قیام اسلحه‌شکنان در کردستان

جالب اینجاست که این حرکت نمادین شکارچی مریوانی روی دیگر شکارچی‌ها نیز تاثیر گذاشته است، زیرا دیروز خبر رسید که ۱۵ نفر از شکارچیان کهنه‌کار شهرستان کامیاران هم سلاح‌های خود را کنار گذاشته و حالا باید آنها را به جای شکارچی، همیار محیط‌زیست لقب داد.

روز گذشته آنها در مراسمی که در تپه شهدای گمنام شهرستان مریوان برگزار شد، قفس‌های چوبی زنده‌گیری پرندگانشان را سوزانده و هر کدام از آنها کبکی را به صورت نمادین در طبیعت رها کردند تا به این وسیله آشتی خود را با طبیعت جشن بگیرند.

در متن قسم‌نامه آنها آمده است. «مژده باد ای طبیعت، ای کل‌های زیبا، ای کبک‌ها، ای پرندگان، ای رودخانه‌ها، از امروز به بعد ما اولین نگهبانان شما خواهیم بود و با کاشتن نهال‌ها، رها کردن پرندگان از قفس و سوزاندن قفس‌ها، در پیشگاه خدا ندامت و پشیمانی خود را از شکارچی بودن ابراز می‌کنیم و از این پس هرگز دست به شکار هیچ حیوان و جانداری در طبیعت نخواهیم زد.

خداوند پشتیبان ما باشد.» از تکرار چنین داستانی در غرب کشور می‌توان نتیجه گرفت که برنامه‌های فرهنگی تاثیر زیادی روی افرادی دارد که ما آنها را دشمنان حیات‌ وحش می‌دانیم و اگر تعداد آنها اکنون حدود یک میلیون و 500 هزار نفر در کشور برآورد می‌شود به این دلیل است که سازمان‌های مسئول دراین رابطه تاکنون برنامه‌های فرهنگی قابل توجهی برای آنها تدارک‌ندیده‌اند.

به همین دلیل قسمتی از ناآگاهی آنها در قبال حیات وحش را باید به پای کم‌کاری چنین سازمان‌ هایی گذاشت و از آنها خواست هرچه بیشتر برای آگاه‌سازی بومیانی که براحتی به مناطق حفاظت‌شده و زیستگاه‌های حیات وحش دسترسی دارند، قدم بردارند.

مهدی آیینی - گروه جامعه