تلگرافخانه

احمد رضا- فروغ صبح (اِوا...! مگه من گفته بودم که سروده خودت نبود؟!)- محمد عطاری (اگه اشتباه نکنم، یه بار دیگه هم برای این صفحه مطلبی فرستاده بودی... هوووومممم؟ اگه خوب هم به یادم مونده باشه، اون یکی بهتر بود و دیدی که چاپ هم شد... نه؟ ...چی‌چی رو نه؟! دِ! شوخی داریم؟!)- ع. س‌ 25 ساله از کرج (امیدوارم که من اشتباه کرده باشم ولی نوشته‌های جدیدت، شدیداً پر از هشداره... می‌دونستی؟ به نظرم، جلوی به قول خودت خستگیها و به قول خودم غرق شدنت تو غم و غصه رو نگیری، همین امروز و فرداست که بیفتی تو دستای یخزدة افسردگی. می‌دونستی جلوگیری از افسرده شدن، با همة سختیها و مصائبش، خیلی آسونتر از در اومدن و خلاص شدن از اونه؟)- سعیده از کرمانشاه- بدون نام- حمید رضا رفیعیان 24 ساله از تهران- کتایون و رضا (از بابت گزارش مذکور، سمعاً و طاعتا و خیلی بسیار زیاد، ممنونا. گفتم، گفتن: سعی می‌کنیم توی شماره‌های بعدی در این باره مطالبی بنویسیم. از باب لطف بسیار زیادتون به این صفحه و پاسخگوی بیسوادش هم، حالمون گرفته شد اسااااسی! به جان خودم راس می‌گم. آخه مجبور شدم همه بیمارستانا و چم‌دونم مرده‌شورخونه‌ها!! رو بگردم ببینم بعد از این همه پاچه‌خواری چیزی از پیکر بیجانم باقی مونده؟! که دیدم نع! نمونده! دریغ از یه ذره واسه این‌که بذارم جلو پیکاسو حداقل یه تابلو بکشه با عنوان طبیعت بیجان! بده دست دوستام از باب یادگار!)- مرد تنها از گنبد کاووس- ساعد از تهران- نجمه 21 ساله از نیشابور- رضوانه سوری 21 ساله از کرج (بسیار ممنون از این‌که به یاد من هم هستی. این عزیز دل مادر رو یه خرده نصیحتش کن که انگار این‌جوری داره بیشتر دل مادرش رو می‌شکونه)‌ و کامران (تو گوگل بنویس سایت روزنامه جام‌جم. به همین سادگی. حفظ کردن هم نداره! اون گوشه نوشته آرشیو. پی‌دی‌اف نشریه رو از همون‌جا می‌تونی بگیری).