رمضان با ماست

خدایا، به خدا دوست دارم. لحظات قشنگ افطار که دیوانه عطر احساست می‌شوم. مخصوصا اگر با صدای اذان آسمانی مرحوم موذن‌زاده اردبیلی همراه شود. و این آواز که: «این دهان بستی، دهانی باز شد‌/‌ تا خورنده لقمه‌های راز شد‌/‌ چند خوردی چرب و شیرین از طعام‌/ ‌امتحان کن چند روزی در صیام.....»

***

خب پس اگر قرار است یک ماهی خودمان را امتحان کنیم و چند روزی طعام چرب و شیرین نخوریم؛ یعنی که کمتر بخوریم، پس بفرمایید که چرا می‌بایست مصرف انواع مواد خوراکی پروتئینی و لبنیاتی و شیرینی، در این ماه بیشتر شود؟!..... به نظر شما یک جای کار اشکال ندارد؟ اشکال کار ما کجاست که در استقبال از این ماه رحمت و مهربانی، بعضی‌هایمان که دست‌اندرکار امور لبنی هستیم؛ به عوض آن که با مهربانی بیشتر، از قیمت انواع مواد لبنی بکاهیم، یکی دو روز مانده به ماه مبارک، بر بهای آن می‌افزاییم؟... و این داستان تکراری این چند سال است. یکی داستانی است پر آب چشم!

اصل خبر: «در فاصله دو روز مانده به آغازماه رمضان و با وجود هشدارهای پیاپی دستگاه‌های نظارتی، قیمت لبنیات از روز گذشته،10 تا 7‌/‌23 درصد افزایش پیدا کرده است.

بسته پیشنهادی: بهترین پیشنهادها را برای ماه رمضان، عقل کل، خود حضرت باری راهنما داده است که یکیش مهربانی و مرحمت در حق دیگران است و دو دیگر آن که کمتر بخوریم و بیاشامیم؛ اما به عقل ناقص ما هم یک چیزهایی می‌رسد که خیلی به اجمال عرض می‌کنیم:

1ـ بازرسی خاموش: اگر بعضی آدمهای کم انصاف، اقدام به افزایش قیمت محصولات لبنی با چراغ خاموش کرده‌اند،کاری ندارد که؛ دولت نیز بازرسانی را با چراغ خاموش به سراغ آنها بفرستد. طوری که نبینند و نفهمند از کجا خوردند!

2ـ ماستمالی ثواب روزه: به معدود کسانی که غیرقانونی اقدام به گران کردن لبنیات می‌کنند، از سر خیرخواهی گفته شود که اگر روزه می‌گیرند، با این کارشان انگار یک سطل ماست برداشتند، تمام صواب و ثواب روزه شان را ماستمالی کردند و به حالت«هبائاً منثورا»که قرآن می‌گوید، از بین بردند. همه‌اش که الاعمال بالنیات نیست که؛ در اینجا«الاعمال باللّبنیات» هم هست! نه فقط در پندار، که در گفتار و کردار هم باید نیکو بود.

3ـ یادآوری سفره آسمانی: با ارسال کاغذی به شرکت‌ها و کارخانجات تولید و توزیع محصولات لبنی، به آنها یادآوری شود که در ماه رمضان، سفره رحمت و برکت الهی گسترده می‌شود و آنها واسطه‌اند که بندگان خدا، ماست دم افطار و دل سحرشان تأمین شود. راضی نشوند که در این سفره آسمانی، ماستی قرار داده باشد که وقتی نگاه بنده روزه‌دار به بر چسب قیمت روی آن می‌افتد، چشمش اشک آلود شود و به درگاه خدایش بنالد و دادخواهی کند. آن وقت است که هیچ ماست بندی،مصون نیست. جا دارد که از خجالت آب شود. چون از ماست که بر ماست. رمضان با ماست. ماست را گران نکنید!

رضا رفیع