بیکاری دانشجویی

نظر اول: دانشگاه فقط مسئول درس و تحصیل و دادن مدرک به دانشجویان است و هیچ‌گونه مسئولیتی در قبال آینده شغلی آنها در خارج دانشگاه ندارد.(در اتوبوس‌های بین‌شهری هم حتما این نوشته را بالاسر جناب راننده دیده‌اید که: «من مسئول جان شما هستم، نه کار شما!...)

نظر دوم: دانشگاه باید به اندازه‌ای دانشجو پذیرش کند که بعدا برایش بازار کار وجود داشته باشد. صحبت از قانون ظروف به هم مرتبط است. دانشگاه و بازار کار، دو ظرف مجزا از هم نیستند که هر کدام ساز خودشان را بزنند. باید با هم بسازند.

نظر سوم: همین الان از سردبیری به من اطلاع دادند که نظریه سومی در کار نیست.

نظر وزیر کشور: حالا که این‌طور شد، به عوض نظر سوم که بنا به دلایلی حذف شد؛ نظر شما را به نظر وزیر محترم کشور جلب می‌نماییم.

آقای رحمانی‌فضلی، اخیرا یکی از مشکلات کشور را بیکاری و نبود شغل برای جوانان برشمردند و خاطرنشان کردند: «زیبنده نیست که فارغ‌التحصیلان دانشگاه بیکار باشند.»

بسته پیشنهادی: ما ضمن تشکر و افر از جناب وزیر که به نکته‌ای مهم و حیاتی که تا به حال از چشم مسئولان مملکتی مغفول مانده، اشاره کرده و انگشت تاکید خود را روی آن نهاده و فشار داده‌اند؛ در تکمیل عرایض ایشان، نکاتی چند تقدیم حضور می‌داریم:

1 ـ تجمیع نظرات: هر چند که چند روزی است هفته دولت گذشته، اما دیگر وزیران عزیز کابینه تدبیر و امید نیز اگر در راستای بیکاری برخی از دانشگاهیان نظری چیزی دارند، آن را مرحمت بفرمایند که جمیع نظرات صادره، تجمیع گردد یک کاسه شود. به این طریق شاید بتوان به یک برآیند سالمی رسید که به درد دولت و ملت بخورد. نظر دیگری نبود؟...

2 ـ نصب تابلو: بر سر در دانشگاه‌ها این نوشته نصب‌العین دانشجویان عزیز و مشتاق تحصیل علم و دانش شود که: «ما مسئول درس و دانش شما هستیم، نه شغل و اشتغال شما»؛ یا جملات روشنگر دیگری با همین مضمون و موضوع. این جوری، لااقل دانشجویان عزیز تکلیف خودشان را می‌دانند و الکی به دلشان صابون نمی‌زنند. مدرک گرفتن ربطی به کار پیدا کردن ندارد.

رضا رفیع