کارت قرمز به یک رژیم جعلی

آشکار شدن فساد بزرگ در فیفا با دریافت 150 میلیون دلار رشوه، در کنار دستگیری هشت عضو کمیته اجرایی و استعفای سپ بلاتر، یک روز پس از پیروزی در انتخابات کافی بود تا همه اخبار مربوط به فوتبال، تحت‌الشعاع این فساد قرار بگیرد، اما قبل از این‌که این اتفاقات پیش آید، فیفا تحت فشار نماینده کشور فلسطین در این نهاد قرار داشت تا وضعیت اسرائیل در فیفا به دلیل خشونتی که علیه بازیکنان فوتبال این کشور اعمال می کند، به طور کل به حالت تعلیق درآید. این خشونت شامل دستگیری و آزار بازیکنان فلسطینی، منع ورود آنها به کرانه باختری برای بازی و حتی تیراندازی به دو ستاره فوتبال این کشور درون زمین مسابقه بوده است. گرچه در جلسه تصمیم‌گیری فیفا پیرامون این شکایت، جبرئیل رجوب، رئیس فدراسیون فوتبال فلسطین از درخواست خود مبنی بر تعلیق رژیم صهیونیستی صرف‌نظر کرد، اما چنین تصمیمی در میان فلسطینیان با واکنشی‌های منفی بسیاری روبه‌رو شد، چراکه بلافاصله پس از این اتفاق رسانه‌های رژیم جعلی اسرائیل به جریان‌سازی و تبلیغات منفی وسیع علیه این اقدام فلسطین و ناکامی آنها در فیفا پرداختند.

با این حال این پایان ماجرا نیست. رسانه‌های اروپایی حالا مشغول پرده‌برداری از دست داشتن رژیم صهیونیستی در فساد بزرگ فیفا هستند؛ موضوعی که وضع فدراسیون فوتبال این رژیم را بار دیگر در مجامع بین‌المللی به مخاطره می‌اندازد. در گزارش‌های انتشار یافته به دیدار اوفر اینی، رئیس فدراسیون فوتبال اسرائیل با سپ بلاتر، یک هفته پیش از برگزاری جلسه انتخابات فیفا اشاره دارد. اینی پیشتر ریاست موسسه‌ای به نام کوزی را در اختیار داشت که گفته می‌شود این موسسه با فسادهای اخیر فیفا رابطه نزدیکی دارد. از سوی دیگر یکی از بزرگ‌ترین موسسات اقتصادی اسرائیل یعنی بانک هاپوئالیم و شعبه آن در سوئیس، توسط کشور آمریکا به دریافت رشوه‌های فیفا متهم و کیفرخواست آن تنظیم شده است. این بانک حدود 15 میلیون دلار یعنی حدود 10 درصد از رشوه‌های فیفا را به حساب اعضای این نهاد واریز کرده است.

یکی دیگر از اتفاقاتی که بشدت باعث عصبانیت مسئولان ورزش اسرائیل شده است، فردی به نام «دودی جیل» است که حسابدار فیفا بوده و در جلسه زوریخ حضور داشته و اکنون متهم به رای دادن در انتخابات فیفاست. این‌که فیفا از حسابدار اسرائیلی خود در جلسه رای‌گیری استفاده کرده، این شائبه را تقویت می‌کند که دودی جیل با توجه به موقعیت خود و وظیفه‌ای که به عنوان یک حسابدار برعهده دارد، باید پول‌هایی را که به عنوان رشوه دریافت می‌شده به نحوی وارد حساب فیفا می‌کرد که آب از آب تکان نخورد. این شواهد خود گویای رابطه رژیم صهیونیستی با فساد فیفاست.

یهودیان حامی فلسطین

هنگامی که سپ بلاتر با سران فوتبال اسرائیل و فلسطین بر سر تقاضای فلسطینیان مبنی بر تعلیق فدراسیون فوتبال اسرائیل از فعالیت‌های فوتبالی مذاکره می‌کرد، عده‌ای از فعالان اسرائیلی پشت درهای فیفا تجمع کرده بودند تا حمایت خود را از فلسطین و درخواست این کشور علیه سرزمینی که در آن زندگی می‌کنند، نشان دهند.

