بسکتبال ویرانه از نوجوانان تا لیگ و تیم ملی/ خوابزده ها

گروه ورزشی جام جم آنلاین - ورزشی که زمانی در اوج آسیا بود و لیگ هایش پر رونق بودند از چند سال پیش یه این سو که ضعف مدیریت در تمامی سطوح آن به وجود آمد شرایط کنونی و آینده این ورزش را به خطر انداخته است.در این بین هم حمایت های احساسی و به عبارتی لوس خیلی از رسانه ها مصداق دوستی خاله خرسه است که بسکتبال را به ناکجاآباد می کشاند. افرادی که به اقناع نرسیده اند و هزینه ای برای طرفداری کورکورانه نمی پردازند زیرا تحمل نگاه قلدرمآبانه صاحبان قدرت را ندارند بنابراین خیلی زود قافیه را می بازند و همرنگ جماعت می شوند مبادا سهمیه سفرشان قطع شود.
در چنین روزهایی سقوط بسکتبال سرعت بیشتری گرفته است.از برنز تیم ملی که خیلی ها می گویند مقام خوبی است تا نرسیدن نوجوانان به رقابت های نهایی نوجوانان آسیا.از لیگ یک که تعداد تیم هایش هر سال آب می رود تا لیگ برتر که همه دنبال پرکردن خانه دهم هستند تا اندیشیدن به کیفیت بازی ها.
این نگاه کمی ، چند سالی است آزارمان می دهد اما چه باید کرد تبلیغات مزخرف گوش فلک را کر کرده است.
باورمان نمی شود چطور ممکن است نایب قهرمانی بازی های آسیایی خوب باشد بعد سومی قهرمانی آسیا هم همینطور؟ یعنی آب از آب تکان نخورده است. یعنی در تیم های بسکتبال نوجوانان ایران که در سال 2009 سوم آسیا شد ، در سال 2011 به بهانه نگرفتن ویزا به ویتنام نرفت ، در سال 2013 در تهران ششم آسیا شد و امسال پایین تر از عراق و لبنان حتی از غرب آسیا هم صعود نکرد ، هیچ اتفاقی نیفتاد.
یعنی لیگ یک بسکتبال باشگاههای ایران که روزگاری در همین نزدیکی 24 تیم داشت اما اکنون به زحمت رسیده به 17 تیم ، نتیجه برنامه ریزی درست بسکتبال در چهار سال گذشته است؟
لیگ ها با قوانین غیرعلمی و من درآوردی هر سال قربانی می گیرند که دو سال هم است قربانی اصلی این لیگ های ناکارآمد تیم ملی بسکتبال است اما هنوز می گویند مقام سوم آسیا خوب است. از قدیم گفته اند کسی که خواب است را می شود بیدارش کرد اما این بسکتبال که خود را به خواب زده را چطور؟

محمد رضا پور - روزنامه جام جم