سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
اچ.آی.وی ویروسی است که در مایعات بدن پراکنده شده و سیستم ایمنی بدن و بهویژه سلولهای Tرا مورد هجوم قرار میدهد. به مرور زمان، این ویروس آنقدر سلولهای بیشتری را نابود میکند که دیگر توانی برای مبارزه با عفونتها و بیماریها برای بدن باقی نمیماند و ضعیف میشود. وظیفه اصلی سلولهای T کمک به سیستم ایمنی بدن برای مقابله با انواع عفونتهاست.
عمر طبیعی مبتلایان به ایدز
اگر درمان به موقع صورت گیرد، تخریب سلولها به مرحله کنترلشدهای میرسد، اما در صورت درمان نشدن ویروسها، بدن دیگر قادر به مراقبت از بدن در برابر بیماریها نخواهد بود. این بیماری هم مانند بسیاری دیگر از بیماریهای ویروسی، حتی با درمان هم قابل درمان نیست و راهکارهای درمانی تنها به منظور کنترل بیماری و جلوگیری از پیشرفت آن مورد استفاده قرار میگیرند. یکی از معمولترین درمانهایی که برای کنترل ویروس اچ.آی.وی به کار میرود، استفاده از درمان ضدویروسی یا ای.آر.تی است. اگر بهدرستی از آن استفاده شود، بسیاری از بیماران عمر طولانی خواهند داشت و تا سالها سلامت و به دور از هرگونه عفونتی زندگی میکنند. پیش از ابداع این روش درمانی، بسیاری از بیماران طی چند سال اول با پیشرفت سریع بیماری ایدز مواجه میشدند و عمر کوتاهی داشتند، اما با درمانهایی که امروزه وجود دارد، بیماران مبتلا به ویروس اچ.آی.وی میتوانند مانند افراد سالم عمر طبیعی داشته باشند.
ایدز چیست؟
ایدز شدیدترین مرحله عفونت اچ.آی.وی است. مبتلایانی که وارد این فاز میشوند از نظر سیستم ایمنی بسیار آسیبپذیر شده و در معرض ابتلا به انواع عفونتها و بیماریها قرار میگیرند. بدون درمان، ویروس اچ.آی.وی
در چند مرحله پیشرفت میکند و به مرور وضعیت سیستم ایمنی بدن وخیمتر میشود. عفونت اچ.آی.وی سهمرحله دارد: مرحله اول عفونت حاد اچ.آی.وی، مرحله دوم پنهان بودن علائم بالینی و مرحله سوم ابتلا به ایدز.
مرحله پروانهای
از زمانی که ویروس اچ.آی.وی وارد بدن میشود تا زمانی که بتوان آن را از طریق آزمایش شناسایی کرد، حدود یک تا سه ماه زمان میبرد که در این مدت فرد بدون این که علائمی از بیماری داشته باشد، ناقل بیماری است و میتواند دیگران را مبتلا کند. این دوره به دوران پنجرهای معروف است و اگر پیش از آن رفتار پرخطری شامل تماس جنسی مشکوک، تزریق موادمخدر با سرنگ آلوده یا مشترک یا تزریق خون آلوده داشتهاید، باید در این دوران تا زمانی که پادتنها در بدن تشکیل شده و امکان تشخیص بیماری وجود داشته باشد، در روابط جنسی حتما از وسایل پیشگیری مانند کاندوم استفاده کنید و از تماس نزدیک که امکان انتقال ویروس را به دیگران داشته باشد، خودداری کنید.
مرحله ابتدایی
مرحله ابتدایی ابتلا به ویروس اچ.آی.وی به دو تا چهار هفته اولیه پس از بروز عفونت میگویند که نه در همه افراد، بلکه در برخی افراد با علائمی چون آنفلوآنزا بروز میکند. این علائم تب، تورم غدد لنفاوی، گلودرد، جوشهای پوستی، دردهای ماهیچهای و مفصلی و نیز سردرد را شامل میشود که به این مرحله عفونت اولیه اچ.آی.وی گفته میشود که واکنش طبیعی بدن به عفونت اچ.آی.وی به شمار میرود. این علائم ممکن است آنقدر خفیف باشد که حتی متوجه آن نشوید؛ به همین دلیل است که با بروز عفونت اولیه سریعتر از مرحله بعدی در بدن گسترده میشود. اگر فرد به تازگی رفتار پرخطری داشته که احتمال آلودهشدن به این ویروس را میدهد یا در مرحله حاد عفونت اچ.آی.وی قرار دارد، باید سریع به پزشک مراجعه کند. آغاز درمان در این مرحله تا حد زیادی میتواند در سلامت بیماران نقش داشته باشد. طی این مرحله اولیه عفونت، مقادیر بالایی از ویروس در بدن تولید میشود. این مرحله از بیماری چند هفتهای طول می کشد.
