احتمال افزایش تعداد سیاره‌های منظومه شمسی

به گزارش جام جم آنلاین، سیاره‌ای که قطرش حدود 10 برابر قطر زمین است و هر 10 تا 20 هزار سال یک بار به دور خورشید می‌گردد. این سیاره که در نزدیک‌ترین فاصله به خورشید حدود 200 برابر دورتر از زمین نسبت به خورشید است در مداری که همچون بیضی بسیار کشیده‌ای است به دور خورشید در حال گردش است.

این دو دانشمند با توجه به حرکت عجیب ۶ جرم منظومه‌ی شمسی که ورای مدار سیاره نپتون قرار دارند می‌گویند که این اجرام در قسمتی از مدار خود در وضعی نسبتا نزدیک به یکدیگر قرار می‌گیرند. احتمال اینکه این وضع به صورت تصادفی بوجود آید، یک در ۱۵ هزار است. در نتیجه بر اساس مدل‌سازی رایانه‌ای پیشنهاد می‌کنند که احتمالا نیروی گرانش ناشی از سیاره‌ای به اندازه‌ی ۱۰ برابر زمین باعث شده این ۶ جرم چنین وضع مداری غیرعادی در منظومه شمسی پیدا کنند.

مایک براون که خود پیش‌تر کاشف اجرامی همچون سدنا و اریس در دوردست‌های منظومه شمسی بوده است در گفت‌وگو با ساینس گفته است اگر چنین سیاره‌ای وجود داشته باشد، باید اجرام بیشتری که تحت تاثیر گرانش آن هستند را نیز بتوانند پیدا کنند. او تأکید می‌کند: «تا زمانی که این سیاره به طور مستقیم کشف و رصد شود، وجود آن صرفا محدود به فرضیه خواهد ماند. هرچند فرضیه‌ای کاملا قدرتمند باشد.»

این دو دانشمند به همراه تیمی از اخترشناسان برای کشف مستقیم این سیاره‌، جست‌وجو با تلسکوپ 8 متری سوبارو در هاوایی را آغاز کرده‌اند و پیش‌بینی می‌کنند به احتمال زیاد تا پنج سال آینده موفق به کشف شواهدی مستقیم از سیاره نهم منظومه شمسی باشند.

کاظم کوکرم / جام جم آنلاین