سانسور آمریکای آسیب‌پذیر!

این روزها آمریکای آسیب‌پذیر به یک کلیدواژه ملموس درحوزه روابط بین‌الملل تبدیل شده است. حتی دوگانه‌سازی کاذب سیاستمداران و رسانه‌های آمریکایی میان دو حزب دموکرات -جمهوریخواه در انتخابات ۲۰۲۲ نیز نتوانسته به تغییر واقعیات زیرساختی جاری در جامعه سیاسی آمریکا منجر شود. بدیهی است بیشتر آرای شهروندان آمریکایی در انتخابات میاندوره‌ای اخیر از جنس آرای سلبی بوده و ارتباطی با کارآمدی نامزدها نداشته است. نظرسنجی‌ها در آمریکا می‌گوید بیشتر رای‌دهندگان مستقل و حتی برخی دموکرات‌ها صرفا برای ابراز دوباره مخالفت خود با بازگشت ترامپ به قدرت، آرای خود را به سود نامزدهای غیرجمهوریخواه به گردش درآورده‌اند.

در مقابل، بسیاری از جمهوریخواهان نیز صرفا با هدف ابراز مخالفت خود با جو بایدن و کاخ‌سفید در انتخابات حضور پیدا کردند. نکته مهم‌تری که در این خصوص باید توجه داشت، مربوط به تبلور نوعی حس تنفر مزمن در جامعه آمریکاست. این نفرت مزمن، پیش‌درآمدی بر انشقاق خشونت‌آمیز در جامعه آمریکاست؛این انشقاق در زمان برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری۲۰۲۴ به نقطه اوج خود خواهد رسید.
در آن زمان، شورش پساانتخاباتی در آمریکا را طرفداران دو نامزد انتخاباتی کامل می‌کنند. کسانی که حاضر به پذیرش شکست خود در انتخابات ریاست‌جمهوری آتی نیستند و افرادی که بخش مهمی از آنها را ملی‌گرایان افراطی و نژادپرستان تشکیل می‌دهند و قدرت تخریب اجتماعی زیادی دارند. به عنوان مثال، گروه‌های نژادپرست و افراطی مانند «پسران مغرور» کماکان خروج کامل ترامپ از مدار قدرت را خط قرمز خود قلمداد می‌کنند و در جریان حمله به کنگره آمریکا در ششم ژانویه۲۰۲۱ نیز نشان دادند ابایی از شورش و ناامنی در کشورشان ندارند. در مقابل، طرفداران حزب دموکرات نیز نسبت به ناکارآمدی محض این حزب و سیاستمداران آن مانند جو بایدن و کاملا هریس آگاه هستند.
خروجی این روند کاملا مشخص است. بسیاری از جامعه‌شناسان در آمریکا هشدار داده‌اند نئولیبرالیسم و مشتقات آن و ساختار نامرئی اما محسوسی که بر همین مبنا گردش قدرت در آمریکا را راهبری می‌کند، دیگر کارآمدی خود را از دست داده است. اکنون بنیان‌ها و مؤلفه‌های تشکیل‌دهنده این منظومه از سوی شهروندان آمریکایی هدف قرار گرفته شده‌اند. آنچه مسلم است این‌که دوگانه شکل گرفته در آمریکا، نه از جنس رقابت سنتی دموکرات‌ها و جمهوریخواهان و نه از جنس دوگانه‌های رقابتی سابق میان جریانات جکسونی و جفرسونی در داخل این دوحزب است. اکنون شاهد به چالش کشیده شدن بنیان‌های کلان قدرت در آمریکا هستیم.
این چالش پایدار، مدت‌هاست آغاز شده و رسانه‌ها و جریانات پنهان و آشکار قدرت در آمریکا به‌صورت عامدانه چشمان خود را روی آن بسته‌اند. رسانه‌های آمریکایی به‌جای اشاره به فاجعه‌ای که در معادلات زیربنایی قدرت در این کشور و ساختار لیبرال‌دموکراسی در حال رخ دادن است، ترجیح می‌دهند تصویر کاذب و متفاوتی را از جامعه سیاسی کشورشان ارائه کنند. حتی آنها ذائقه شهروندان را نیز در ابعاد سیاسی و اجتماعی بر‌اساس اهداف و مطامع خود تحریف می‌کنند. با این حال، آمریکای آسیب‌پذیر، حقیقتی است که درنهایت به‌مثابه یک گزاره قطعی در معرض دید و قضاوت جهانیان(ازجمله شهروندان آمریکایی) قرار خواهد گرفت.