اچ.آی.وی مزمن
در برخی افراد، تورم دائمی غدد لنفاوی رخ میدهد. البته در این مرحله، بیمار علائمی از خود نشان نمیدهد. ویروساچ.آی.وی در بدن و در سلولهای سفید خونی باقی میماند. در این مرحله، اگر درمانهای ضدویروسی صورت نگیرد، عفونت اچ.آی.وی معمولا تا ده سال هم طول می کشد. اما گاهی حتی با این درمان هم بیماری تا چند دهه ادامه پیدا میکند. البته در برخی بیماران بیماری زودتر از این زمان شدیدتر میشود.
بروز علائم عفونت اچ.آی.وی
با ادامه گسترش ویروس اچ.آی.وی سلولهای ایمنی بدن تخریب میشوند. این سلولها که به مقابله بدن با میکروبها کمک میکنند، وقتی از بین میروند باعث تشکیل عفونتهای خفیف یا بروز علائم مزمن در بدن میشود. تب، خستگی، تورم غدد لنفاوی که معمولا از اولین علائم عفونت اچ.آی.وی است، اسهال، کاهش وزن، عفونت دهان و ایجاد زگیل از جمله علائم ابتلا به این ویروس بهشمار میرود.
پیشرفت ایدز
معمولا با وجود درمانهایی که در حال حاضر وجود دارد، بیماران کمتر وارد مرحله ایدز پیشرفته میشوند. اما در مواردی، بهدلیل شروع دیرهنگام درمانها، ممکن است بیماری پیشرفت کند که با علائمی چون تعریقهای شبانه، تبهای مکرر، اسهال مزمن، لکههای سفید مقاوم و زخمهای غیرمعمول در دهان، خستگی مفرط و دائمی، کاهش وزن و جوشها و زخمهای پوستی خود را نشان میدهد.
واکسن ایدز
چند سالی است که خبرهای متعددی مبنی بر تولید واکسنهای مختلف ایدز برای جلوگیری از ابتلای افراد در معرض خطر منتشر میشود. با وجود نتایج مثبتی که از برخی نمونه واکسنهای تولید شده بهدست آمده، هنوز هیچیک از این واکسنها به طور رسمی مورد تأیید قرار نگرفته و اجازه ورود به بازار را پیدا نکردهاند و هنوز هم تلاشها برای ساخت واکسنی مؤثر ادامه دارد.
ایدز درمان قطعی ندارد
با وجود راهکارهای درمانی که طی سالهای متمادی برای بیماری ایدز ابداع شده، چیزی که حائز اهمیت است، این که تاکنون هیچ درمان قطعی برای ویروس اچ.آی.وی وجود ندارد و درمانهای فعلی تنها برای کنترل و جلوگیری از پیشرفت و حاد شدن بیماری به کمک مبتلایان میآید. معروفترین و پرکاربردترین درمان کنترلی ویروساچ.آی.وی درمان
ای.آر.تی یا درمان ضدویروسی است که بیمار باید هر روز از آن استفاده کند. این درمان به طور چشمگیری امید به زندگی را در مبتلایان افزایش میدهد و آنها را سلامت نگه میدارد و حتی خطر ابتلای دیگران را هم کاهش میدهد. شروع درمان معمولا به آمادگی بیمار، مرحلهای که بیمار در آن قرار دارد و دیگر مشکلاتی که از نظر سلامت برایش پیش میآید، بستگی دارد و با وجود این که درمان قطعی به حساب نمیآید، اما سیستم ایمنی بدن را در برابر بیماریها مقاومتر میکند، اما در هر حال، اگر علائم شدیدی دارید، در معرض عفونت هستید، تعداد سلولهای T سیستم ایمنی شما به کمتر از 350 رسیده، باردار هستید، بیماری کلیوی مرتبط با اچ.آی.وی دارید یا تحت درمان هپاتیت B یا C هستید، حتما باید تحت درمان قرار بگیرید تا بیماری شما تحت کنترل قرار گیرد. اگر در دوران پنجرهای به سر میبرید و از ابتلا به ویروس اچ.آی.وی اطمینان ندارید، در هر مرتبه رابطه جنسی حتما از وسایل پیشگیری استفاده کنید.
استفاده از داروی Truvada خطر انتقال عفونت اچ.آی.وی را از راه جنسی در افراد پرخطر کاهش میدهد. برخی داروها «مهارکنندههای ترانس کریپتاز معکوس» هستند که گسترش ویروس اچ.آی.وی را در بدن کاهش میدهند. وقتی ویروس وارد چرخه بعدی حیات میشود، باید از داروهای مهارکننده پروتئاز استفاده کرد که از تکثیر ویروس جلوگیری میکند. مهارکنندههای فیوژن داروهای ضدویروسی هستند که از ورود ویروس اچ.آی.وی به داخل سلولها و تکثیر آنها جلوگیری میکنند. داروی مهارکننده ضدویروس بسیار فعال یا اچ ای. ای.آر.تی هم با ترکیبی از دو تا سه دارو، مانع از تکثیر ویروس و پیشرفت بیماری میشود.
ندا اظهری
سلامت
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
علی اصغر هادیزاده، رئیس انجمن دوومیدانی فدراسیون جانبازان و توانیابان در گفتوگو با «جامجم» مطرح کرد