براهین ضد مذاکره و بازدارندگی

مسلما ایران جنگ نمی‌خواهد، به زبان روشن احترام به کرامت ذاتی انسانی و استقلالش را می‌طلبد تا همچون کشوری دارای عزت و آزاده براساس اصول ایرانی و ملی خود، عقل و ایمان و آزادگی، توسعه مادی و معنوی‌اش را به اجرا در آورد، پیشرفت کند و نیرویی غارتگر، سلطه‌جو، زورگو و مستکبر، سرمایه‌های ملی‌اش را به باد ندهد و او را به بردگی نکشاند. برای این شالوده حیات شرافتمندانه ایران انقلابی، نظام بنیان‌یافته بر‌اساس هدایت اسلام و رهبری دو امام و ولی‌فقیه و سرپرست دانا و متقی، استقامت برحق و جهاد و دفاع تا پای جان را طبق فرمان قرآن، عترت، عقل، علم و تجربه برگزیده است.
این راه تنها راه حیات سربلند ماست. همه تاریخ استعمار کهنه و نو و سلطه‌گری فرعونی و عمل شیطان بزرگ و جهانی‌سازی بردگی در سرمایه‌سالاری بین‌المللی، گواه درستی این راه است. امروز این خط مقاومت در چه وضعی است و ایران چقدر به آن وفادار است؟
وانموده و بازی کنونی شیطان بزرگ و شیاطین سفید و ذنب وحشی آمریکا، اسرائیل و نوکران منطقه‌ای و داخلی آمریکا، همه با هم تبلیغ می‌کنند که پس از مقاومت غزه، ایران ضعیف شده و این فضاسازی، در مسیر ترساندن ایرانیان‌ و نشر احساس ضعف در مردم به‌وسیله غربگرایان داخلی و خدمتگزار سیاست سلطه و خودکشی از ترس مرگ و پذیرش ذلت، عمل می‌کند.
دیدیم فشار تبلیغی و جنگ ترکیبی شیطان بزرگ و اذنابش در خارج و داخل، آن است که اگر ایران تسلیم ترامپ نشود و به اسم مذاکره اوامر آمریکا را به اجرا درنیاورد و ذلت نپذیرد، گرفتار جنگ هلاکت‌بار می‌شود.
و باز می‌بینیم دنباله سیاست آمریکا در ایران یعنی سیاست غربگرایان ایرانی و کسانی مثل روحانی آن است که وانمود و تبلیغ کنند ایران تنها یک راه‌حل دارد و آن حرف‌شنوی و مذاکره صوری و در اصل اجرای فرامین ترامپ است. از این‌رو ذکر «مذاکره مذاکره» گرفته‌اند.
در یادداشت‌های مکرر اثبات شده، مذاکره نه‌تنها مقدس نیست، بلکه وقتی وانموده‌ای عیان است برای از کف دادن نوامیس، شرافت، عزت، عقل و ودیعه کرامت الهی به انسان، چنین مذاکره‌ای حرام است.
حال پرسش آن است که ما برای مقاومت، چه ابزاری داریم و آیا حق داریم تا برای پیروزی به هر عملی دست بزنیم ؟ یا به قیمت جان خود حق نداریم روش‌هایی درنده به کار گیریم که دشمنان ما به سادگی به آن دست می‌آلایند، چون کشتار جمعی زنان و کودکان یا کشتار تسلیم‌شدگان و آب‌بستن به روی‌شان و... و آیا بازدارندگی اتمی شامل این قوانین جنگ شرافتمندانه می‌شود و حرام است؟ و اگر تنها راه بازدارندگی داشتن بمب اتمی باشد چه باید کرد؟ به‌ویژه که وارث شاهزاده ادلسون صهیونیست که سیاست آمریکا را در دست دارد و ترامپ را به پیروزی رسانده و ایلان ماسک، خواهان حمله اتمی به ایران هستند.
با توجه به آرای گوناگون‌ تحلیلگران سیاسی مدافع جمهوری اسلامی و حتی جریان‌های چپ انقلابی درخصوص ضرورت تولید سلاح اتمی و نیز پاره‌ای از مقامات کشوری امروز بین مردم به چویی دامن زده می‌شود که بر حکومت فشار آورند تا بمب اتمی تولید کند. این درست همان روشی است که من شدیدا با آن مخالفم. به نظرم تولید و عدم تولید بمب اتم با هدف بازدارندگی، باید از هر فشار و عوام‌زدگی و دعوای جناحی دور باشد. زیرا این امر حیاتی، نیازمند اطلاعات وسیع و دقیق و جزئیات و محاسبات پیچیده است و تنها مسئول آن نظام تصمیم‌گیری در جمهوری اسلامی با سرپرستی و حکم ولی‌فقیه و فتوای حکومتی است. پس تحریک جهل و نادانی میلیون‌ها انسان که در مقام تصمیم‌گیری در این‌باره اطلاعات و صلاحیت ندارند کاری خطرناک است. معنایش غلبه احساسات بر عقل، دین، تخصصی و اجتهاد و تفقه درست براساس مبانی صحیح شمرده می‌شود و می‌تواند برای دنیا و آخرت یک انقلاب پاک عذاب به بار آورد. وظیفه مردم حفظ ایمان و خرد و روح سلحشوری و استقامت و وحدت عمل بنا به هدایت ولی‌فقیه است و در میدان، پشتوانه دلیر سیاست فرمانده الهی خود بودن. یک قدم جلو افتادن و یک قدم عقب بودن امت از امام می‌تواند زیان‌های جبران‌ناپذیر پدید آورد.
