امنیت دیجیتالی در سفر

موزیک مورد علاقه‌ام تمام می‌شود و جای خود را به آهنگی نه‌چندان گوشنواز می‌دهد. همان‌طور که در دل می‌گویم: «اَه! چرا رفت روی این؟» گوشی را از جیب بیرون می‌کشم تا یک راک کلاسیک پخش کنم تا با هوای دِل پاییزی بخواند. هنوز از آهنگ قبلی داغم و سرخوش که در کسری از ثانیه چیزی به پشت کمرم برخورد کرده و تا به خودم بیایم دستی از جلویم در می‌آید و گوشی‌ام را می‌قاپد! درد کشیده شدن هدفون از توی گوش گیجم کرده و تا چند لحظه هاج و واج به موتوری نگاه می‌کنم. مانند دیوانه‌ها دنبال آن می‌دوم تا نمی‌دانم، لگدی به موتورش بزنم یا لباسش را از پشت بکشم. داد می‌زنم، کمک می‌خواهم، اما موتوری دیگر دور شده است. ناگهان دنیا روی سرم آوار می‌شود؛ اطلاعاتم، شماره تماس‌هایم، حساب‌هایم در شبکه‌های اجتماعی، پیامک‌های خصوصی‌ام و از همه مهم‌تر تصاویر خانوادگی. حس دردناک و یخ‌کننده‌ای است. نه؟ فکرش هم مو به تن آدم راست می‌کند. شاید همین الان از سر اضطراب نیم‌نگاهی به گوشی‌تان انداخته باشید و سریعا محتوای درون آن را مرور کرده باشید. سفر، چه برون‌شهری چه درون‌شهری باید به آدم بچسبد. حتما باید برای سفرهایتان احتیاط‌هایی را مدنظر داشته باشید. امیدواریم هیچ‌گاه قربانی پدیده‌های شوم سرقت دارایی و اطلاعات نشویم، ولی در این روزهای حساس کنونی، واجب است بیش از پیش احتیاط کنیم. با این مطلب همراه باشید و نکات آن را رعایت کنید تا اگر خدای ناکرده اتفاقی افتاد، حداقل روح و روانتان آسیب نبیند.

احتیاط شرط عقل است!

مورد اول از مواردی است که همه می‌دانیم، ولی بندرت به آن عمل می‌کنیم! می‌گویند موقع گذر از خیابان، هدفون در گوش نداشته باشید، چون ممکن است صدای خودروهای منحرف یا بوق دیگران را نشنوید، اما کو گوش شنوا!

هرگاه خواستید گوشی‌تان را از جیب در بیاورید، شش دانگ اطرافتان را بپایید. گوشی را موقع جواب دادن، هرچه سفت‌تر با انگشتانتان بگیرید، طوری که کسی نتواند با یک ضربه ساده آن را از دستتان بیندازد. سفت و راست‌قامت راه بروید. اگر هدفون در گوش دارید، سر و چشمتان بچرخد، حتی خودتان هم بچرخید و اطراف را بپایید. کسی که غرق دنیای خودش است و بی‌اعتنا به اطرافش راه می‌رود، نسبتش به سارق گوشی مثل نسبت ماهی تنگ و گربه است.

در قطار، اتوبوس و… هم حسابی حواستان باشد. سارق، لزوما بیسواد نیست. کسی که ماشین می‌زند، از من و شما در این زمینه متخصص‌تر است. گوشی‌دزد فرق گلکسی نوت 9 را با یک هوآوِی قدیمی می‌فهمد. اگر قرار است شب را در اتوبوس یا قطار به سر ببرید و گوشیتان گران است، بهتر است غلاف کنید!

اگر خانم هستید، یک بار برای همیشه منت بگذارید و سعی کنید کیف‌هایی بخرید که داخلش جیب زیپ‌دارِ مناسب گوشیتان داشته باشد و گوشی را آنجا بگذارید. هرچقدر هم حواستان باشد، شب عید، موقع حراج وسط فصل، شلوغی جشن یا هرچه، زیاد پیش می‌آید که زیپ کیف خانم‌ها باز بماند. گوشی هم آن وسط مثل غنچه نوشکفته در معرض دید سارقان عزیز است! اگر آقا هستید، گوشی را بگذارید داخل جیب شلوارتان. هرچقدر هم با دستتان سفت بغلش کنید، مگر بروس‌لی باشید که از پس دو موتوری مسلح به سلاح سرد بر بیایید! موقع سفر با هواپیما به هیچ عنوان گوشی خود را روی صندلی نگذارید. بسیار پیش آمده گوشی در این حالت سُر خورده و زیر صندلی رفته و دیگر پیدا نشده است!

