شناگران تیم ملی رفتند

به گزارش جام جم ورزشی، شنای ایران، در 10 سال گذشته، توانست تیمی را پرورش دهد که رکوردهای داخلی را به سرعت ارتقا داد و خود را به تیم های اول تا 10 آسیا رساند، به این امید که با ادامه این روند و حمایت بیشتر به تیم های نخست آسیا نزدیک شود، به طوری که در بازی های آسیایی گوانگجو شنای ایران برای اولین بار رده چهارمی این سطح از مسابقات را ماده قورباغه به ثبت رساند، هر چند که هنوز شاهد کسب ورودی المپیک از سوی شنای ایران نبوده ایم و ورزشکاران ما با استفاده از وایلد کارت فرصت حضور در المپیک ها را داشته اند.

4 سال گذشته تغییرات مدیریتی به امید بهتر شدن وضعیت، رقم خورد، اما تنها نتیجه بارز این تغییرات به خصوص در 2 سال گذشته، ترک اردو از سوی شناگران رده اول تیم ملی بود.

شناگرانی که حتی در حسرت تکرار رکوردهای خود بودند و به این نتیجه رسیدن که ادامه کار با این وضعیت بحرانی هیچ  نتیجه ای را برای آنها نخواهد داشت.

محمد علیرضایی، محمد بیداریان، پاشا وحدتی، بکتاش قیدی و امین نوشادی از بارزترین این شناگران هستند که یا شنا را کامل کنار گذاشته اند و یا فقط در مسابقات باشگاهی شرکت کرده اند.

بیداریان شناگر ایران در المپیک لندن در گفت و گو با جام جم ورزشی  اظهار داشت که وقتی هیچ دورنمای روشنی در این ورزش برای من نبود ترجیح دادم که دنبال شغل و درآمد باشم. پس از این همه سال نه درآمدی دارم و نه حتی توانستم درسم را تمام کنم.

محمد علیرضایی نفر چهارم بازی های آسیایی گوانگجو نیز شرایط بهتری ندارد. وی نیز معتقد است وقتی هیچ حمایتی صورت نمی گیرد تا کی می توان با نبود هیچ امکاناتی ادامه داد.

امروز تیم ملی شنا مرکب از شناگرانی است که به تازگی از رده جوانان خارج شده و یا در رده های بعدی جدول بوده اند. شناگرانی که فاصله زیادی با رکوردهای ملی دارند و برای رسیدن به زمان های مطلوب نیاز به همان حمایت ها و امکاناتی دارند که از شناگران از اردو رفته دریغ شده است.