طغیان علیه ترامپ در «کن»

موضوع صحنه‌های اروتیک و کلا عریانی درمحیط کن،چنان به افراط گراییده بودکه در دوسال گذشته موردنقد و اعتراض خود شهروندان کن، خانواده‌های فرانسوی و خصوصا کمپین‌های اخلاق‌گرای سراسر جهان قرار گرفته بود. از همین‌رو، مدیریت جشنواره قبل از هر برنامه‌ای با موضع‌گیری تند علیه عریان‌گرایی و وجود صحنه‌های ضد‌هنجار، افتتاحیه را کلید زد شاید بتواند بخشی ازناهنجاری‌های سال‌های گذشته راکاهش دهد امانتوانست جلوی جریان نهادینه شده توسط آمریکایی‌ها را در کن بگیرد و همچنان تصاویر و ویدئوهای منتشره حکایت از این سبک و سیاق خودنمایانه داشت. اما گفتنی‌های هشتاد و هشتمین دوره که این روزها در جریان است به همین حرکت ضد عریانی ختم نمی‌شود بلکه «کن» با برخی جنبه‌های نزدیک به گرایش‌های عدالت‌خواهانه و آزادیبخش هم تیتر رسانه‌های جهانی شد. 
مهم‌ترین واقعه اتفاقیه در «کن» را باید ایجاد فضاوجو ضداسرائیلی آن دانست.اهالی سینمایی حاضر درجشنواره_ علی‌رغم بی‌تفاوتی مدیریت این رخداد جهانی_ با صدور بیانیه‌ای، نسل‌کشی و بمباران بی‌وقفه رژیم صهیونیستی در غزه را محکوم کردند. این بیانیه که به امضای نزدیک ۵۰۰ چهره و شخصیت سینمایی از اروپا و دیگر قاره‌ها رسیده بود، در عین حمله تند به سران جنگ‌طلب و کودک‌کش اسرائیلی، خواهان توقف فوری حمله‌های این رژیم به مردم بی‌پناه غزه شد. قاعدتا این جماعت نمی‌توانستند نسبت به کشتار جمعی صورت گرفته بی‌خیال باشند وقتی تقریبا همه مردم شهرهای مختلف جهان به ویژه اروپا در خیابان هستند تا شاید گوش شنوایی پیدا شود. ولی خب سازمان کن مطابق معمول هم‌راستایی با دیپلماسی فرانسه را ترجیح داده و همچنان نسبت به اتفاقات غزه خود را به خواب خرگوشی زده است. همچنان که برخی ایرانی‌های حاضر در کن، انگار نه انگار که بچه‌های غزه در گرسنگی مفرط به سر می‌برند. تازه این در شرایطی است که برخی از اینان مدعی حقوق کودکان کار هستند و ابتدائا فیلم‌هایی ساختند که ظاهرا موضوع کودک و نوجوان داشت. به عبارتی با دستمایه قرار دادن محتوای مربوط به کودکان خودنمایی کردند ولی گویا برای‌شان رضایت اربابان کن و کسب جایزه مهم‌تر از بچه‌های غزه است. اما پرسرو صداترین رخداد کن مربوط به حضور «رابرت دنیرو» می‌شود. 
این بازیگر پیشکسوت که برای گرفتن نخل طلای یک عمر فعالیت هنری دعوت شده بود، فرصت تریبون در اختیارش را آسان نباخت و با فاشیست خواندن «ترامپ» سخنرانی تندی علیه سیاست‌های نادرست او ایراد کرد. رونالد ترامپ که عشق دوربین است و اساسا فتیشیزم دیده شدن دارد در حالی مشغول گرد و خاک در منطقه بود که متقابلا «دنیرو» در اروپا داشت روش‌های غلط او را افشا می‌کرد. انعکاس صحبت‌های جنجالی و سطحی ترامپ و حرف‌های جدی دنیرو در رسانه‌های جهان، فستیوال کن را از رکود و سکون و غرق در ناهنجاری‌های هرساله نجات داد و جریان اندیشمند جهانی را به صرافت این انداخت که «کن» هم وجود دارد.