یکی از اختلالاتی که در دوران کودکی در فرزندان دیده می‌شود، استرس است و این استرس می‌تواند ناشی از سبک فرزندپروری والدین باشد.
کد خبر: ۹۲۱۱۷۹

در خانواده‌ها اغلب نقش اصلی برای تربیت فرزند را مادر به عهده دارد و پدرها به دلیل مشغله کمتر با فرزند خود وقت می‌گذرانند. چنانچه مادر شاغل باشد، مادربزرگ‌ها یا مهدکودک نقش نگهداری و تربیت فرزندان را به عهده دارند. کودکان از طریق یادگیری مشاهده‌ای می‌آموزند و رفتارهای مراقبان خود را درونی‌سازی می‌کنند. والد یا مراقب کودک اگر رفتارهای پراسترس داشته باشد در نهایت سبک و روش رفتاری او در کودک درونی می‌شود. به عنوان مثال، گاهی با کوچک‌ترین حرکتی که ممکن است خطری برای فرزند داشته باشد والد عکس‌العمل بسیار شدید نشان می‌دهد و ترس و استرس را در کودک درونی می‌کند. گاهی نیز والدین برای این که به فرزندشان مراقبت کردن را آموزش دهند او را از بسیاری از مسائل، رفتارها و اتفاقات می‌ترسانند تا کودک آسیب نبیند در صورتی که با بزرگ‌تر شدن کودک، اختلالات ناشی از استرس در او بروز می‌یابد. کودکی که دارای استرس است اغلب این علائم را دارد:

بدخوابی، ترس از تنها ماندن در خانه یا ماشین، شب ادراری، ترس‌های مداوم روزانه (مانند زمین خوردن)، بی‌قراری، کج‌خلقی و گریه‌های بی دلیل، نگرانی مداوم ، اجتناب از روابط اجتماعی، وابستگی شدید به مراقب و والد و پرخاشگری.

برای درمان ابتدا باید مشخص کنید در سبک فرزندپروری خود تا چه اندازه به او استرس وارد کرده‌اید و از آنها اجتناب کنید. برخی ترس‌ها و رفتارهای مراقب کودک عبارتند از:

ترس از بیماری فرزند (ترس از تب، تشنج و...)

عکس‌العمل شدید، نسبت به زمین‌خوردن کودک یا حوادث ساده‌ای که برای کودک اتفاق می‌افتد.

ترس از دزدیده شدن

ترس از آینده کودک

ترس از موفق نبودن کودک

ترس از تنها خواباندن کودک

ترس از بیماری‌های آینده کودک

ترس از کم‌هوشی کودک

ترس از ناتوانی در دوست‌یابی

ترس از بی‌ادبی و استفاده از کلمات ناپسند

ترس از تنها گذاشتن کودک با پدرش

بی‌قراری در مورد آداب دستشویی کردن کودک

ترس از زلزله و حوادث طبیعی

ترس ناشی از آگاهی‌های عمومی (مانند شیوع برخی بیماری‌ها در جامعه)

چندگانگی در رفتار با کودک (تربیت زیر نظر افراد متفاوت)

تنش و دعوا برای رفتارهای همسر (بی کفایت دانستن روش فرزند‌پروری همسر و این که تصور می‌کنند او سهل‌انگار است.)

وجود این ترس‌ها تا اندازه‌ای طبیعی است، اما چنانچه این ترس‌ها از تعادل خارج و بیش از حد تکرار شود در نتیجه کودک رفتارهای بیمارگون از خود بروز می‌دهد. سبک فرزندپروری پدر و مادر و مراقبان کودک باید همسو باشد تا کودک دچارسردرگمی نشود. با استفاده از روش‌های بازی درمانی و شن درمانی نیز می‌توان ترس‌های کودک و استرس‌های او را کاهش و تکنیک‌های تنفس را به او آموزش داد تا گام به گام استرس‌های کودک کاهش یابد.

دکتر مهرنوش دارینی

‌ روان‌شناس و مشاور

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها