بازگشت غول رسانه

روز 20 فوریه گذشته بود که سیلویو برلوسکنی، نخست‌وزیر ایتالیا در کنار نیکلا سارکوزی، رئیس‌جمهور فرانسه در برابر نمایندگان رسانه‌های جهان قرار گرفت. سارکوزی در حال سخن گفتن در مورد تصمیم پاریس و رم برای برسمیت شناختن مدارک دانشگاهی بود. ناگهان برلوسکنی به سمت سارکوزی خم شد و در حالی که لبخندی بر لب داشت نجواگونه به او چیزی گفت. سارکوزی که به ظاهر به‌وضوح جا خورده بود، با گفتن این که «خب، نمی‌دانم آیا ضرورت دارد این را دوباره یادآوری کنم...» به صحبتش ادامه داد.

اندکی بعد یکی از شبکه‌های تلویزیونی فرانسه آنچه برلوسکنی گفته بود را لب‌خوانی کرد. او به ظاهر گفته بود «ما بودیم که تو را از عزب بودن نجات دادیم.» این جمله برلوسکنی نه ربطی به مساله مدارک دانشگاهی داشت، نه مناسب شرایطی بود که او و سارکوزی در آن قرار گرفته بودند و هیچ رگه‌ای از حقیقت در آن وجود نداشت اما به هر حال نمادی از این واقعیت بود که برلوسکنی در حالی که به عنوان نخست‌وزیر ایتالیا در کنار همسر کارلا برونی ایتالیایی‌تبار ایستاده بود به چه چیزهایی فکر می‌کرد.

عطش قدرت وجود برلوسکنی را تسخیر کرده همانطور که گرایش او به زنان به تمام جسم و روح او رسوخ کرده است و به ظاهر از این که دیگران هم به این مساله واقف باشند چندان احساس نگرانی نمی‌کند. به واقع او به قدری راحت در مورد موارد متعددی که پوستش را کشیده و موهای سرش را ترمیم کرده است، سخن می‌گوید که گویی هیچ دلیلی برای شرمسار بودن ندارد.

اکتبر گذشته بود که برلوسکنی در ساعات بامدادی در برابر یکی از کلوپ‌های شبانه رم رویت شد. او و همراهانش از یکی از نشست‌های سران اتحادیه‌اروپا برای بررسی بحران مالی جهانی در پاریس به رم بازگشته بودند که تصمیم گرفت به میان مردم برود. خطاب به گروهی از مردم که با مشاهده او به وجد آمده بودند، گفت: اگر سه ساعت استراحت کنم آنقدر انرژی خواهم داشت که یک روز کامل بدون خستگی کار کنم. رئیس دولت ایتالیا و رهبر یکی از عضوهای موسس اتحادیه‌اروپایی که هفتاد و دومین سال زندگی خود را پشت سر می‌گذارد، افزود: زندگی بدون خوشگذرانی معنا ندارد.

برلوسکنی اهمیت زیادی برای سلامت جسمانی و ظاهر خود قائل است. کتاب «ابر رهبر» توسط فدریکو بونی، از کارشناسان ارشد امور رسانه در ایتالیا اواخر نوامبر گذشته منتشر شد. مارکو بلپولیته، از روزنامه‌نگاران این کشور هفته گذشته کتابی تحت عنوان «کالبد کا‌پو» روانه بازار کرد که در آن به تفصیل به لبخندهای مشهور برلوسکنی و استفاده گاه و بیگاه او از نمادهای مذهبی پرداخته شده است. او در واقع سیاستمداری است که به غایت دشمن سیاسیون است و شومنی است که جامه دولتمردان را به تن کرده است.

او تاکنون در نقش‌های مختلفی ظاهر شده است که رام‌کننده اسب، کارگر، تاجر، سرباز و پدری فداکار و همسری مهربان و البته نه وفادار در زمره آنها هستند اما به اعتقاد بسیاری از تحلیلگران بهترین توصیف برای شخصیت برلوسکنی، چهره‌ای کارتونی است که می‌تواند هر شکلی را به خود بگیرد. این گروه اعتقاد دارند برلوسکنی به عمد سعی دارد چهره‌‌ای متمایز و بی‌نقص باشد. او قصد دارد نامش را به برندی که مشخصه‌اش توانمندی است، تبدیل کند.

نخست‌وزیر عاشق‌پیشه

هرچند پیشینه برلوسکنی مملو از مواردی است که او به داشتن روابط با زنان مختلف متهم شده اما وقتی دقایقی از مکالمه دو عضو مونث کابینه‌اش تابستان گذشته از طریق تلفن‌های موبایل به طور گسترده بلوتوث شد و به سوژه روز تبدیل شد مشکلاتی را برای او به وجود آورد.

این دو زن به ظاهر در حال گفتگو در مورد راه‌های ترغیب برلوسکنی به مصالحه بر سر بودجه 2009 ایتالیا بودند که یکی به سهل بودن اغوای نخست‌وزیر اشاره می‌کند. این موضوع خیلی زود نقل محافظ سیاسی و حتی رسانه‌های ایتالیا شد تا آنجا که سابینا گوزانتی، از هنرپیشه‌های طنز در یکی از برنامه‌های تلویزیونی پربیننده به آن گزیری زد.

جنجال به حدی بالا گرفت که مارا کارفانا، وزیر مونثی که به سهولت اغوای برلوسکنی اشاره کرده بود، تهدید کرد علیه گوزانتی شکایت خواهد کرد. پدر گوزانتی که سناتوری سابق و عضوی از حزب حاکم فورزا ایتالیا بود طرف دخترش را گرفت و در اعتراض به فساد اخلاقی حاکم بر دولت از عضویت در این حزب کناره‌گیری کرد.

برلوسکنی عملکردی سنت‌شکنانه در همه ابعاد داشته است. او مرزی بین خوشگذرانی و سیاست قائل نیست و سیاست را هم تفریح تلقی می‌کند. وکیل شخصی او پس از آن‌که دوباره به نخست‌وزیری رسید به عنوان وزیر دادگستری منصوب شد و پزشک شخصی‌اش در کنار لشکری از کارمندان سابق و دوستان او به عضویت پارلمان ایتالیا درآمد.

کارفانا تا قبل از آن که به عضویت پارلمان درآید برای یکی از شبکه‌های تلویزیونی متعلق به برلوسکنی کار می‌کرد. تا همین چندی پیش بود که او در برابر دوربین‌های تلویزیونی در مورد چگونگی ورودش به رقابت‌های انتصاب دختر شیشه ایتالیا برای بینندگان می‌گفت. برلوسکنی به یمن چنین مجری‌هایی، شبکه‌های تلویزیونی ایتالیا از سلطه اسقف‌های رم رها ساخت و آنها را به ابزاری برای تبلیغ هرچه بیشتر مصرف‌گرایی تبدیل کرد.

مرد مصالحه

برلوسکنی نه تنها هوسباز است که از هوسبازی دیگران به عنوان ابزاری برای مصالحه استفاده می‌کند.

وقتی محتوای مکالمه استراق سمع شده او با آگوستینو ساگان، مدیر شبکه تلویزیونی رای‌فیکشن در نخستین روزهای تابستان سال 2007 میلادی روی سایت Youtube قرار گرفت خیلی‌ها را شگفت‌زده کرد.

در بخشی از این مکالمه برلوسکنی از ساگان می‌خواهد کاری برای او انجام دهد. وقتی ساگان به وضوح یادآوری می‌کند هر وقت «رئیس از او چیزی خواسته به نوعی با زنان در ارتباط بوده است» برلوسکنی با خنده جواب می‌دهد این بار خواسته‌ای متفاوت دارد. او از ساگان می‌خواهد برای دختر جوانی که مراوداتی پنهانی با یکی از سناتورهای بانفوذ دارد؛ کاری در شبکه خود دست و پا کند.

چند هفته بعد بود که دولت رومانو پرودی، نخست‌وزیر وقت ایتالیا با از دست دادن اکثریت خود در سنا سقوط کرد. آنتونیو دی‌پی‌یترو، از سناتورهای اپوزیسیون بعد از این ماجرا به یکی از خبرنگارها گفته بود برلوسکنی آن‌قدر که برای پیدا کردن کار برای زنان و دخترانی که با سناتورها رابطه دارند، وقت می‌گذارد برای رتق و فتق امور کشور وقت صرف نمی‌کند.

خلق و خوی برلوسکنی زندگی شخصی او را هم متاثر ساخته است. ورونیکا لاریو، همسر دوم برلوسکنی اگرچه سال‌هاست یادگرفته چطور با شرایط کنار بیاید اما گه‌گاه تحمل شرایط را دشوار می‌یابد. او ژانویه سال 2007 میلادی نامه‌ای سرگشاده برای روزنامه لاریپوبلیکا ارسال کرد که بلافاصله منتشر شد. در این نامه لاریو از لحظات دردناک در زندگی مشترکش با برلوسکنی شکوه کرده و خواستار پایبندی همسرش به اصول اخلاقی و حفظ شان او به عنوان یک زن شده بود.