روز خداحافظی

حالا همه مانده‌اند بین دو نقل قول که هر دو می‌تواند معتبر باشد؛ یکی که مربوط است به حسین میرمحمد صادقی، معاون قوانین مجلس که دیروز را آخرین روز کاری بازنشسته‌ها گفته بود و دیگری نقلی که مربوط است به ناصر سراج، رئیس سازمان بازرسی کل کشور که گفته است بازنشسته‌ها تا 15 آذر وقت دارند. از 27 آبان تا 15 آذر خودش 19 روز است که فقط اگرحقوق این همه مدیر چسبیده به پست‌ها را حساب کنیم می‌شود چند صد میلیون تومان روی دوش دولت، هزینه معنوی و بی‌حساب ناشی از وهن قانون که بماند چقدر می‌شود.

قانون جدید منع به کارگیری بازنشسته‌ها ششم شهریور در مجلس تصویب شد، 15 روز بعد در شورای نگهبان تایید و شش روز بعد با ابلاغ رئیس‌جمهور در روزنامه رسمی انتشار یافت. این تاریخ‌ها حالا محل مناقشه است و اسبابی برای تفسیرهای مختلف. به میرمحمد صادقی که باشد معتقد است ابلاغ قانون از رئیس مجلس به رئیس‌جمهور را که ملاک قرار دهیم و آن را با مهلت دوماهه برای کناره‌گیری بازنشسته‌ها جمع بزنیم می‌شود 24 آبان به‌عنوان آخرین فرصت، اما اگر بخواهیم انبساطی نگاه کنیم و حداکثر فرجه را به بازنشسته‌ها بدهیم آخرین روز می‌شود دیروز، 26آبان.

اما با عینک رئیس سازمان بازرسی کل کشور آخرین مهلت کمی فرق می‌کند و 19 روز دیگر می‌رسد. 15 آذر را البته میرمحمد صادقی رد کرده، تاریخی که بجز سراج حرف خیلی‌های دیگر هم هست از جمله اعضای شورای شهر تهران که به نفعشان است شهردار را کمی بیشتر درخیابان بهشت نگه دارند تا کار به انتخاب سرپرست و حواشی بعدی نکشد. این عده می‌گویند چون قانون 31 شهریور در روزنامه رسمی درج شده و طبق قانون مدنی، قوانین 15 روز پس از انتشار لازم‌الاجرا می‌شوند تاریخ شروع اجرای قانون منع به کارگیری بازنشسته‌ها را نیز باید 15 مهر بدانیم که 60 روز بعد از آن می‌شود 15 آذر.

جالب است که این تفسیر در حالی از لابه لای کتاب قطور قانونی مدنی استخراج شده و حالا زیرکانه به کار گرفته می‌شود که قانون منع به کارگیری بازنشسته‌ها آنقدر صریح و روشن است که نیازی به تفسیر و استمداد طلبیدن از اینجا و آنجا ندارد. قانون گفته است آخرین فرصت برای ترک پست، 60 روز پس از ابلاغ قانون است نه دو ماه بعد از لازم‌الاجرا شدنش.

با این حال به نظر می‌رسد سنبه آنهایی که اینچنین فکر می‌کنند قوی تر از دیگران است حتی از خود مجلسی‌ها که این قانون را اصلاح و تصویب کرده اند و خودشان بارها گفته بودند 26 آبان آخرین فرصت است.

عشق پست‌ها

در اوضاعی اینچنین پر حرف و حدیث آن که سود می‌برد بازنشسته‌ای است که می‌خواهد تا دم آخر سر جایش بنشیند و تکان نخورد، بازنده اما قانون است که اعتبارش خش برمی دارد و قوت تفسیرها بالای قدرتش می‌نشیند. چون این بار هم ثابت شد که قانون خیلی وقت‌ها نمی‌تواند میخش را محکم بکوبد. هنوز درگوشه و کنار، بازنشسته‌ها ازجمله مدیران موی سپید کرده هستند که بدون جلب توجه دارند کار خودشان را می‌کنند فقط شانس آورده‌اند اسمشان مخفی است و اصلا آمار دقیقی از تعدادشان وجود ندارد.

از وقتی پیگیری اجرای قانون منع به کارگیری بازنشسته‌ها درافکارعمومی و رسانه‌ها جدی شد عددهای مختلفی درباره تعداد بازنشسته‌هایی که باید بروند شنیده شد، از 170 نفر که گفته رئیس دیوان محاسبات بود، تا 1200 نفر که متعلق بود به حسین مقصودی، عضو کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس و 1970 نفر که معلوم نیست
سرو کله‌اش از کجا پیدا شد. در این نبود شفافیت معلوم است که عده‌ای سود می‌برند و برای ماندن روی صندلی تا دقیقه 90 و نوشیدن واپسین جرعه‌های شغلی دولتی تلاش می‌کنند.

البته خدا را شکر با وجود همه مقاومت ها، عده‌ای نشان دادند اهل دل کندن هستند و برخلاف بعضی‌ها که هنوز چشم دوخته‌اند به 15 آذر، حرمت26 آبان را نگه داشته و رفته اند مثل معاونان حقوقی و امورمجلس و اداری و مالی بانک مرکزی. همچنین شنیده می‌شود محمد هادی ایازی، معاون اجتماعی وزیر بهداشت و سیدعلی صدرالسادات، معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت بهداشت از وزارت بهداشت خداحافظی خواهند کرد. شک نکنید آنها که در واپسین دقایق می‌روند نیز نامی نیک از خود به جا می‌گذارند و می‌شود فخرشان را فروخت به آنها که دلشان با رفتن نیست و دنبال زمان خریدنند. البته تا به حال چه در سازمان بازرسی، چه در دیوان محاسبات و چه در مجلس درباره سرنوشت این قبیل افراد اتفاق نظر وجود داشته به نحوی که همگی گفته‌اند بازنشسته‌های متخلف محاکمه می‌شوند. دیروز ناصر سراج، رئیس سازمان بازرسی کل کشور گفت این افراد در محاکم قضایی محاکمه می‌شوند و قبل‌تر قاضی زاده هاشمی گفته بود مجلس مترصد ایجاد بندی در زندان اوین است به نام «مدیران بازنشسته‌ای که حاضر به ترک صندلی‌هایشان نیستند». اگر چنین اتفاقی رخ دهد باید شوخی‌ها در فضای مجازی را جدی گرفت که گفتند این افراد دیگرعشق خدمت نیستند بلکه آویزان خدمتند.

خطر لوث شدن قانون

کم نیستند مدیران بازنشسته ای که تمام و کمال به قانون احترام گذاشته و جا را برای مدیران جوان باز کرده اند، اما در این بین برخی مدیران هنوز به هردری می زنند تا صندلی شان را حفظ کنند، این افراد نمی دانند نمایندگان مجلس سفت و سخت پای قانونی که تصویب کرده اند ایستاده اند تا از حقوق مردم دفاع کنند و به همین دلیل باید به آنها هشدار داد بیش از این برای لوث شدن قانون تلاش نکنند.

مریم خباز

جامعه