنایت بخشی، احمدرضا اسعدی، رضا رویگری و... با پرده‌برداری از روی مناسبات غلط حاکم بر سینما که باعث شده هنرمندان پیشکسوت و توانا از سینما فاصله بگیرند، توانسته یکی از ملودرام‌های خانوادگی ـ اجتماعی و سینمایی کشور را کارگردانی کند و یک بار دیگر قابلیت‌های خود را در درام‌سازی به نمایش گذارد. رفقای خوب، داستان زندگی یک بازیگر پیشکسوت را روایت می‌کند که سال‌هاست جلوی دوربین نرفته و حالا که بناست مراسم تجلیلی برایش برگزار شود هم هیچ‌کس از محل زندگی‌اش خبر ندارد.

اینجاست که رفقای قدیمی این بازیگر که آنها نیز مدت‌هاست به دنبالش هستند درصدد برمی‌آیند با کمک نوه‌اش، او را پیدا کنند و...». در مجموع صمیمیت، سادگی و بی‌غل و غشی داستان رفقای خوب، از آن یک اثر شیرین سینمایی ساخته است؛ اثری که در این روزگار هم قطعا مخاطبان خودش را دارد.

توان کار گذشته را ندارم

داریوش اسدزاده: داریوش اسدزاده در 93سالگی هنوز سرحال و سلامت است و حافظه‌اش عین ساعت دقیق کار می‌کند. هرچند خودش می‌گوید این روزها گرد پیری روی شانه‌های او نشسته و مثل قبل انرژی ندارد، اما ظاهرا این مسائل باعث نمی‌شود که زندگی‌اش از ریتم منظم همیشگی‌اش خارج شود. او که این روزها با رفقای خوب بر پرده سینماها حضور دارد، درباره فعالیت‌های این روزهایش می‌گوید: بعضی‌ها به من می‌گویند چرا مانند گذشته در عرصه بازیگری پرکار نیستم، واقعیت این است که عوارض پیری‌ام دیگر خودش را کاملا نشان داده و توان کارکردن مانند گذشته را ندارم، از طرفی فیلمنامه‌هایی که پیشنهاد می‌شود انگیزه را برای بازی در من ایجاد نمی‌کند، به همین دلیل ترجیح می‌دهم در خانه بمانم و استراحت کنم. یک زمانی نیروی جوانی شما را به دنبال خودش می‌کشاند و یک زمان دیگر جسم یاریتان نمی‌کند و شما باید پاسوز آن شوید و از جسمتان توقع زیادی نداشته باشید.

«رفقای خوب» اثری نو و جذاب

مجید قاری‌زاده: معتقدم در زمانه‌ای که اغلب فیلمسازان اجتماعی سینمای ایران در ورطه تکرار افتاده‌اند، رفقای خوب اثری نو و جذاب خواهد بود. به هر حال مخاطب امروز به غیر از تماشای فیلم‌هایی با موضوعات «خیانت» و امثالهم به تماشای سایر فیلم‌ها نیز احتیاج دارد. خوشبختانه سال گذشته فرصتی دست داد تا دوباره در خدمت استاد مشایخی و بازیگران پیشکسوت، فیلمی بسازم و از این بابت راضی‌ام. واقعیت این است که این روزها نوع روابط آدم‌ها خیلی فرق کرده و مردم آنقدر گرفتار زندگی شده‌اند که ممکن است اصلا سراغ بزرگ‌ترها نروند. حالا فضای مجازی هم به این مساله دامن زده و انواع کانال‌های ارتباطی و شبکه‌های ماهواره‌ای باعث شده مردم از هم دور شوند. در حالی که ما باید نگاه اسلامی و ایرانی داشته باشیم و در هر شرایطی که هست باید از گذشته‌های خودمان دور نشویم. شاید در وهله اول رفقای خوب فیلمی با محوریت پیرمردها باشد، اما از آنجا که به مسائل اجتماعی و خانوادگی روز می‌پردازد، می‌تواند مخاطبی از همه اقشار و طیف‌ها را با خود درگیر کند. احساس می‌کنم بعضی از فیلم‌ها شاید در زمان اکران چندان به فروش بالایی نرسند، اما در طول زمان و در درازمدت به حق خود خواهند رسید و ماندگار می‌شوند. برخی از فیلم‌های قبلی‌ام این‌طور بود و فکر می‌کنم رفقای خوب در روزگار امروز ما می تواند برای مخاطب ایرانی جالب توجه باشد.

کم‌فروشی نکردم

جمشید مشایخی: سال‌ها پیش با مجید قاری‌زاده که آن‌موقع جوان بود، فیلم پدربزرگ را کار کردم که موفق شد و در جشنواره کشورهای غیرمتعهد هم جایزه بازیگری را گرفتم. برای بازی در رفقای خوب هم دلایل زیادی وجود داشت. راستش را بخواهید هنوز هم وقتی فیلمی بازی می‌کنم، دلشوره دارم که مردم آن را نپسندند، چون دیگر فرصت جبران ندارم. مارلون براندو به اعتقاد من بزرگ‌ترین بازیگر سینمای دنیاست، اما حتی در مورد او هم نمی‌توان گفت تمام کارهایش خوب و بی‌نقص است و به برخی از آنها انتقاد وارد است. در طول سال‌هایی که بازیگری کردم همواره تلاشم این بوده که تمام وجودم را برای کار بگذارم. در واقع کم‌فروشی نکردم.

ساناز قنبری

جام‌جم

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها