زندگی مشترک سبز

آنها ابتدا با فروش تخم مرغ‌های خانگی امرار معاش می‌کردند.

پس از مدتی توانستند محدوده محل سکونتشان را از بذر علف‌های هرز و خار و خاشاکی که روی هم انباشته شده بود، پاکسازی کنند و به این ترتیب توجه همه اهالی روستا را به خود جلب کردند. آنها یک اتوبوس دو طبقه قدیمی را به‌عنوان محل سکونتشان انتخاب کردند و به این ترتیب برای تجربه یک زندگی دوستدار محیط زیست آماده شدند.

این زوج انرژی و گرمای موردنیاز خانه اتوبوسی شان را از طریق یک توربین بادی کوچک تامین می‌کنند. دولت با توجه به این‌که محل سکونت این خانواده از استانداردهای یک زندگی معمولی فاصله زیادی دارد و زیر خط قرمز تعریف شده به‌عنوان حداقل امکانات معیشتی قرار دارد، سکونت آنها در این منطقه را غیرمجاز اعلام کرده بود. اما سرانجام پس از سال‌ها تلاش آنها توانستند همانند دیگر ساکنان روستا از حقوق شهروندی برخوردار شوند.

در آمد این زوج از فروش محصولات کشاورزی و دامی ارگانیک سالانه حدود ده هزار یوروست که به گفته خودشان بیش از نیازها و امکانات مورد نیاز متناسب با سبک زندگی آنهاست. /Telegraph