کوبی اسنیتز، از برگزارکنندگان این تجمع اعتراض‌آمیز در مورد فعالیت خودش و همراهانش می‌گوید: «ورزش قسمتی از زندگی است که با قوانینش تعریف می‌شود. مثلا اگر در فوتبال شما خطایی انجام دهید، کارت قرمز می‌گیرید و از بازی بعدی محروم می‌شوید. سیاستی که دولت اسرائیل و حامیانش در قبال فوتبالیست‌های فلسطینی دارد، مشابه همین مثال در زمین فوتبال است.»

این در حالی است که فدارسیون فوتبال اسرائیل در بیانیه‌ای اعلام کرد: فدراسیون فوتبال فلسطین باید درخواست مودبانه‌ای از ما داشته باشد. این نه تنها قوانین فیفا را زیر پا می‌گذارد، بلکه با اصول ورزش در تضاد است. به همین دلیل ما معتقدیم تا زمانی که تصرف زمین‌های فلسطین توسط اسرائیل پایان نگرفته و این رژیم همچنان به آزار و اذیت فوتبالیست‌های فلسطینی می‌پردازد، فدراسیون فوتبال این کشور مستحق دریافت کارت قرمز از سوی فیفاست. ما برای این درخواست خود دلیل دیگری هم داریم و آن رواج پیدا کردن نژادپرستی در فوتبال اسرائیل و خودداری فدراسیون فوتبال برای مقابله با آن است. به عنوان مثال تیم «بیتار اورشلیم» که از تیم‌های مهم فوتبال اسرائیل است، سیاست‌هایش این‌گونه است که نباید هیچ بازیکن عرب یا مسلمانی حتی از کشورهای دیگر را به خدمت بگیرد. هواداران این تیم علیه بازیکنان فلسطینی و هوداران فلسطینی دیگر تیم‌ها شورش می‌کنند و شعارشان پس از هر گل «مرگ بر عرب‌هاست».

فدراسیون فوتبال اسرائیل در رده‌های پایه میان تیم‌های عرب و یهودی جدایی ایجاد کرده است. با همه این شرایط بد در فوتبال اسرائیل، یوفا به جای آن‌که این رژیم را به خاطر نژادپرستی‌هایی که صورت می‌گیرد محکوم کند، به عنوان جایزه میزبانی مسابقات زیر 21 ساله‌های اروپا را در اختیارش قرار داد.

نقض حقوق بشر، از اسرائیل تا قطر

دلایل زیادی وجود دارد تا به کل دنیا ثابت شود فدراسیون فوتبال اسرائیل با توجه به ملاقات‌هایی که با سران فوتبال فلسطین داشته، هرگز به دنبال برقراری صلح و پایان نژادپرستی و احقاق حقوق بازیکنان فلسطینی نبوده است. رجوب در سال 2015 در حالی برای تعلیق فعالیت اسرائیل به فیفا درخواست داد که پیش از این در سال 2013 هم بار دیگر با همین درخواست به فیفا آمده بود.

در آن سال ممانعت اسرائیل از ورود چند بازیکن عرب از کشورهای عراق، اردن و سوریه به کرانه باختری برای برگزاری رقابت‌های فوتبال جوانان زمینه‌ساز این درخواست شده بود. پس از به جریان افتادن این پرونده در فیفا، رئیس وقت فدراسیون فوتبال اسرائیل ضمانت داد تا همکاری بیشتری با ورزشکاران فلسطینی داشته باشد و به دنبال آن کمیته‌ای برای بررسی روابط دو طرف از سوی بلاتر با حضور خودش، بن علی نایب رئیس اردنی فیفا، نماینده دو طرف و تعدادی دیگر تشکیل و پس از آن برنامه‌ای برای بهبود روابط دو طرف در فوتبال تدوین شد، اما این برنامه هم به نتیجه‌ای نرسید تا این‌که در سال 2015 بار دیگر فدراسیون فوتبال فلسطین با همان درخواست دو سال قبل به فیفا آمد.

