کمک کنید «شکیلا» بی‌سواد نشود

شکیلا و مادرش آمدند تهران تا نزدیک بیمارستان باشند و اگر خبری از اهدا شد، سریع برسند و پیوند را از دست ندهند.

ماجرای چند تکه شدن تحصیل شکیلا از همین جا شروع شد. او کلاس اول بود که بیمار شد و یک سال تحصیلی را از دست داد و باز هم کلاس اول بود که به تهران کوچ کرد و درسش ناتمام ماند و برای سومین بار باز هم شاگرد کلاس اول بود که جریان پیوند کلیه و بستری در بیمارستان پیش آمد.

سه سال بازماندگی از تحصیل، محصول بیماری شکیلاست، مادرش اما می‌گوید او عاشق درس خواندن است و روزهایی که برای دیالیز تا ساعات پایانی شب بستری می‌شد با هر چه دم دستش بود، کاغذی، پارچه‌ای، مدادی، روی سطحی، حروف الفبا را می‌ساخت، اما آنچه که از شکیلا سوژه‌ای خبری ساخته بلاتکلیفی تحصیل اوست.

شکیلا دانش‌آموز مدرسه‌ای در کهریزک تهران است، مدتی سرکلاس نشسته اما دیگر نتوانسته، پس مدرسه برایش معلم به خانه فرستاده که اولی زیاد دوام نیاورده و دومی هم که آموزشیار نهضت بوده بعد از چند جلسه انصراف داده.

مادر دخترک به ما می‌گوید چشم‌های شکیلا ضعیف است و معلم‌ها هم گفته‌اند «اعصاب ادامه کار» با او را ندارند، معلمانی که خیری داوطلب شده بود و بابت تدریس خصوصی‌شان به شکیلا به آنها حق‌الزحمه می‌داد.

حالا شکیلا مانده و عشق به تحصیل و مدرسه‌ای که به او گفته خودش در خانه به کمک مادرش درس بخواند و فقط برای امتحان بیاید.

مادر شکیلا نگران است و از خود نامطمئن که سواد اندکی دارد. ما این نگرانی را گذاشتیم کنار حرف‌های مسئولان آموزش و پرورش که همیشه می‌گویند اجازه نمی‌دهند حتی یک کودک از تحصیل بازبماند، اگر شده معلم را به کوره‌راه‌ها بفرستند یا مجبور شوند دانش‌آموزان را از نقاط دوردست جمع کنند و در یک نقطه تحت آموزش قرار دهند.

دیروز که پیگیر وضعیت این دختر بودیم از مدیر آموزش و پرورش کهریزک یک قول گرفتیم، قول این که امروز به خانه شکیلا برود و وضعیتش را از نزدیک ببیند و نگذارد دختر کوچک رنج کشیده امروز، روزی لابه‌لای جمعیت زنان بی‌سواد کشور شمرده شود.

مریم خباز ‌- گروه جامعه