دســـــت‌های خـــالی

شیخ سلمان، رئیس بحرینی کنفدراسیون فوتبال آسیا در سال های اخیر بارها تیغ به صورت ما کشیده بود و مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال ایران بارها از او حمایت کرده بود و دیروز، سالن همایش‌های کشور هنگ‌کنگ جایی بود برای آن که برای هزارمین بار دوست و دشمن را ببینیم (البته اگر آقای تاج این بار هم خود را به ندیدن نزده باشد).
کنفدراسیون فوتبال آسیا با بی‌رحمانه‌ترین شکل ممکن، حقیقت فوتبال ما را به رخ کشید تا فدراسیون فوتبال ما که خود را با عنوان تشریفاتی 5 ستاره که اینفانتینو به ما داده بود، نفریبد. فدراسیون فوتبال ایران مدت هاست همه چیز را باخته ولی مدیران پیر و بازنشسته‌اش به روی خود نمی‌آورند و فقط این فوتبال ایران است که شیب نزولی را طی می‌کند.
کنفدراسیون فوتبال آسیا دیروز با لبخند، حقیقت تلخ فوتبال ما را به رخمان کشید: هیچ پیشرفتی نداشتید و لیاقت هیچ جایزه‌ای ندارید. در این میان فقط دلمان به حال جوان رعنای فوتبال‌مان علیرضا بیرانوند سوخت که بی‌دلیل تا هنگ‌کنگ رفت. وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال از انتخاب AFC خبر داشتند ولی به روی خود نیاوردند تا او به هنگ‌کنگ برود و بعد، با توییت‌های بچگانه خواستند وجهه‌اش را از بین ببرند؛ غافل از آن که خود را خراب کردند. وزارت ورزش از همه تصمیم‌‌های فدراسیون فوتبال حمایت مطلق کرد و هزینه‌های دلاری تصمیم‌های نادرست فدراسیون را هم بارها پرداخت که آخرینش در ترکیه اتفاق افتاد؛ اما لازم است وزیر ورزش یک بار به جای مدیران فدراسیون به آینده فوتبال مظلوم ما فکر کند. فوتبالی که دیروز چهره‌ واقعی‌اش در مراسم بهترین‌های آسیا نمایان شد. جایزه‌های دیروز به این صورت تقسیم شد:
بهترین بازیکن مرد آسیا: اکرم حسن عفیف از قطر (او برای بازی قطر - امارات در جام کشورهای حوزه خلیج فارس غیبت داشت و ژاوی به نمایندگی از او جایزه را از اینفانتینو رئیس فیفا و شیخ سلمان، رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا دریافت کرد)
در این بخش علیرضا بیرانوند، دروازه‌بان شایسته تیم ملی فوتبال ایران و باشگاه پرسپولیس هم حضور داشت که انتخاب نشد.
بازیکن سال زن آسیا: ساکی کوماگای (تیم ملی ژاپن و باشگاه المپیک لیون فرانسه)
بهترین لژیونر آسیا: سون هیونگ مین (تیم ملی کره جنوبی و باشگاه تاتنهام انگلیس)
در این بخش سردار آزمون هم نماینده بود که جایزه‌ای به او نرسید.
بازیکن سال فوتسال: توموکی یوشیکاوا از ژاپن که جایزه‌اش را از مهدی تاج دریافت کرد. دست مهدی جاوید بازیکن تیم ملی فوتسال ما ازجایزه کوتاه ماند.
مربی زن آسیا: تاکاکورا از ژاپن.
در این بخش کتایون خسرویار هم حضور داشت که جایزه‌ای به او نرسید.
مربی مرد آسیا: چونگ یونگ یونگ از کره جنوبی
فدراسیون الهام‌بخش آسیا: فدراسیون فوتبال ژاپن. در این بخش دست فدراسیون فوتبال ایران از جایزه کوتاه ماند.
عکس‌های یادگاری علی بیرو
تنها خاصیت سفر به هنگ‌کنگ برای دروازه‌بان شایسته تیم ملی ایران و باشگاه پرسپولیس تهران، عکس‌های یادگاری بود. او با متانت در کنار رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا شیخ سلمان، پارک جی سونگ، بازیکن سابق و سرشناس تیم ملی کره جنوبی، ژاوی هرناندز اسطوره بارسلونا و تیم ملی اسپانیا و چند نفر دیگر ایستاد و عکس‌هایی به یادگار گرفت تا مراسم بهترین‌‌های فوتبال آسیا در سال 2019 برای او با همین عکس ها و با تلخی و زشتی هر چه تمام تر به پایان برسد.
آقای رئیس باز هم کنار آقای رئیس!
مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال ایران علاقه فراوانی به شیخ سلمان رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا دارد و در مراسم معرفی بهترین‌های آسیا در هنگ‌کنگ هم کنار رئیس محبوب ایستاد و عکسی به یادگار گرفت تا کام اهالی فوتبال در ایران بیش از پیش تلخ شود.
خستگی به تن‌مان ماند
مصطفی سلیمانی، وکیل علیرضا بیرانوند در خصوص مطلب منتشرشده از سوی مدیر روابط عمومی وزارت ورزش گفت: بیرانوند با کلی خستگی به محل برگزاری مراسم رسید؛ اما با توییت‌های زودهنگام، کامش را تلخ کردند. این رفتار، غیرحرفه‌ای بود.
شاید آقای ناظمی می‌خواست بگوید ما از همه چیز خبر داریم؛ اما کاش این کار را نمی‌کردند چون خستگی را به تن علیرضا گذاشتند. علیرضا زحمتش را کشیده و دینش را به وطنش ادا کرده است. من قبل از مراسم با علیرضا صحبت کردم و خیلی ناراحت بود. متأسفانه هیچ تلاشی برای انتخاب
بیرانوند نشد.

