مردی که در حسرت «باشگاه» ماند

به گزارش جام جم آنلاین ، «پرسپولیس باشگاه نیست، "تیم" است. ما باید تلاش کنیم این تیم را تبدیل به باشگاه کنیم تا به جایگاه واقعی خودش دست پیدا کند. سالهاست که میگوییم پرسپولیس باید به باشگاه تبدیل شود اما هنوز راهی طولانی تا تبدیل شدن به باشگاه داریم». این جملات، پای ثابت همه مصاحبه های جعفر کاشانی بود، مردی که امروز پرکشید و رفت و شوک بزرگی به سرخها وارد کرد.

جعفر کاشانی پیشکسوت پرسپولیس امروز در 76 سالگی درگذشت، مردی که سابقه بازی در پرسپولیس را داشت و زمانی به سیم خاردار این تیم در ترکیب سرخ ها شهرت داشت.

کاشانی مردی بود تیزبین و تحصیلکرده و در سیاست هم دستی در آتش داشت. پیش از مصاحبه با خبرنگار ابتدا از خودِ خبرنگار می پرسید، اینکه چقدر تحصیلات دارد و چرا مثلا نمیرود برای تحصیل در کارشناسی ارشد اقدام کند. و شاید توصیه هایی هم درباره این میکرد که چطور از جوانیاش استفاده بیشتری ببرد و وقتش را با امور بیهوده تلف نکند.

کاشانی آرام و شمرده حرف میزد و البته برخی از حرفهایش سنگین و انتقادی بودند. این عضو هیئت مدیره سرخهای پایتخت در تمامی مصاحبه هایش روی یک نکته تمرکز میکرد؛ همیشه میگفت پرسپولیس با این عظمت هنوز یک باشگاه تمام و کمال محسوب نمیشود و باید تمام تلاش خود را به کار بگیریم تا این «تیم» پرافتخار و بزرگ را تبدیل به یک باشگاه واقعی کنیم. کافی بود با او تماس بگیرید تا درباره پرسپولیس از او سوال کنید. او بلافاصله حرفهایش را با این آغاز میکرد که پرسپولیس باشگاه نیست و باید از حالت تیم بودن خارج شود.

کاشانی روی حرفهایش می ماند. چه درباره باشگاه شدن پرسپولیس و چه درباره انتقاد از برانکو و چه درباره هر موضوع دیگری که خوشایند یا ناخوشایند دیگران بود. همین فصل گذشته بود که بابت انتقاد از برانکو مورد حمله هواداران پرسپولیس قرار گرفت اما روی حرف خود ماند. حاضر شد به او «پیشکسوت دردسرساز» بگویند اما اصولش را حفظ کند و از حرف های خودش برنگردد.

کاشانی حتی در صحبت کردن و در مصاحبه هایش همان نظم همیشگی را حفظ می کرد. نباید فراموش کرد که او یکی از بانیان شکل گیری مکتب شاهین بود، مکتبی که اکنون آن را به شکل پرسپولیس می بینیم.

فقدان او برای سرخ ها غم انگیز است، خیلی غم انگیز. کاشانی در روزی درگذشت که چهار سال پیش در آن هادی نوروزی کاپیتان 30 ساله سرخها پرکشید. حالا سرخ ها، روزهای نهم و دهم مهر را با تلخی بیشتری به یاد می سپارند. یکی برای کاپیتان ابدی و دیگری برای مردی فرهیخته و تحصیل کرده که در اثر یک حادثه کوچک جان خود را از دست داد.

به هر حال جعفر کاشانی هم از میان ما رفت، مردی که در حسرت «باشگاه» شدن پرسپولیس باقی ماند. با تمام این حرف ها اینکه او مدام از باشگاه نبودن پرسپولیس می گفت حقیقتی درست است یا اینکه اشتباه می کرد؟ هر چه باشد او یکی از بزرگان پرسپولیس بود و درد این تیم را خیلی بهتر از دیگران می دانست پس بهتر است حق را به او بدهیم و به این فکر کنیم که چطور می توان «تیم پرسپولیس» را تبدیل به «باشگاه» کرد.

هیلدا حسینی خواه / جام جم آنلاین