در این دو سال به دلیل دخالت دولت اسرائیل بازیکنان فوتبال و گروه‌های ورزشی دیگر نتوانستند حتی در مسابقاتی که فیفا حامی اصلی آن بود، شرکت کنند. در سال 2009 «محمود اس سرسک» که در حال سفر از رفح در غزه به کرانه باختری برای انجام یک بازی بود، توسط نیروهای اسرائیلی ربوده شد و بدون این‌که برایش حکمی صادر و جرمی در نظر گرفته شود، سه سال زندانی بود. یا جوهر ناصر و آدام حلبیه، بازیکنان جوان فلسطینی که پس از ترک زمین تمرینی در الرم اورشلیم به پاهایشان شلیک شد و هرگز نتوانستند فوتبال بازی کنند. به قتل رساندن آیمن الکرود، شادی سباخه و وجیهه مستاحه؛ سه بازیکن تیم فوتبال زنان فلسطین که توسط نیروهای اسرائیلی کشته شدند و در میان ده‌ها ورزشکاری قرار گرفتند که توسط اسرائیلی‌ها مورد آزار و اذیت قرار گرفتند یا از حضور در مسابقات محروم شدند.

فیفا در حالی در همه این سال‌ها تلاش داشت خودش را به عنوان نهادی انسان‌دوست نشان دهد که هیچ‌گاه به زندگی و فوتبال از دست‌رفته فلسطین توجه نکرد و از سوی دیگر میزبانی جام‌جهانی 2022 را در حالی به قطر اعطا کرد که به نقض حقوق بشری که در این کشور در حال صورت گرفتن است، توجهی نداشت.

شرایط کاری وحشتناک در این کشور هر روز جان بیش از یک کارگر سریلانکایی، هندی، نپالی یا بنگلادشی را در ساخت و سازهای ورزشگاه‌های جام‌جهانی می‌گیرد.

گفته می‌شود تاکنون به‌ازای هر دیداری که قرار است در جام جهانی 2022 برگزار شود، 62 کارگر جان خود را از دست داده‌اند. فیفا و بلاتر قبلا به قطر هشدار داده بودند چنانچه شرایط کارگران بهبود پیدا نکند، مسابقات را به کشوری دیگر می‌فرستند، اما هرگز چنین کاری نکردند.

اسرائیل محو می‌شود

گرچه پس از پایان جلسه فیفا تمام مسئولان رژیم صهیونیستی، از بنیامین نتانیاهو گرفته تا رئیس فدراسیون فوتبال آن از اتفاقات رخ داده در فیفا خوشحال بودند و آن را برای خود یک پیروزی بزرگ قلمداد می‌کردند، اما اگر با دقت به مسائل نگاه کنیم متوجه می‌شویم اتفاقات اخیر چیزی جز شکست برای این رژیم نداشته است.

ریچارد سیلوستاین در مقاله‌ای که در میدل‌ایست پیس (صلح خاورمیانه) نوشته، آورده است: اتفاقات اخیر نشان می‌دهد ورزش تا چه اندازه برای کشورهایی که تحت‌حمایت مستقیم آمریکا قرار دارند، اهمیت دارد و اسرائیل نیز از این قاعده مستثنا نیست. برای این‌که اتفاقات اخیر را بیشتر درک کنیم باید تاریخ آپارتاید را به یادآوریم. پیروزی مخالفان آپارتاید کوچک بود، اما اختلافات به صورت قطره چکانی بیشتر شد و در نهایت سد خروشان ضدآپارتاید شکست و دولت وقت آفریقای جنوبی دیگر نتوانست مخالفان را کنترل کند تا در نهایت این‌گونه پیروزی برای یاران ماندلا رقم بخورد. این کاری بود که برای مدتی طولانی انجام شد و به نتیجه رسید. بالاخره فیفا هم به روزی رسید که نمی‌تواند از عملکرد اسرائیلی حمایت کند و این‌گونه می‌شود که سد‌ها برای فلسطینیان شکسته می‌شود و بزودی اسرائیل همچون رژیم آپارتاید از صحنه ورزش دنیا کنار گذاشته می‌شود.

شک نداشته باشید همه این اتفاقات در راه است.