کلانتری: با داشتن مدرسه سوارکاری این رشته را عمومی می کنیم

به گزارش جام جم آنلاین ، امیر کلانتری متولد 1353 تهران که از شش سالگی به فراگیری دانش سوارکاری زیر نظر رضا قدیری در باشگاه کوهک پرداخته است. او بعدها زیر نظر علی رضایی در مسابقات کورس و پرش شرکت نمود و در حال حاضر نیز در باشگاه چیتگر فعالیت می نماید وی در گفتگو با خبرنگار مرور نیوز در خصوص مسائل و مشکلات سوارکاری گفتگو کرد که با هم می خوانیم: از عناوین و سوابق خود در رشته سوارکاری بگویید؟ من در حدود 28 سال سابقه حرفه ای حضور در رشته سوارکاری عناوین سبیاری زیاد کشوری را به دست آورده ام. هم در رقابت های داخلی و هم خارجی. تفاوت سوارکاری ایران با کشور های مدرن همانند بریتانیا و آلمان چیست؟ با توجه به ساخت باشگاه هایی همچون بام و ابرش شاهد هستیم که سوارکاری ایران هم در حال پیشرفت است و جزو کشورهای در حال توسعه در این ورزش محسوب می شود و به جرات می توان گفت که ما در حد کشور های اروپایی امکانات در اختیار داریم. همچنین مدرسین اروپایی برای تدریس به ایران می آیند و ورزشکاران ما برای دوره راهی کشور های اروپایی می شوند این نشان می دهد که ورزش سوارکاری در حال متحول شدن و صعود است. البته در حال حاضر باشگاه ابرش با 3 هکتار زمین که در حال احداث است مجهزترین باشگاه ایران و خاورمیانه محسوب می شود که اگر این باشگاه با تمام امکاناتی که در اختیار دارد تمام شود مسلما می توانیم در ایران مسابقات بزرگ را برگزار کنیم. فقط امیدوارم که وزارت ورزش زمینه را برای افرادی همچون ملک زاده فراهم کند تا ورزش سوارکاری پیشرفت چشمگیر داشته باشد. پس زیر ساخت ورزش سوارکاری در کشور مهیا شده است؟ بله زیر ساخت ورزش سوارکاری درست شده است، اما باز هم جا دارد. با آمدن سرمایه گذاران جدید می توان زیرساخت های این ورزش را بهبود بخشید تا در جهان بتوانیم برای خودمان حرفی برای گفتن داشته باشیم. آیا وزارت ورزش از این رشته حمایت می کند؟ وزارت ورزش شرایط را فراهم می کند تا زیر ساخت سوار کاری درست شود و این شرایط هم فراهم شده که هم در بخش مجوز های واردات اسب و هم در بخش تاسیس باشگاه همکاری لازم صورت می گیرد، ضمن اینکه برای اعزام ها و آوردن مدرسین تراز اول دنیا هماهنگی های لازم را انجام می دهد. بخش دولتی چه امکاناتی را در اختیار بخش خصوصی قرار می دهد؟ فقط مجوز می دهد که این برای بخش خصوصی خیلی مهم است. اینکه فکر کنیم پولی در اختیار بخش خصوصی قرار می دهد درست نیست، معمولا دستگاه های دولتی این ایده را دارند که زیرساخت بخش خصوصی را فراهم کنند. نه اینکه فکر کنید مجوز واردات اسب بدون عوارض گمرک امکان پذیر باشد در حد همین که بتوان باشگاهی زد و یا مسابقاتی برگزار کرد و یا اسب وارد کرد به بخش خصوصی کمک می شود، که همین هم غنیمت است. آیا در ایران از مسابقات سوارکاری دیدن می شود؟ شاید باورتان نشود که ایران بهترین تماشاگران را در بخش سوارکاری دارد زیرا تماشاگران این ورزش با دقت تمام حرکات ورزشکار را زیر نظر می گیرند، اما در اروپا یا آمریکا می بینید مردم پیک نیک آمدند و در کنار آن مسابقه را تماشا می کنند که این موضوع نقطه قوت ورزش کشورمان است. ما در ایران چند باشگاه استاندارد داریم که بتوانیم مسابقه بین المللی برگزار کنیم؟ اگر بخواهیم مسابقه بین المللی برگزار کنیم دو باشگاه استاندارد داریم (بام و ابرش) که ابرش هم مجهز تر است و هم بزرگتر است اما فعلا در دست ساخت می باشد. در حال حاضر قیمت اسب ها چگونه تعیین می شود؟ در اسب های مختلف قیمت متفاوت است برای مثال چند مدت پیش اسب های اصیل عرب به دلیل زیبایی بازارش خیلی داغ بود اما بعد از تولید مثل و واردات زیاد بازار آن هم بهم ریخت عرضه از تقاضا زیادتر شد که همین امر باعث شد تا بازار آن ساکن شود ضمن اینکه بحران اقتصادی حاکم برکشور هم در آن دخیل بود. کدام نژاد اسب ایرانی بیشتر مورد توجه سوارکاران ایران است؟ بیشتر اسب های کورس ایرانی مورد توجه ورزشکاران است، که اقبال برای خرید نژاد اسب ترکمن بیشتر می باشد. برای اینکه این ورزش همگانی شود چه کاری باید انجام داد؟ توجه به بخش پایه و کودکان بهترین راه برای همگانی کردن ورزش سوارکاری است. احداث مدرسه سوارکاری برای سنین پایه باعث ایجاد علاقه عمومی به ورزش سوارکاری در جامعه خواهد شد. احداث این باشگاه ها برای بخش خصوصی میسر نیست، در این زمینه وزارت ورزش و باشگاه هایی همانند باشگاه های نوروز آباد و شهدا که دولتی می باشند باید در اختیار عموم قرار گیرند. البته در این زمینه بخش خصوصی می تواند در تامین هزینه ها به وزارت ورزش کمک کند. مهدی جمشیدیان