«گل‌پسر یاتاقان 209 داری؟»، «نه دایی؛ برو چارراه سوسکی از بنگاه عمو پروین بگیر!» از سر و زبان چیزی کم ندارد. صاحبکارش اصرار دارد بگوید: «زبونش پرز دارد». یک‌ روز در باغ آذری (محله‌ای مابین میدان شوش و ترمینال‌ جنوب) یاتاقانی پیدا کرده و با پیچ‌گوشتی و پاره‌آجر آنقدر به جان یاتاقان افتاده تا تیله‌های آهنی‌اش را به چنگ آورده. تیله‌های آهنی را برداشته و به کوچه‌پس‌کوچه‌های جنوبی میدان شوش آورده و موی دماغ اسقاطی‌فروش‌ها و یدکی‌فروش‌های شوش شده. تیله آهنی‌ها را دانه‌ای 100 تومان آب کرده و همین رفت‌و‌آمد‌ها و موی‌دماغ‌شدن‌هایش، کاری کرده که امروز در اواسط هشت‌سالگی به‌عنوان پادو، کرکره یدکی‌فروش خیابان احمد جهانیان در میدان شوش را بالا بزند.

وکلای دانش‌آموزان شین‌آبادی روز گذشته از پرداخت «دیه» این دانش‌آموزان آسیب‌دیده، یک‌سال‌ونیم پس از وقوع این حادثه خبر دادند؛ مساله‌ای که با واکنش‌ها و نارضایتی خانواده‌های 12 دانش‌آموزی که ‌درصد سوختگی بالاتری داشته‌اند همراه شده است.