به گزارش
جام جم آنلاین به نقل از خبرگزاری مهر، پردازنده ۴۰۰۴ در اصل برای استفاده در یک ماشین حساب رومیزی ژاپنی طراحی و ساخته شد و انقلابی در حوزه طراحی و ساخت رایانه‌های شخصی به وجود آورد.
در نوامبر سال ۱۹۷۱، تبلیغاتی در نشریه اخبار الکترونیک با عنوان «اعلام عصر جدیدی در حوزه الکترونیک یکپارچه» منتشر شد که در آن اطلاعاتی در مورد اولین تراشه قابل برنامه‌ریزی همه منظوره اینتل موسوم به ۴۰۰۴ ارائه شده بود.
تولید این تراشه از سال ۱۹۶۹ با هدف ساخت ماشین حساب‌های مهندسی Busicom ۱۴۱-PF شرکت نیپون ژاپن آغاز شده بود. در نهایت محصول نهایی در سال ۱۹۷۱ عرضه شد. بدین منظور چهار تراشه طراحی شدند که موفق‌ترین آن‌ها تراشه ۴۰۰۴ بود.
برای نخستین بار پردازنده مرکزی مورد نیاز برای فعالیت یک رایانه به طور کامل بر روی یک تراشه کوچک نصب شده بود. تا پیش از آن پردازنده‌های مرکزی متشکل از آی سی‌های متعدد یا ده‌ها یا صد‌ها ترانزیستور بودند. اما در تراشه ۴۰۰۴ از ۲۳۰۰ ترانزیستور بر روی تنها یک تراشه استفاده شده بود که ابعاد آن از اندازه یک ناخن فراتر نمی‌رفت.
تراشه ۴۰۰۴ دارای ۱۶ پین، باس ۴ بیتی و حداکثر نرخ کلاک ۷۴۰ کیلوهرتز بود که به آن اجازه می‌داد ۹۲۶۰۰ دستورالعمل در ثانیه را پردازش کند. تولید این تراشه در نهایت منجر به تولید تراشه‌هایی برای گوشی‌های هوشمند شد که بر روی هر یک از آن‌ها به جای ۲۳۰۰ ترانزیستور بیش از ۵۰ میلیارد ترانزیستور وجود دارد.
