از «سیب» بپرسید

دکتر مریم طباطبایی یزدی

متخصص پوست، مو و زیبایی

با نشانه‌هایی که به آن اشاره می‌کنید، به نظر می‌رسد ناخن پایتان دچار بیماری قارچی شده است. همان‌طور که اشاره کردید روی ناخن‌تان شیارهایی ایجاد شده است. معمولا عامل ایجاد قارچ از شکاف بین ناخن و پوست وارد پوست شده و از آن طریق عضو را درگیر می‌کند. زمانی شرایط برای فعالیت قارچ مهیا می‌شود که محیط اطراف ناخن گرم و مرطوب شود. قارچ ناخن می‌تواند باعث آسیب شدید و تخریب آن شود. اگر بیماری پیشرفت کرده و به موقع از پیشرفت بیماری جلوگیری نشود، ناخن از گوشت جدا شده و می‌افتد. یکی از نشانه‌های شاخص این بیماری رشد بیش از اندازه، کلفت شدن و تغییر رنگ آن است. به بوی بد و نامناسب پا اشاره کردید، علت آن تجمع ذرات ریز در ناحیه نوک ناخن و گوشه‌های آن است. به انتخاب کفش نامناسب اشاره کردید، اما نگفتید که از چه نوع کفشی استفاده می‌کنید. معمولا استفاده از کفش‌هایی که باعث تعرق بیش از حد پا و مرطوب و گرم شدن آن شود، زمینه‌ساز ایجاد قارچ یا تشدید آن است. برای مثال پوشیدن کفش‌های ورزشی چرمی در فصل تابستان که باعث گرمای بیش از حد و رطوبت پا می‌شود، یکی از دلایل ایجاد این مشکل است. از دیگر موارد زمینه‌ساز ابتلا به قارچ ناخن می‌توان به پوشیدن کفش تنگ، قرار گرفتن پا در محیط مرطوب مثل استخر یا ورزش کردن در باشگاه بدون کفش مناسب و خشک نکردن پا بعد از استحمام، رعایت نکردن بهداشت پا مثل عوض نکردن به موقع جوراب، بی‌توجهی به شست‌وشوی پا، آسیب به ناخن و درمان نکردن آن، بلند شدن بیش از حد ناخن و آسیب به پوست و بخش‌های دیگر آن به دلیل بلند شدن ناخن، کاهش ایمنی بدن، درگیری با بعضی بیماری‌ها مثل بیماری دیابت و پوشیدن جوراب یا کفش فرد مبتلا به قارچ ناخن، اشاره کرد. برای درمان باید به متخصص مراجعه کنید به این دلیل که قارچ ناخن، بیماری‌ای نیست که بتوان آن را با درمان خانگی یا مواردی مثل آن درمان کرد. در این موارد ممکن است بیماری علاوه بر این که در خود انگشت پیشرفت و دردسرهای جدی‌تری را ایجاد کند، به دیگر ناخن‌ها هم سرایت و به این ترتیب کل پا را درگیر کند. درمان این بیماری با استفاده از داروهای موضعی برای از بین بردن قارچ و درصورت تجویز متخصص، مصرف داروی خوراکی ضدقارچ است. برای جلوگیری از ابتلا به مشکل قارچ پا، در هر فصلی، به این نکته‌ها توجه کنید. به نظافت پا دقت کنید و پس از بازگشت به منزل بویژه اگر مدت زیادی پا داخل کفش مانده، پا را شسته، خشک کرده و جوراب نخی بپوشید. از پوشیدن جوراب‌های پلاستیکی خودداری کنید زیرا این جوراب‌ها به دلیل الیافی که دارند هم بوی نامناسب ایجاد کرده و هم این‌که باعث تشدید تعرق می‌شوند. جوراب را باید هر روز عوض کنید. توصیه می‌شود به محض رسیدن به منزل و پس از شست‌وشوی پا، جوراب تمیز بپوشید و جورابی را که از صبح به پا داشته‌اید، مجددا نپوشید. کفش و جوراب وسایل شخصی هستند و نباید از وسایل فرد دیگری استفاده کنید یا آن را به دیگران قرض بدهید. اگر استخر یا سونا می‌روید حتما با دمپایی راه بروید. بهتر است همراه خودتان از منزل دمپایی ببرید تا خطر ابتلا به بیماری کاهش یابد. برای خوش‌عطر و ضدعفونی شدن پا می‌توانید هر روز پا را داخل آب ولرمی که کمی نمک و چند قطره لیموترش تازه داخل آن ریخته‌اید، شست‌وشو بدهید. کفش را مناسب با فصل انتخاب کنید. در فصل بهار و تابستان، کفش‌ها بویژه کفش‌های ورزشی باید از انواعی باشد که پا داخل آن عرق نکند، علاوه بر این که باید کفش کاملا اندازه پا باشد و اصطلاحا پا را نزند. اگر امکان شست‌وشوی کفش وجود دارد، باید آن را حداقل هر سه هفته یک بار بشویید. اگر کفش قابل شست‌وشو نیست، باید داخل آن را با دستمال آغشته به شست‌وشودهنده ویژه کفش بشویید. کفش‌ها را در فضای باز بگذارید تا هوا خورده و بوی نامطلوب در آنها ایجاد نشود. اگر امکان گذاشتن کفش زیر نور آفتاب وجود دارد حتما این کار را انجام بدهید. بنابراین ضمن رعایت همیشگی این توصیه‌ها در اولین فرصت به متخصص مراجعه کرده و نسبت به درمان قارچ ناخن پایتان اقدام کنید.

