آل‌پاچینو؛ راه بلد خوشبختی سینمایی
اگر نتیجه یک زندگی سخت و نابسامان در کودکی و جوانی، بیکاری و شب‌ها خوابیدن در خیابان و انجام کارهای خدماتی چون حمل بار و نظافت، تبدیل شدن به آل‌پاچینو باشد، من یکی که با اشتیاق اعلام آمادگی می‌کنم همین راه را بروم! اما خب، فقط همین‌ها از آن پسر قدکوتاه اصالتا سیسیلی بازیگر برجسته‌ای نساخت، بلکه او میل به نمایش و نمایشگری را آنقدر با جدیت و عشق و پشتکار پیگیری کرد که سرانجام موفقیت و خوشبختی در خانه‌اش را زد.
راستش با ظهور تدریجی پاچینو و ورود او به عرصه نمایش، خوشبختی به نوعی دستش را روی زنگ خانه ما عشاق سینما هم گذاشت. اگر دیدن بازی‌های جذاب و تاثیرگذار او در پدرخوانده، مترسک، سرپیکو، صورت‌زخمی، بعدازظهر سگی، دنی براسکو، راه کارلیتو، مخمصه و بوی خوش زن جلوه‌ای از عیش و خوشبختی نیست، پس چیست؟ پاچینو بارها با آن چشمان پرنفوذ، صدای گرم و خش‌دار، حرکات دست شعبده‌بازگونه و خرامان رفتن، ما را سحر کرده و مشتاقانه به تماشای نقش‌آفرینی‌های یگانه‌اش نشانده است. استاد که بتازگی 77 ساله شد، خوشبختانه همچنان سرحال و قبراق است و اگر نقش خوبی مثل دنی کالینز به او پیشنهاد شود، همچنان مزه خوشبختی سینمایی را به ما می‌چشاند.
علی رستگار
تازه ها
پیشنهاد سردبیر
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
جنبش مردمی سوریه
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
زمان دیپلماسی برای حمایت از مقاومت
عضو دفتر حفظ و نشر آثار رهبر انقلاب در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
نقش ویژه اهالی اندیشه، رسانه و هنر در مقابله با تهدیدات نرم
گفت و گو
گفت‌وگوی «جام‌جم» با هوشنگ توکلی پیرامون تجربه بازی در «مرگ تدریجی یک رویا»
ایران، ریشه‌دار در ایستادگی
طالقانی معتقد است سینمای ملی داشتن به هر قیمتی افتخار محسوب نمی‌شود، چون این مقوله تبدیل به یک ابژه شده و طرف غربی هر قدر خودمان را تحقیر کنیم، بیشتر به ما امتیاز می‌دهد
اقتصاد بازار، مهم‌تر از هویت ملی
رئیس سازمان نظام روان‌شناسی و مشاوره کشور در گفت‌وگو با «جام‌جم» مطرح کرد