روزهای سرنوشت‌ساز مذاکرات و آفت شتاب‌زدگی

فارغ از این‌که واکنش تهران به بحث‌های داخلی در آمریکا در قبال گفت‌وگوهای هسته‌ای باید چگونه باشد، در حاشیه ارائه طرح سه‌فوریتی قطع مذاکرات بحث‌هایی مطرح شد که نشان از برخی کاستی‌ها در فعالیت‌های پارلمانی در ایران داشت.

به‌ عنوان مثال برخی نمایندگانی که نامشان پای این طرح به چشم می‌خورد، اعلام کرده‌اند که چنین طرحی را امضا نکرده یا دست‌کم، به‌عنوان طرحی «سه فوریتی» امضا نکرده‌اند بنابراین بعضی از نمایندگان گفته‌اند که امضای خود را پس گرفته و برخی دیگر هم از پیگیری این موضوع و شکایت از نماینده جمع‌کننده امضا که از چهره‌های برجسته مخالف دولت است، سخن به میان آورده‌اند.

یکی از نمایندگان هم گفته «روزانه ده‌ها طرح را نمایندگان به یکدیگر ارائه می‌کنند و بر اساس اصل اعتماد ممکن است امضا شود که در این صورت اطلاعی از محتوای طرح نداشته‌ام...».

از محتوای کلام این نماینده معلوم می‌شود که برخی از اعضای خانه ملت بدون اطلاع از محتوای یک طرح، پای آن را امضا می‌کنند که در این صورت، باید اذعان داشت که خطر ارائه طرح‌های فاقد پشتوانه مطالعاتی، نه فقط مجلس که نظام قانون‌گذاری و نظام تصمیم‌گیری را تهدید می‌کند.

به این ترتیب گرچه این واقعیت که مجلس شورای اسلامی باید پاسخی محکم و معنادار به دخالت‌ های سنای آمریکا در موضوع مذاکرات بدهد، یک امر قابل قبول و پذیرفتنی است ولی جمع‌آوری امضا با شیوه‌های غیرصادقانه یا امضای یک طرح فقط بر اساس «اعتماد» و بدون حتی قرائت متن طرح، نه فقط نمی‌تواند پاسخ محکمی به این دخالت‌ها باشد، بلکه تضعیف کننده جایگاه مجلس شورای اسلامی است که به‌عنوان یک بدعت، می‌تواند تاثیری منفی بر موضع کشورمان در جریان گفت‌وگوهای هسته‌ای بگذارد.

بی‌تردید موضع‌گیری منطقی، به‌دور از دخیل کردن احساسات و منافع گروهی و در نظر گرفتن شرایط زمانی و مکانی مذاکرات، بهتر می‌تواند به نمایندگان برای فرستادن پیام لازم به طرف مقابل در مذاکرات برای دست برداشتن از بهانه‌جویی و سنگ‌اندازی در روند گفت‌وگوها کمک کند.

تردیدی نباید داشت که اگر این شرایط در مواضع نمایندگان لحاظ نشده و فرآیند تهیه طرح‌های شتاب‌زده از طریق روش‌های نامتعارف پارلمانی صورت گیرد، آن وقت تنها نتیجه این رفتارها، متهم شدن تهران به تلاش برای برهم زدن میز مذاکره خواهد بود. نتیجه‌ای که برنده آن، جز لابی صهیونیست، اعراب ضد ایران و تندروهای واشنگتن نیستند.

مصطفی انتظاری هروی - گروه سیاسی