ستاره. ش هستم از تهران پیامک می‌زنم. (09190000288) 31 سال دارم. از دو روز پیش، سفیدی چشم‌هایم قرمز شده است و این قرمزی در یکی از چشم‌ها بیش از دیگری است. به توصیه مادرم چشم‌هایم را با چای شستم و بعد داخل آن قطره نفازولین ریختم. قرمزی چشمم کمی بهتر شد، اما برطرف نشد. یکی از دوستانم پزشک عمومی است. حرف‌هایش نگرانم کرده است به این دلیل که می‌گوید قرمزی چشم، نشانه‌ خوبی نیست. می‌خواستم بدانم باید به متخصص مراجعه کنم یا این‌که این قرمزی موقتی بوده و خودبه خود خوب می‌شود؟

دکتر طاهر صبوری‌/‌ متخصص چشم

قرمزشدن چشم، یک نشانه است، بنابراین بدون هراس و نگرانی باید به دنبال دلیل آن گشت. در شرح‌ حال‌تان توضیح نداده‌اید که پیش از مشاهده سرخی چشم‌تان چه شرایطی داشته‌اید. برای مثال استخر رفته‌اید؟ دچار کم‌خوابی بوده‌اید؟ چشم شما با ماده حساسیت‌زایی که نمی‌دانید حساسیت‌زاست، مثل شامپو، صابون و... در تماس بوده است یا نه؟ پیش از این ضربه‌ای به سر یا چشم شما وارد شده یا نه؟ بنابراین به‌طور کلی به بعضی دلایل قرمز شدن چشم اشاره می‌کنم. گاهی ممکن است پارگی یکی از مویرگ‌های سطحی و ظریف چشم باعث بروز این حالت شود. کم یا بدخوابی، مطالعه بیش از حد، تمرکز مداوم روی مانیتور اعم از لپ‌تاپ، موبایل، تبلت و... همگی باعث قرمزی چشم می‌شوند. استفاده نکردن از عینک آفتابی یا عینک آفتابی نامناسب یکی دیگر از دلایل قرمزی چشم است. در همه فصل‌ها بویژه در فصل‌های گرم سال که تابش نور خورشید شدید است باید با انتخاب عینک آفتابی مناسب، مانع از صدمه به چشم شد. گاهی ممکن است چشم بدون این‌که متوجه شده باشید با مواد حساسیت‌زا تماس داشته و قرمزی چشم ناشی از آن و هشداری برای این مساله است. اگر قرمز شدن آن با تاری، سوزش، ترشح غیرعادی و درد همراه شود باید سریعا به متخصص مراجعه کنید. گاهی بعضی بیماری‌ها مثل سرماخوردگی باعث قرمزی چشم می‌شوند. عفونت‌ چشم از دیگر عواملی است که باعث قرمز شدن چشم شده و با عوارض دیگری هم همراه است. بنابراین توصیه می‌شود بدون این‌که درمان خانگی را ادامه داده و چشم را با چای شست‌وشو دهید، به متخصص مراجعه کنید. این نکته را هم فراموش نکنید که برای استفاده از هرگونه قطره یا پماد بویژه برای چشم که عضو بسیار حساسی است، حتما باید با متخصص مشورت کنید. استفاده خودسرانه از آن می‌تواند عوارض نامناسبی را به دنبال داشته باشد، به این دلیل که شاید قطره یا پماد مورد استفاده اصلا مناسب رفع قرمزی چشم نباشد و نشانه‌ها را تشدید کند.