نعمتِ در معرض تهدید دشمن

تامین امنیت، در صدر فهرست وظایف حکومت ها و حتی دولت هایی که کمترین دخالت را در امور دارند، نیز قرار دارد.

در مباحث جامعه شناسی، مدیریت، روانشناسی و بسیاری علوم دیگر انسانی و نظرات صاحب نظران این علوم نیز، امنیت جزو اساسی ترین بخش هرم نیازهای انسان برشمرده شده است.

البته امنیت، از منظری در حوزه های مختلف اعم از سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و روانی موضوعیت دارد و هرکدام از این حوزه ها بنا به اقتضائات خود، ابعاد خاصی از امنیت را دربرمی‌گیرند اما در عین حال تمام این فعالیت ها نیازمند بستری از امنیت، به مفهوم خاص هستند.همان امنیتی که پیش نیاز تمام امنیت های دیگر و پیش نیاز تمام پیشرفت هاست.

جمهوری اسلامی ایران مفتخر است که در پرآشوب‌ترین منطقه جهان و در حالی که کشورهای هم‌مرز شرقی و غربی آن کانون التهابات و ناامنی بوده و هستند، مستحکم و با عزت، امنیت خود را در سطح امن ترین کشورهای جهان به شکل پایدار حفظ کرده است.

آنچه اهمیت این امنیت پایدار را دو چندان می‌کند این است که از طرف دشمنان قسم خورده‌اش، مهمترین هدف ایجاد ناامنی هم بوده است.

وقایع مجلس در سال گذشته و ماجرای تروریستی اخیر اهواز، هشدار مهمی به همه دستگاه های امنیتی اولاً و عموم مردم ثانیاً، است.

این هشدار عبارتست از اینکه، دشمن مترصد روزنه‌ای برای ضربه‌زدن و گرفتن این دستاورد مهم از نظام اسلامی و مردم سرافراز ایران است.

البته این عملیات‌ها، از بین دهها عملیات ناموفق و کشف‌شده از سوی دستگاه های امنیتی کشور است لیکن در همین حد هم‌پذیرفته نیست و این دستگاه ها باید اشراف اطلاعاتی خود را تقویت و اقدامات پیشگیرانه را با جدیت بیشتر اعمال کنند.

مردم نیز باید مراقب باشند؛ چون اگر دشمن از ناحیه مردم احساس ضعف و خلآیی کند از این خلآ نیز برای ناامن کردن کشور بهره خواهد برد.

گروه‌های تروریستی مستظهر به حمایت مستکبرین و عمال منطقه ای آنها، با بهره گیری از همکاری منافقین و فرصت‌هایی که برخی گروهک‌های جدایی‌طلب داخل کشور ایجاد می کنند، مباشران اصلی این ناامنی‌ها هستند.

لذا هشیاری در برابر دشمن و فتنه‌انگیزی‌های او نیاز مهم همه ما در مقطع کنونی است.

مهدی فضائلی

کارشناس ارشد رسانه