عروسی کنار کعبه!

با یک در بسته آهنی بزرگ روبه‌رو شدیم و خبری از نگهبان و دربان نبود. به خیالمان که بعد از گذشت چهار سال از پخش این سریال و در آستانه محرم باید اینجا غلغله باشد و برای بازدیدکننده‌ها بلیت بفروشند. بعد از کوفتن در، آقای غفاری در را رویمان باز کرد و در اتاقک نگهبانی کوچکی از ما پذیرایی کرد.فهمیدیم ایشان مالک زمین‌هایی است که دکورها رویش ساخته شده. تلویزیون بی‌آن‌که این زمین‌ها را بخرد، با مبلغی آن را برای ساخت دکور و فیلمبرداری، اجاره کرده و در آخر دکورها شامل تیرآهن‌ها و لته‌ها و... را به عنوان اجاره بها به مالک زمین واگذار کرده تا هر کاری دلشان خواست با آن بکنند!
از شنیدن رها کردن دکورهای یکه خوردیم و دلمان سوخت. اهمیت دکورهایی که یادآور کعبه (خانه خدا)، مسجد و دارالعماره کوفه، نخلستان‌های مدینه و... یک طرف، زحمتی که برای ساخت دکورها کشیده شده طرف دیگر. چرا که این دکورها در مقیاس درست و با جزئیات مهم طبق روایات تاریخی ساخته شده بود و می‌توانست دست کم برای سریال‌های تاریخی مکان مناسبی باشد.
از قرار این زمین‌ها که قبلا محل امرار معاش کشاورزان و دامداران بود، باید با تخریب دکورها، دوباره به وضعیت اولش برمی‌گشت اما از فکر اقتصادی و هوشمندی غفاری و شریکش، لذت بردیم. این دو نفر تصمیم گرفتند که دست به دکورها نزنند و آن را به تهیه‌کنندگان فیلم و سریال، اجاره دهند. مثلا اگر کسی نیاز به خیابان‌های کوفه دارد، چند پلانش را اینجا بگیرد. فکرشان جواب می‌دهد. نکته اینجاست که دکورها آسیب‌پذیرند و متاسفانه آنها علم کافی برای نگهداری و مراقبت از آن را نداشتند و به‌تدریج بعضی از سقف‌ها ریخته بود و نخل‌ها خشک شده بود.
بار دیگری که اتفاقی سر از دکورهای مختارنامه درآوردیم با پدیده جالب‌تری روبه‌رو شدیم. غفاری و همکارانش این‌بار ترفند جالب‌تری به کار برده بودند. با تکه‌تکه کردن زمین و بالطبع دکورهای داخلش، هر موقعیت را به یک مکان مجزا تبدیل کرده بودند و با کمی تزئین و گلکاری آن را برای مهمانی و عروسی‌ها به افراد مذهبی اجاره می‌دادند. مثلا تصور کنید عروس خانم و آقا‌دامادی هوس می‌کنند عقدشان کنار کعبه صوری بسته شود. یا کلیپ دو نفره‌ای در مسجد کوفه داشته باشند. اینجاست که سراغ این دکورها می‌روند. هم صاحب فیلم عروسی اختصاصی ـ تاریخی می‌شوند و هم از مهمانان‌شان در همان مکان پذیرایی می‌کنند.

سعیده نیک‌اختر
روزنامه‌نگار