چپ، راست، کوک

متن این ترانه شاید برای شما هم آشنا باشد: دیگه زندگیم داره ته می‌کشه/ از دلم پیاده شو، آخرشه/ نه، بمون، شاید بازم جون بگیرم/ نه، برو، می‌خوام که راحت بمیرم/ نه، بشین که سر رو شونت بذارم/ نه، پاشو که دیگه دوست ندارم/ نه، نه، نه، بیا، بیا و دستامو بگیر/ عشق من، بیا تو هم با من بمیر...

بعد از تماشای این کلیپ و دقت به متن ترانه واقعا این سوال ایجاد می‌شود که این همه بلاتکلیفی پشت هم در یک ترانه واقعا قرار است به مخاطب چه حسی را القا کند؟!

راست: حسین علیزاده، نوازنده و آهنگساز بزرگ کشورمان را همه می‌شناسند. سال گذشته بود که این هنرمند، قصد برگزاری کنسرتی در کاخ نیاوران را داشت. هر چند معاون وقت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری با این موضوع موافقت کرده بود، اما در ادامه نظرش تغییر کرد و اجازه برگزاری کنسرت را به ایشان نداد‌. امسال هم یک گروه موسیقی جوان اجازه پیدا کرد رونمایی آلبومش را در نهایت بی‌نظمی در همین مکان برگزار کند. ما قصد خاصی نداشتیم؛ تنها خواستیم مرور کوچکی بر این اتفاق و یادآوری اتفاقی در سال گذشته داشته باشیم!

کوک: این هفته موسیقی هیچ اتفاق کوکی نداشت، جز این که یک خواننده جرات کرد درباره بحران مخاطب در موسیقی ایرانی حرف بزند. هر چند رسانه‌ها نسبت به سخنان «پرواز همای» واکنش‌هایی نشان دادند و گفتند او خود را ناجی موسیقی سنتی می‌داند، اما فارغ از هر ادعای غلط و درستی که این خواننده داشته باشد، باید به این نکته اذعان داشت که راه درست قطعا پاک‌کردن صورت مساله نیست.