بوم به مثابه آیینه

بیش از 2000 تابلوی رنگ روغن و 400 مجسمه عظیم از صنعتی به یادگار مانده که تصویری از واقعیت جامعه و زندگی را در دوران این هنرمند مقابل دیدگان تماشاگر تجسم می‌بخشند، اما تفاوت آشکاری میان آثار مجسمه و نقاشی‌های علی‌اکبر صنعتی وجود دارد. برای خلق مجسمه‌هایش از تلفیق نوعی رمانتیسیسم پرشور با رئالیسم برآمده از مسئولیت اجتماعی و تعهد به طبقه کارگر بهره گرفته در حالی که نقاشی‌های رنگ‌روغن و آبرنگش لحظه را ثبت می‌کنند، مثل تصویری که یک آن در آینه دیده می‌شود.

معمولا تصویر افرادی را می‌کشید که تحت تأثیر شخصیت و اخلاق فردی آنها قرار می‌گرفت، اما در پرتره‌هایش هم می‌توان شخصیت‌های مطرح و برجسته را دید و هم افراد گمنام و بی‌منسب و جایگاه. صنعتی در نقاشی به سبک و سیاق استادش کمال‌الملک وفادار بود و با وجود آن‌که تاثیر مهمی در تکنیک نقاشی رنگ روغن در هنر نقاشی ایران گذاشت، اما همچنان با مجسمه‌هایش شناخته می‌شود.