وودی هارلسن

در همین ایام در تلویزیون هم کار کرد و در تعدادی کار و مجموعه تلویزیونی ظاهر شد. معروف‌ترین کار او در این ایام، «چیرز» نام دارد که در سال 1982 نمایش بسیار موفقیت‌آمیزی در تلویزیون داشت. از آنجا که نتوانست جدول کاری‌اش را با جدول تولید چند کار تلویزیونی هماهنگ کند، به ناچار راهی دنیای سینما شد. با آن که این کار از روی ناچاری بود، ولی خیلی زود موفقیت سراغش آمد و وودی هارلسن متوجه شد وارد مسیر درستی شده است. اولین فیلم سینمایی او، «گربه‌های وحشی» نام دارد که سال 1986 روی پرده سینماها رفت. در این فیلم او با گلدی هاون همبازی بود و بازی‌اش مورد توجه هر دو گروه منتقدان و تماشاگران قرار گرفت. اما فیلم بعدی‌اش «آبی خونسرد» (1990)‌، به دلیل کیفیت پایین تولید، به طور مستقیم سر از بازار ویدئو در آورد. همین مساله باعث شد تا هارلسن در دو فیلم بعدی‌اش «خشکشویی بروکلینی» (با حضور گلن کلوز و لورا درن)‌ و «2 تاروی 2 تا» در نقش‌هایی کوتاه ایفای نقش کند. در سال 1991 در «داک هالیوودی» ظاهر شد که توجه همگان را به خود جلب کرد. سال بعد، «مردان سفید‌پوست نمی‌توانند ببرند» موفقیت بالایی در جدول گیشه نمایش کسب کرد و باعث شد تا او به عنوان یک بازیگر پولساز مورد توجه قرار گیرد. دو فیلم بعدی‌اش، «پیشنهاد بیشرمانه» (1993)‌ و «قاتلین بالفطره» (1994)‌ هم‌ کارهایی پرفروش شدند. او که با لورا درن ازدواج کرده، 3 فرزند دارد. این بازیگر اکنون شهرت دهه نودی‌‌اش را ندارد و در فیلم‌های کمتری ظاهر می‌شود. همین مساله امکان حضور بیشتر او را در نمایش‌های تئاتری فراهم کرده است. او برای فیلم «چیزر» جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل امی (اسکار تلویزیونی)‌ را گرفته است؛ اما موفقیتی در کسب اسکار نداشته است.