دعوا چرا؟

آیا نمی‌شد و نمی‌شود که اختلاف داشت، اما محترمانه و با استدلال سخن گفت؟ آیا نمی‌شد و نمی‌شود که اختلافات را به سطح جامعه سرایت نداد تا نه افکار عمومی نگران شود و نه قیمت‌های ارز و طلا به تبع این مجادله‌ها دچار تلاطم‌های غیرمنطقی نگردد!

جالب است که مسوولان دو قوه مجریه و مقننه شب قبل از جلسه علنی مجلس با هماهنگی و همفکری با یکدیگر، راه‌حل خوبی برای کمک معیشتی به مردم آن هم در روزهای پایانی سال برای اقشار آسیب‌پذیر جامعه اتخاذ می‌کنند،‌ اما هنوز یک روز از این جلسات تعامل و همکاری نمی‌گذرد که فضای همکاری و همفکری جای خود را به توهین و بداخلاقی می‌دهد.

آیا نمی‌شد همان تعامل و همفکری پشت پرده، در جلسه علنی مجلس هم ادامه پیدا می‌کرد؟ آیا در کشور پیشرفته و مردم‌سالاری چون ایران، امکان ندارد سیاسیون کشور دیدگاه‌های خود را هرچند متضاد در روندی معقول و قانونی طرح کنند؟

مباحث شنبه شب حبیب‌الله عسکراولادی و حسین شریعتمداری در برنامه نگاه یک شبکه اول سیما از نمونه مباحثی بود که نشان داد می‌توان بر دیدگاه‌های شخصی پافشاری کرد و متفاوت اندیشید، اما با احترام و حفظ حرمت‌ها گفت‌وگو کرد؛ هرچند برخی رسانه‌ها سعی کردند سردار قلم نامیدن شریعتمداری از جانب عسکراولادی و استاد نامیده شدن عسکراولادی از جانب شریعتمداری را الفاظی مبالغه‌آمیز توصیف کنند، اما حقیقت واقع این است که سیاسیون کشور باید این‌گونه مباحث و مناظره‌ها را سرمشق خود قرار دهند که می‌شود هم متضاد و متفاوت اندیشید و هم می‌شود این دیدگاه‌های متفاوت را در فضایی آرام و بدون تنش، محترمانه و با استدلال منطقی مطرح کرد.

چنین مباحثی است که هم به قضاوت منطقی مخاطب کمک می‌کند و هم محملی است برای تضارب آرا و هم مجالی برای رسانه‌های معاند فراهم نمی‌کند تا بر طبل نفاق بزنند و وجهه ایران را خدشه‌دار کنند.

عباس محمدنژاد - جام‌جم