دستمزد ناچیز فیلمنامه‌نویسان

در حالی که فیلمنامه به عنوان اولین و مهم‌ترین رکن تولید یک اثر تصویری از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، دستمزد فیلمنامه‌نویسان چه در سینما و چه در تلویزیون چندان قابل توجه نیست و به طور طبیعی افرادی که بجز نوشتن توانمندی‌های دیگری دارند، ترجیح می‌دهند وقت و توان خود را صرف فیلمنامه‌نویسی نکنند و کسانی که به صورت حرفه‌ای آن را پیشه خود کرده‌اند یا باید قناعت پیشه کنند یا چند کار را همزمان بنویسند تا کمبود دستمزد را جبران کنند.

در هر صورت آنچه آسیب می‌بیند اثری است که براساس چنین فیلمنامه‌هایی خلق می‌شود؛ زیرا حتی در بهترین حالت، وقتی نویسنده کمیت را به کیفیت ترجیح می‌دهد، به مرور انگیزه، توان و انرژی لازم برای نگارش آثار خلاقانه را از دست می‌دهد.

اغراق نیست اگر بگوییم مشکلات مالی ناشی از پایین‌بودن رقم دستمزد نویسندگان به نگارش آثار ضعیف منجر می‌شود. ضعف فیلمنامه در سینما پیامدهای خاص خودش را دارد و اصولا یک اثر سینمایی پرفروش ممکن است براساس مولفه‌های دیگری بجز فیلمنامه، مورد استقبال تماشاگران قرار بگیرد، اما در تلویزیون قواعد دیگری حکمفرماست و مولفه‌های دیگری در میزان اقبال مخاطبان، تاثیر دارد که یکی از مهم‌ترین آنها فیلمنامه است.

در تلویزیون بجز آثار خاص مانند سریال‌های فاخر، فیلمنامه‌ یا طرح، نوشته سپس به شورای تصویب آثار ارائه می‌شود. این شورا فیلمنامه‌ها را برای ساخت آثار نمایشی اعم از تله‌فیلم و سریال انتخاب می‌کند و مجوز تولید صادر می‌شود. پس این شورا فی‌نفسه نمی‌تواند تاثیری بر کیفیت فیلمنامه‌ها داشته باشد، جز این‌ که بین آثار رسیده و فیلمنامه‌های موجود بهترین‌ها را انتخاب کند. اما تفاوت مولفه‌های موفقیت یک اثر تلویزیونی در مقایسه با فیلم‌ سینمایی، این امکان را پدید می‌آورد که زمینه برای افزایش دستمزد فیلمنامه‌نویسان در تلویزیون فراهم شود زیرا از قواعد حاکم بر سینما به عنوان یک صنعت و تجارت در تلویزیون خبری نیست و ضرورتی برای استفاده از جاذبه‌های تجاری در سریال‌ها و تله‌فیلم‌ها وجود ندارد.

در این شرایط تولید آثار مشارکتی و سرمایه‌گذاری اسپانسرها هم یک فرصت مغتنم محسوب می‌شود، زیرا زمینه افزایش دستمزد فیلمنامه‌نویسان را فراهم می‌کند و تهیه‌کننده می‌تواند با استناد به سوابق یک فیلمنامه‌نویس، دستمزد قابل قبولی برای او در نظر بگیرد. بر همین اساس شورای تصویب فیلمنامه در تلویزیون می‌تواند براساس درجه و رتبه فیلمنامه‌ها دستمزد فیلمنامه‌نویسان را تعیین کند و با افزایش ارقامی که هم‌اکنون به صورت عرف پرداخت می‌شود، فیلمنامه‌نویسان مجرب‌تر را نیز به نگارش فیلمنامه برای آثار تلویزیونی تشویق ‌کند. فضای رقابتی حاصله از حضور فیلمنامه‌نویسان کاربلد، به شکل‌گیری آثار ارزشمند و باکیفیت‌تر منجر می‌شود.

آذر مهاجر
گروه رادیو و تلویزیون