تجهیزات ارتوپدی در انتظار کاهش قیمت

با توجه به این‌که بسیاری از جمعیت هفت میلیونی معلولان ایران از وسایل کمک توانبخشی استفاده می‌کنند، تامین هزینه بالای تهیه این وسایل از توان مالی بسیاری از توان‌یابان خارج است و بیمه‌های درمانی مختلف هم در این زمینه دردی از معلولان دوا نمی‌کنند.

به طور مثال، گاه هزینه تهیه کفش طبی یا اندام مصنوعی برای یک شهروند معلول، چند میلیون تومان هزینه برمی‌دارد که پس از بحران ارزی نیز این قیمت‌ها با افزایش چندبرابری روبه‌رو شد، اما حالا که فرآیند اختصاص ارز به داروها و تجهیزات پزشکی از سر گرفته شده است، معلولان انتظار دارند که واردات وسایل کمک‌ توانبخشی هم از این ارزها بی‌نصیب نماند تا حداقل معلولان چوب گرانی ارز را نخورند.

در حوزه واردات وسایل ارتوپدی نیز همین وضع حکمفرماست و مصدومان حوادث مجبورند بدون اتکا به کمک بیمه‌ها، بیشتر هزینه تهیه تجهیزات ارتوپدی را از جیب پرداخت کنند.

دبیر علمی بیست و یکمین کنگره سالانه انجمن جراحان ارتوپدی نیز با توجه به همین مشکل به ایسنا گفته است: مشکل بزرگ ما این است که بیمه‌ها یا وسایل ارتوپدی را پوشش نمی‌دهند یا این‌که قیمت‌ها و تعرفه‌های قدیم آن را لحاظ می‌کنند، حال باید پرسید تکلیف یک مفصل مصنوعی که پیش از این یک میلیون تومان قیمت داشت اما اکنون به هفت میلیون تومان رسیده است، چه می‌شود؟

به هر حال در شرایطی که حوزه درمان و توانبخشی همواره در زمره اولویت‌های نخست دولت‌های مختلف نبوده است، امید می‌رود که با رفع چنین مشکلاتی در دولت جدید، وزارت بهداشت، سازمان بهزیستی و بیمه‌ها با همکاری یکدیگر، چهره جدیدی از یک نظام سلامت توسعه یافته و فراگیر را به نمایش بگذارند.

امین جلالوند - گروه جامعه