داستان یک فاجعه خانوادگی

به گزارش روز یکشنبه جام جم آنلاین به نقل از تی وی ای نوول، والری اسپرایل در شهر کوچک دالیستاون اوهایو متولد شد. در واقع، پدر و مادرش دو نوجوان 15 ساله بودند. والری نزد پدر و مادر بزرگ مادری اش بزرگ شد. وی تا سن 9 سالگی  پدر بزرگش را پدر واقعی خود می دانست اما سرانجام واقعیت برایش آشکار شد متأسفانه نه به صورت کامل.

والری تا زمان مرگ مادرش در سال 1984 او را یک دوست خانوادگی فرض کرده و تصور می کرد که مادر واقعی اش ناپدید شده است. تازه در آن هنگام والری فهمید که کریستین دوست فرضی خانوادگی مادرش بوده است. هرگز با او در مورد پدر واقعی اش صحبت نکردند، دلیل این کار مشخص نیست.

تا اینجای ماجرا والری به اندازه‌ای در زندگی زجر کشیده که خارج از توان افراد عادی است.اما هنوز باید بدبختی های وی ادامه داشته باشد.

والری با یک راننده کامیون به نام پرسی اسپرایل  آشنا شده و با وی ازدواج می کند. آنها در طول زندگی مشترکشان صاحب سه فرزند می شوند تا اینکه پرسی در سال 1998 به دلیلی که مشخص نیست در سن 60 سالگی جانش را از دست می‌دهد.

در شهر کوچک آکرون که این زوج در آنجا زندگی می‌کردند شایعاتی باورنکردنی رواج داشت اما هیچ یک از ساکنان صریحا حرفی نمی زند. زندگی والری مملو از افشاگری های شوک آور است، اما تکان دهنده ترین آنها در سال 2004 میلادی شش سال پس از فوت شوهرش فاش شد. شوهر متوفی والری در حقیقت پدر واقعی اش بوده است.

مشخص نیست  والری هنگام درک این حقیقت تلخ چه واکنشی نشان داده؛ خود او در این مورد حرفی نزده است. والری برای اطمینان خاطر یک برس مو را که زیر مبل پیدا کرده بود و هنوز موهای پرسی در آن وجود داشت برای آزمایش دی ان ای به آزمایشگاه برد.

آزمایش دی ان ای نشان داد که پرسی واقعاً پدر والری بوده است. مردی که در طول سال های زیادی نقش شوهر او را داشته و از او صاحب سه فرزند شده است.

او مادرش را که در سن سه ماهگی رهایش کرد و به نزد پدر و مادر بزرگش فرستاد، بخشیده است. او حتی از پرسی شوهر و پدرش کینه‌ای به دل ندارد، با اینکه از ته دل هنوز مطمئن نیست که وی از حقیقت آگاه نبوده است.

آیا پدرش از واقعیت امر خبر داشته؟ والری هرگز حقیقت این موضوع را نخواهد فهمید.

والری امروز 60 سال دارد و نزد روانکاو می رود. وی قصد دارد به کودکانی که در شرایط دشوار متولد شده‌اند کمک کند تا بتوانند یک زندگی عادی و شاد را برخلاف وی داشته باشند. مترجم: بهرام افتخاری.