این تنها راه اخلاص و امداد الهی است. فرض کنید، آمریکا برای توجیه ویران کردن ایران نیازمند این وانموده باشد که ایران بمب اتم تولید می‌کند و آمریکا و اسرائیل را در معرض حمله اتمی هستند. سپس بکوشد این وانموده را به وسیله تحریک‌ نیروهای مختلف که در مقام فقیه مسئول اداره امور نیستند و اطلاعات و بصیرت امام جامعه و اطلاعات جامع این سرپرست جامع‌الشرایط را ندارند و با تحریک مردم این سیاست موذیانه را پیش ببرد. تکلیف چیست؟
اهل ایمان به سبب همه امکان این توطئه‌هاست که پیروی از تصمیم ولی‌فقیه و رهبر الهی و دارای احاطه به همه معرفت قرآنی و بصیرت عقلی و اطلاعات مشخص را تنها راه عاقلانه می‌دانند. زیرا تنها در این صورت است که استقامت بر عقل و دین و اجتهاد درست استوار می‌ماند و اگر همه در راه آن اصل عالی جان ببازند، نفسی تباه نشده است.
چه قرار براین باشد که مقاومت بدون بمب اتم پایدار بماند و در هر حال ولو یک عاشورای مجدد، از حق و از کرامت ذاتی انسانی و شرافت خود دفاع کنیم و‌چه قرار باشد بازدارندگی با تولید بمب اتم‌ محقق شود، این تکلیف را به صاحبش یعنی نظام قانونی تصمیم‌گیری تحت سرپرستی ولی‌فقیه بسپاریم که خیر بزرگ در آن است. ما نباید در هیچ وضعی اصول خود را تابع تصمیمات و دشمن کافر و دنباله آن سازیم و استقلال خود را در فهم تکلیف فدا کنیم. حتی این‌که سازمان‌های اطلاعاتی و نظامی آمریکا با تشخیص این‌که ایران قصد ساختن بمب اتمی ندارد و نظرشان در ممانعت از اقدام ترامپ نقش تعیین‌کننده دارد، نمی‌تواند مبنای تصمیم‌گیری ما باشد. ما تابع نظر نهادهای کشوری تحت رهبری ولی‌فقیه هستیم و چه‌بسا واقعا نهادهای اطلاعاتی و نظامی مخالف حمله ترامپ باشند و سرمایه‌داری صهیونیستی حاکم بر ترامپ مثل ادلسون‌ها او را برای زیر پا نهادن تصمیمات آنان تحریک کند و اصلا برای توجیه همگی این نقش را با هم در پشت‌پرده تصمیم‌گیری کرده باشند. ما باید اتکا به خدا داشته باشیم و تنها با قوه عقلی، ایمانی، فقهی و تخصصی ترکیبی است که در بستر عبودیت خالص برای خدا از امداد الهی بهره‌مند خواهیم شد.
خسران غرب‌گرایانی چون روحانی آن است که به‌جای این خرد و ایمان و تفقه با ذلت، ترس و دنیاخواهی سر بر دم شیطان بزرگ نهاده و راه اصیل اسلام را ترک کرده‌اند.
پس اولا تقدس مذاکره و فقط مذاکره در هر حال، یک‌فریب شیطانی است و باید این نگرش زبونانه و اغواگر را رد و افشا و روشنگری کرد.
و دیگر آن‌که راه و مسیر درست و نوع بازدارندگی را نه احساسات عامه و منافع چپ و راست بلکه ولی‌فقیه براساس بندگی و فرمان‌پذیری خدا و دفاع از نوامیس ملت اسلام تعیین می‌کند و با وحدت باید زیر همان علم سینه زد و در میدان بود. وظیفه مردم دفاع از شرافت و حفظ اخلاص در استقامت و پیروی از امام الهی است که دارای شرایط یک‌فرمانده مومن و عاقل و مدبر و... است. وظیفه قوا و دولت اجرای سیاست جنگ و صلح اعلان شده از سوی رهبری معظم و امام‌ ماست و وظیفه ولی‌فقیه خردمند، آگاه، بصیر، شجاع و مسلط بر همه وجوه مسأله موجود، تفقه و اجتهاد صحیح براساس مبانی درست اجتهاد و مشاوره و تعیین سیاست مایه خشنودی خدا و حفظ شرافت و کرامت ملت ایران و اسلام است.
این را از یاد نبریم؛ خطای بزرگ غربگرایان آن است که با سیاست و عمل و تفرقه و شیطان‌زدگی خود ایران را تضعیف و طمع دشمن را تحریک می‌کنند. البته ایرانیان آزادند که آرای خود را داشته باشند اما در شرلیط جنگی نیز نهادهای اطلاعاتی و امنیتی باید مانع هر فعل زیانبار به حال مقاومت شوند و در سراسر جهان این اقدام قانونی و ضروری و عقلانی است.