مواجهه با یک راز

با گذشت چند روز، سخن از پوشک محافظ بزرگسالان ، آنقدر جدی شد که جمعی از نمایندگان مجلس نیز از توهین به سالمندان ابراز نگرانی کردند. بتازگی هم رئیس دبیرخانه شورای ملی سالمندان تبلیغ پوشک بزرگسالان را سوال‌برانگیز خوانده است. در جامعه ما، سخن از برخی امور، تابو یا امور ممنوعه است.

اگر تاکنون صحبت از مسائل بهداشت جنسی برای نوجوانان و جوانان وقیحانه تلقی می‌شد به طوری که نظام آموزش کشور هنوز نتوانسته از این سد عبور کند، این بار واقعیت بیولوژیک دیگری در بدن انسان از سوی افراد، پنهانکاری می‌شود.

نگاهی به آمارهای جوامع انسانی که البته ایران هم از آن بی‌بهره نیست نشان می‌دهد «بی‌اختیاری ادراری» یک بیماری کاملا طبیعی است که 30درصد زنان ایرانی به آن مبتلا هستند، در برخی استان‌ها این آمار به 60 تا 70 درصد نیز می‌رسد. تعداد بیماران مبتلا به این بیماری در افراد مسن حدود 80 درصد برآورد می‌شود.

جالب این که به خاطر همین ممنوعیت‌ها و تابوهای اجتماعی، تنها 3درصد از مبتلایان به پزشک مراجعه می‌کنند. چنین آمارهایی نشان می‌دهد که مواجهه با این بیماری می‌تواند براحتی انجام شود به شرط این که معادلات فکری ما اندکی تغییر کند.

اگر تاکنون برای بهداشت مو، پوست، درمان تیروئید، سلامت قلب، بهبود آلزایمر و ... اطلاع‌رسانی شده است، چرا وقتی برای برآوردن یک نیاز طبیعی بدن، اطلاع‌رسانی می‌شود، نمایندگان مجلس که انتظار می‌رود چنانچه نگران شأن و حرمت سالمندان هستند، در پی برآوردن نیازهای بحق این قشر باشند، بر یک تبلیغ ساده‌ رسانه‌ای خرده می‌گیرند؟ و از آن جالب‌تر شورای ملی سالمندان است که باید از نیاز طبیعی و جسمی این قشر آگاه باشد؛ اما مصرانه خواستار منع توجه به این گونه نیازهاست.

متاسفانه شدت برخی بایدها و نبایدهای فکری در سطح جامعه باعث شده تا حتی خرید پوشک بزرگسال از فروشگاه‌ها نیز دشوار باشد؛ موضوعی که نیازمند برنامه‌ریزی برای آموزش بیشتر به شهروندان است.

به هر حال کسانی که از این بیماری رنج می‌برند، بدانند که با یک بی‌نظمی بیولوژیک روبه‌رو هستند و بهتر است به این خرده‌گیری‌های ناشی از محدودیت‌های ذهنی بی‌توجه باشند، چون «این یک رازی است که فقط خودت میدونی.»