از بردن گوشی به مناطق خیلی سرد یا گرم اجتناب کنید. اگر هتل گرفته‌اید، آن را به امانات هتل بسپارید. اگر باید حتما همراهتان باشد، بهتر است آن را خاموش کنید. نوسان دما، نه‌تنها شارژ بیشتری می‌کشد، که به سخت‌افزار گوشی هم آسیب می‌زند.

شخم بزنید!

قبل از سفر، گوشی خود را شخم بزنید. از فیلم و ویدئوهایی که به‌طور کل نگه داشتنشان در گوشی اشتباه است تا پیامک‌هایی که احساس می‌کنید غریبه نباید ببیند، همه را پاک کنید. ممکن است سارقان به دلیل محتویات گوشی از شما اخاذی کنند!

حتما جست‌وجو کنید و نحوه سینک کردن مخاطبان خود با جیمیل را یاد بگیرید. در این صورت، حتی اگر در سفر باشید و گوشیتان به سرقت برود، باز راهی برای دسترسی به شماره مخاطب‌ها خواهید داشت.

از طرف دیگر، بخصوص در سفرهای خارجی واجب است گوشی‌تان خالی باشد. ماموران گمرک این اختیار را دارند که در صورت شک به شما گوشی‌تان را برای بررسی باز کنید. اگر پشتتان به قانون گرم است، راجع به افتضاحات حکومت آمریکا پس از یازده سپتامبر بخوانید که چه بلایی سر مسافران مسلمان می‌آورد!

به چشمتان هم اعتماد نکنید!

وای‌فای رایگان است؟ وصل نشوید. در این دنیا، کسی کشته مرده ما نیست که وای‌فای مفت به‌ما بدهد یا کار و کاسبی دیگری دارد که به اسم وای‌فای، درصدی روی قیمتش می‌کشد یا در هر صورتی مشکوک است. احتمالش کم است قسر در برویم، ولی خطرش بسیار بالاست. از راه بلوتوث و وای‌فای راحت می‌توانند اطلاعات شما را بدزدند.

حتما پاوربانک بخرید

در راستای مورد قبلی، حتی به پورت‌های شارژ عمومی، مثل آنهایی که در متروها نصب است، اعتماد نکنید. اگر خیلی واجب است گوشیتان را به آنها متصل کنید، بهتر است از کابلی استفاده کنید که فقط برای شارژ باشد، نه انتقال داده – یعنی با آن نتوان چیزی را کپی کرد – وگرنه هکرها می‌توانند با دستکاری همین پورت‌ها، یک کابوس حسابی برایتان به وجود بیاورند.

«گوشی‌یاب» را فعال کنید

Find My Phone از آن قابلیت‌های مدرنی است که سال‌ها پیش در فیلم‌های علمی-تخیلی می‌دیدیدم و باورمان نمی‌شد روزی چنین چیزی را ببینیم. حالا وجود دارد، اما به آن بی‌اعتنا هستیم. اگر آیفون دارید، به تنظیمات بروید. روی نام خود در بالای فهرست و سپس روی iCloud بزنید. دنبال گزینه Find My iPhone بگردید و مطمئن شوید که فعال است. Send Last Location را هم فعال کنید. این امکان، هر بار باتری گوشی شما کاملا شارژ باشد، موقعیت گوشی را به iCloud ارسال می‌کند تا راحت بتوانید پیدایش کنید. اگر هم گوشی اندروید دارید، فعال بودن گزینه Find My Device را در بخش تنظیمات و سپس در قسمت Security & Options را پیگیری کنید. همچنین می‌توانید فعال بودن آن را از صفحه Find Your Phone در حساب کاربری گوگل خود نیز پیگیری کنید.

سیاوش شهبازی