«گشت ویژه» و اتفاقی تازه در تلویزیون

«گشت ویژه» نام مجموعه تازه‌ای است که امسال سهم این ایام شد؛ مجموعه‌ای با همکاری مشترک رسانه ملی و موسسه ناجی هنر و کارگردانی مهدی رحمانی، بازی بازیگران اصلی چون حمید گودرزی، شاهد احمدلو، پدرام شریفی، محمود پاک‌نیت و امیر کاظمی که تهیه‌کنندگی آن را سعید سعدی عهده‌دار بود.

شاید مهم‌ترین نکته از زمان انتشار خبر تولید این مجموعه برای خیلی‌ها، تیم متفاوت تولید باشد. تیمی که در صدر آن سعید سعدی، تهیه‌کننده نام‌آشنای سینما و در طرف دیگرش کارگردانی که او هم باز سینمایی است، قرار داشت. مهدی رحمانی که در عرصه سینما کارگردانی مجموعه‌هایی چون «دیگری»، «پنهان» و «برف» را به عهده داشت، این روزها در حرکتی جدید به تلویزیون آمده و قاب جادویی سیما و مخاطبان پرشمارش را برای روایت تازه‌ترین اثر خود انتخاب کرده است. رحمانی نگاهی جوان و جدید را با خود آورده و محصول نهایی‌اش، اثری با استانداردهای جدید در تلویزیون است. داستان‌هایی که بر اساس پرونده‌های واقعی پلیس طی سال‌های گذشته انتخاب شده و به قلم طلا معتضدی برای پخش تلویزیونی بازنویسی شدند. واقعی بودن این داستان‌ها مهم‌ترین برگ برنده گشت ویژه و موجب ارتباط ملموس‌تر مخاطبان با اپیزودهای گوناگون این مجموعه شد. البته این داستان نه به معنای کلاسیک و پیشبرد آن در قالب دیالوگ‌ها بود که مخاطب جنس روایت گشت ویژه را بیشتر در شمایل عملیات‌های پلیس و مأموریت‌های ویژه‌ای که بر سر راهشان ایجاد می‌شد، می‌دید. بنا به اقتضا و تعریف مرسوم مجموعه‌های اکشن و پلیسی، گشت ویژه هم بر این عملیات‌ها و حرکات سوار بود و در برخی قسمت‌ها حتی بدون هیچ نوع مقدمه‌چینی مستقیم به دل داستان خود سرک می‌کشید؛ اتفاقی که برای بسیاری از مخاطبان تلویزیون حرکتی تازه است.

گشت ویژه، همچنین به لحاظ انتخاب تیم بازیگران و شخصیت‌پردازی‌های خود هم اثری تازه بود. حمید، شاهد و پدرام، سه پلیسی از سه طیف شخصیتی گوناگون هستند که هر کدام به اقتضای سن و سالشان ضوابط خاص خود را دارند؛ نیروهایی که گرچه در داستان مجموعه و در طول این ده شب، خیلی به زندگی‌های شخصی‌شان اشاره مستقیمی نشد، اما از همان دیالوگ‌های جسته و گریخته و از لابه‌لای مکالماتشان می‌توان تعریفی را از زندگی‌های خصوصی این آدم‌ها به دست آورد و به این طریق کمک می‌شود تا شخصیت‌هایی ملموس‌تر از دل داستان برآمده و با ویژگی‌های مختلف‌شان در نگاه مخاطب بنشینند. هر چند باز برای برخی مخاطبان این سوال ایجاد می‌شود که این تیم در حقیقت چه شرح وظایفی دارند و حوزه مسئولیتشان قرار است کدام یک از عملیات‌های پلیسی را به طور ویژه پوشش بدهد؟!

به هر حال، داستان‌های پلیسی در همه جای دنیا از مخاطبانی پرشمار برخوردارند و گشت ویژه، مجموعه‌ای بود که در طول ده شب پخش، مخاطبان خود را به دیدن داستانی جذاب و پلیسی مهمان کرد. جای دریغ است که مجموعه‌ای با این ساختار خوب و داستان تازه، تنها به همین چند قسمت محدود مانده است؛ به طور قطع پرونده‌های پلیسی بی‌شماری موجودند که هر کدام می‌توانند بهانه‌ای نو برای روایت‌های داستانی باشند و گشت ویژه هم در این مدت با شخصیت‌پردازی و فضاسازی خود، محیط مستعدی را برای پیشبرد داستان در ذهن مخاطبان ایجاد کرده است. اتفاقی که امید است به ساخت سری دومی از این مجموعه منتهی شده و مانند بسیاری دیگر از مجموعه‌های تلویزیونی روز دنیا، دوباره مهمان نگاه مخاطبان باشد.

زهرا غفاری