موفقیت، مسئولیت آدم را بیشتر می‌کند

«رستم» درامی شرح حال‌گونه و میهن‌پرستانه است. اما چرا بالیوود کمتر سراغ چنین سوژه‌هایی می‌رود؟

یک دلیل اصلی آن، امتناع بازیگران مشهور از بازی در چنین نقش‌هایی است. وقتی آنها حاضر به بازی در این گونه فیلم‌ها نمی‌شوند، به صورت طبیعی فضایی هم برای تولیدشان فراهم نمی‌شود. متاسفانه در بالیوود تعداد اندکی از بازیگران سرشناس و ستاره را می‌توانید پیدا کنید که تمایلی برای بازی در ژانر شرح حال گونه داشته باشند. یک جورهایی از این فیلم‌ها می‌ترسند. آنها نگران نوع واکنش و برخورد تماشاگران با این جور فیلم‌ها هستند. همین نکته کافی است تا متقاعد شوند، سراغ آن نروند.

شما چنین نگرانی‌ای نداشتید؟

البته من هم نگرانی‌های خودم را دارم. شاید ده یا 20 سال قبل، من هم حاضر به بازی در این جور فیلم‌ها نمی‌شدم. اما حالا وضعیت فرق می‌کند. از یک طرف، من آن آکشی کومار اکشن کار 20 سال قبل نیستم و از سوی دیگر، متوجه شده‌ام موفقیت یک بازیگر به بازی در کارهای مختلف و متفاوت برمی‌گردد. تنوع نقش باعث می‌شود توجه تماشاچی به شما معطوف شود و این نکته مهمی است. صنعت سینما هر یکی دو سال یک بار، با ورود چهره‌های جوان و تازه‌نفس روبه‌روست. آنها خیلی بهتر از من و هم‌سن و سالانم در نقش‌های اکشن و رومانتیک ظاهر می‌شوند. به صورت طبیعی، توجه تماشاچی هم به آنها بیشتر خواهد بود. این مساله من و همکاران هم‌سن مرا مجاب می‌کند به دنبال سوژه‌های نو و کاراکترهایی باشیم که جوانان تازه وارد نمی‌توانند در آنها بازی کنند.

امسال برای شما سال خیلی خوبی بوده و هر سه فیلمتان در نمایش عمومی، فروش بالایی کرده‌اند. این موفقیت شما را تحت فشار قرار نمی‌دهد؟

خیلی زیاد. کارم را به عنوان بازیگر سخت‌تر می‌کند و مجبوری باز هم جدی‌تر باشی و کارهایت را با دقت بیشتری انتخاب کنی. هر موفقیتی مسئولیت آدم را بیشتر می‌کند. توقعات هم بالاتر می‌رود. به عنوان یک بازیگر می‌دانی باید استانداردهای موجود را حفظ و تلاش کنی به مرحله بالاتری برسی. به همین دلیل، بعضی وقت‌ها از موفقیت مالی فیلم‌هایم ناراحت می‌شوم! این حس که همه دارند به تو نگاه می‌کنند و کار بعدی‌ات باید بهتر از کار قبلی‌ات باشد، فشار بسیار زیادی به آدم وارد می‌کند.

نزدیک به سه دهه است که با موفقیت در بالیوود کار می‌کنید. رمز موفقیت‌تان را در چه می‌دانید؟

کاش می‌توانستم پاسخ این پرسش را بدهم! اما شاید عواملی مثل درست زندگی کردن، خانواده دوست بودن، احترام به همکاران و هواداران و انتخاب‌های خوب و درست، دلیل این موفقیت و موفق بودن باشد. البته در راس تمام چیزهایی که گفتم، دعا در درگاه خداوند بوده است. هوادارانم همیشه پشتم ایستاده‌اند و قدردان تلاش‌هایم بوده‌اند. از آنها سپاسگزارم و قدردانشان هستم.

فیلم‌هایتان را چگونه انتخاب می‌کنید؟

زمانی بود که فقط انتخاب می‌شدم و قدرت انتخاب نداشتم. اما حالا شکر خدا، این من هستم که فیلم‌هایم را برای بازی انتخاب می‌کنم. در طول سال با پیشنهادات زیادی روبه‌رو هستم و مجبورم فیلمنامه‌های زیادی را بخوانم. البته از این کار ناراحت نیستم، چون کارم همین است. مهم‌ترین نکته در انتخاب یک فیلمنامه، مضمون و نوع نقشی است که باید بازی کنم. بیشتر به دنبال سوژه‌های نو و غیرتکراری هستم. نمی‌خواهم در داستان‌های کلیشه‌ای رایج بازی کنم. در عین حال، خودم را به جای تماشاچی و طرفدارانم می‌گذارم و از خودم می‌پرسم: آنها از من چه انتظاری دارند و می‌خواهند این بار آکشی کومار را چگونه روی پرده ببینند. این روزها انتظار و توقع تماشاگران و طرفدارانم خیلی بالا رفته و این نکته، کارم و انتخاب‌هایم را بسیار سخت می‌کند. تا امروز در بیش از هزار فیلم بازی کرده و نقش‌های مختلفی را تجربه کرده‌ام. هر بار که قرار است در فیلم تازه‌ای بازی کنم، از خودم می‌پرسم این بار چه چیز تازه‌ای به تماشاچی ارائه می‌کنم. حالا چالش‌های تازه و متفاوتی را پیش رو دارم که باید بر آنها غلبه و مسیرم را پیدا کنم.

فیلم‌های اخیرتان از الگوهای همیشگی بالیوود فاصله گرفته و بیشتر حال و هوایی واقع‌گرا دارند. قرار است یک آکشی کومار تازه رو کنید؟

نه. می‌خواهم انواع و اقسام کاراکترها را تجربه کنم. دوست ندارم همیشه نقش یک قهرمان اکشن خوش تیپ را داشته باشم که دل از همه می‌برد. از سویی، تماشاگران هندی هم دارند به فیلم‌هایی با مایه‌های رئالیستی و داستان‌های واقع‌گرا روی خوش نشان می‌دهند. این اتفاق مهمی است که در سینمای ما رخ داده است. من هم به عنوان یکی از بازیگران اصلی این صنعت، سعی می‌کنم با تغییرات پیش رو همراه باشم. وقتی تماشاگران از من در درام واقع‌گرایی مثل «رستم» این قدر استقبال می‌کنند، چرا باید از بازی در این گونه فیلم‌ها فاصله بگیرم؟

خودتان را رقیب کدام بازیگر هندی می‌دانید؟

با کسی رقابت ندارم و خودم را رقیب کسی یا کسی را رقیب خودم نمی‌دانم. کار خودم را می‌کنم و سعی دارم آن را به بهترین شکل ممکن انجام دهم. این طوری بهتر است.

هنوز هم مثل گذشته دوست دارید تمام مدت جلوی دوربین فیلمبرداری باشید؟

اصلا. آن زمان که مجرد بودم، وقت زیادی برای این کار داشتم و اوقاتم را با بازی در فیلم‌ها سپری می‌کردم. اما حالا مرد خانواده هستم و می‌دانم در خانه، کسانی منتظرم هستند. برای همین، زمان زیادی از روز را به همسر و فرزندانم اختصاص می‌دهم. هیچ چیز مهم‌تر از آنها نیست. البته بازیگری و سینما، عشق بزرگ زندگی‌ام بوده و حرفه‌ای است که هیچ وقت رهایش نمی‌کنم. اما این روزها دیگر تنها عشق بزرگ زندگی‌ام به حساب نمی‌آید.

مترجم: کیکاووس زیاری