از فرشاد آقای گل تا علی بیرو
نزدیک به توپ طلا

علیرضا بیرانوند توپ طلای 2019 را نبرد تا طلسم کسب این جایزه توسط یک ایرانی از مرز 15 سال هم بگذرد. آخرین برنده توپ طلا برای ما هنوز هم علی کریمی است؛ کسی که در 2004 به عنوان بهترین بازیکن سال فوتبال آسیا معرفی شد. یک سال قبل از علی کریمی، مهدی مهدوی کیا توپ طلای آسیا را برد، اما کسی فکر نمی‌کرد جایزه‌ای که در سال‌های 2003 و 2004، به صورت متوالی به ایرانی‌ها رسید، بعد از آن هرگز نصیب مان نشود.
در این 15 سال فرهاد مجیدی (2010)، هادی عقیلی (2011)، علی کریمی (2012) و جواد نکونام (2013) خیلی به توپ طلا نزدیک شدند؛ درست مثل علیرضا بیرانوندی که در این دو سال حرف انتخابش به عنوان بهترین بازیکن سال آسیا بود، اما در حد همان حرف و گمانه زنی باقی ماند.
اما بد نیست بدانید اولین حسرت کسب توپ طلا برای فوتبال ایران، برمی‌گردد به 1990، همان سالی که قهرمان بازی‌های آسیایی پکن شدیم. از آن تیم پرستاره فرشاد پیوس به عنوان نخستین فوتبالیست ایرانی به جمع سه گزینه پایانی مرد سال فوتبال آسیا راه پیدا کرد اما فقط هشت رای کمتر از کیم جو سونگ کره‌ای آورد تا در جایگاه دوم قرار بگیرد. فرشاد آن سال آقای گل بازی‌های آسیایی شد و نقش به سزایی در قهرمانی تیم ملی در پکن داشت، اما در یک قدمی کسب بزرگ ترین جایزه فردی دوران فوتبالش، طعم واقعی حسرت را چشید.
صمد مرفاوی (1991)، مهدی فنونی‌زاده (1993)، علی دایی (1996)، خداداد عزیزی و کریم باقری (1997) دیگر ستاره‌های فوتبال ایران تا قبل از سال 2000 میلادی بودند که در بین سه گزینه نهایی مرد سال فوتبال آسیا قرار گرفتند، اما رای کافی برای بردن توپ طلا را کسب نکردند تا سهم فوتبال ایران از توپ طلای آسیا از عدد 4 تجاوز نکند؛ اولی، خداداد عزیزی (1996) دومی، علی دایی (1999) سومی، مهدی مهدوی‌کیا (2003) و چهارمی، علی کریمی (2004).
کدام بازیکن ایرانی در چه سالی، توپ طلای پنجم را به دست خواهد آورد؟

علی جوادی
ورزش