مدعیان همیشگی!

بارسلونای اسپانیا که از 2006 تا 2011 در سه نوبت این جام را برد، رئال‌مادرید که در هر دو فصل گذشته تا نیمه‌نهایی بالا آمد و با 9 بار فتح جام هنوز رکورددار است، بایرن مونیخ نایب‌قهرمان دو دوره از سه دوره گذشته این مسابقات و منچستر یونایتد نایب‌قهرمان سال‌های 2009 و 2011 و قهرمان 2008 به گروه اول مدعیان تعلق دارند و قدری پایین‌تر از آنها چلسی را که سال پیش برای اولین‌بار در تاریخ حیاتش قهرمان شد، یوونتوس را که برای تکرار افتخارات گذشته‌اش آمده و دو پدیده جوان همچون بوروسیا دورتموند قهرمان سال 1997 اروپا و منچسترسیتی فاتح پرستاره فصل گذشته لیگ برتر انگلیس را می‌بینیم که در اندازه‌های فتح جام هستند، چیزی که نمی‌توان درباره آث.میلان بشدت تغییر شکل داده، آژاکس دورافتاده از دوران درخشانش، شالکه فاقد ستاره‌های متعدد یا پورتو و بنفیکایی که بسیار خوب و فنی‌ هستند، اما با سال‌های قهرمانی‌شان در این جام فاصله‌ای زیاد دارند، گفت.

آنچه قطعی می‌نماید، قرعه بسیار بدی است که رئال‌مادرید در تضاد با رقبای اصلی‌اش آورده است. کهکشانی‌های مادرید در گروه چهارم با دو مدعی جوان و جدید جام که پیش‌تر نام‌شان آمد ـ یعنی منچسترسیتی و دورتموند ـ وعده ملاقات دارند و با این اوصاف احتمال دارد در مواجهه با ستاره‌های تیم روبرتو مانچینی ایتالیایی و لشکر جوان یورگن کلوپ از پای درآیند و حتی اگر صعود کنند، بسیار بعید است دستاورد فصل گذشته‌شان را هنگامی که تمامی بازی‌ها خود را در داخل گروه‌شان بردند، تکرار کنند.

دورتموند که از چهار جام داخلی عمده آلمان طی دو فصل گذشته سه جام را برده است، به واقع می‌تواند پدیده جام امسال باشد و از رفتن شینچی کاگاوا، پدیده ژاپنی‌اش به منچستر یونایتد هم متضرر نشود و با گلزنی‌های لوان دوفسکی و بلاژی کوفسکی خیلی‌ها را غافلگیر کند.

اگر رئال که امسال تاکنون آشکارا درخشش سال پیش را نداشته در گروه چهارم می‌لرزد، رقیب بزرگ داخلی و قاره‌ای‌اش یعنی بارسلونا خیال راحتی در گروه هفتم دارد و بالانیامدن از گروهی که سخت‌ترین رقیبش در آن بنفیکای پرتغال است، شگفتی بزرگ و بشدت دور از انتظاری خواهد بود.

بیش از هر تیمی جام امسال باشگاه‌های اروپا برای نوردسیالند دانمارک که اولین حضورش را در این پیکارها تجربه می‌کند و همچنین مون‌پلیه فرانسه که آن نیز برای نخستین مرتبه به مرحله گروهی لیگ راه یافته است، یک دوره مسابقه رویایی خواهد بود.

باته بوریسوف بلاروس سومین بار است که به این جام پای می‌گذارد، اما برای میشل پلاتینی، رئیس فرانسوی و مشهور اتحادیه فوتبال اروپا (یوفا)‌ حضور این‌گونه تیم‌ها در معتبرترین جام باشگاهی قاره سندی بر صحت ایده‌هایش و نوعی برآورده‌شدن آرزوهایش است، زیرا او همیشه تلاش داشته سهمیه تیم‌های کوچک و درجه سوم قاره در این جام بیشتر باشد و فصل پیش که اپوئل نیکوزیای قبرس با رسیدن به یک‌چهارم نهایی بشدت خبرساز شد، برای کاپیتان و سرمربی پیشین تیم ملی فرانسه موقعیتی عالی و شیرین برای رسیدن به آرزوهایش بود.

اما پلاتینی نیز در دل بهتر از هر کسی می‌داند که همان مظنون‌های همیشگی بر جام نخست امسال حکم می‌رانند و پول و سرمایه بر این رقابت‌ها سایه‌ای وسیع انداخته و هرکس تیم بزرگ‌تر و مجهزتری با ستاره‌های درشت‌تر را برای خود مهیا کرده، بخت فزون‌تری هم برای قهرمانی دارد و بقیه فقط لقمه‌هایی در راه اشتهای سیری‌ناپذیر این تیم‌ها هستند. این البته قانون گریزناپذیر و بدیهی فوتبال حرفه‌ای است.

وصال روحانی / جام‌جم